Paroles et traduction Stef Bos - Het Midden

Het Midden

Ik sta hier in het midden
De wereld om mij heen
De linkerkant is bloedeloos
En de rechterkant is leeg
Wat voor de ene liefde is
Is voor de ander haat
Alsof wij zijn vergeten
Dat het midden nog bestaat

Er is geen kant te kiezen
Ze maken ons wat wijs
Ze praten over zwart en wit
Maar wijsheid is vaak grijs
De een sterft voor een God
Die de ander dood verklaart
Alsof wij zijn vergeten
Dat het midden nog bestaat
Maar ik geloof
Ik geloof
Dat het midden bestaat

En de eenvoud gaat ten onder
In een zee van overvloed
De kudde zoekt een herder
En de wolven ruiken bloed
En de honger naar sensatie
Maakt een koning van een dwaas
Alsof we zijn vergeten
Dat het midden nog bestaat
Maar ik geloof
Ik geloof
Dat het midden bestaat

We zien ons zoeken naar een richting
We weten niet waarheen
We zijn te weinig samen
We zijn teveel alleen

En we sluiten onze poorten
Om te houden wat we hebben
We sluiten alles buiten
Alles wat ons nog kan redden
We zijn bang om te verliezen
Wat al lang verloren is
En we zien niet dat de weg naar buiten
Voor ons open ligt
En onze dromen zijn versleten
En de vreemdeling verdampt
We jagen door de straten
Van een uitgestorven stad
En we zoeken naar een richting
En we weten niet waarheen
We zijn te weinig samen
We zijn teveel alleen

The Middle

I stand here in the middle
The world around me
The left side is bloodless
And the right side is empty
What for one is love
For the other is hate
As if we have forgotten
That the middle still exists

There is no side to choose
They make us believe
They talk about black and white
But wisdom is often gray
One dies for a God
That the other condemns to death
As if we have forgotten
That the middle still exists
But I believe
I believe
That the middle exists

And simplicity perishes
In a sea of abundance
The flock is looking for a shepherd
And the wolves smell blood
And the hunger for sensation
Makes a king of a fool
As if we have forgotten
That the middle still exists
But I believe
I believe
That the middle exists

We see ourselves searching for a direction
We do not know where to go
We are too few together
We are too much alone

And we close our gates
To keep what we have
We lock everything outside
Everything that could still save us
We are afraid to lose
What has long been lost
And we do not see that the way out
Lies open before us
And our dreams are worn out
And the stranger evaporates
We chase through the streets
Of an extinct city
And we are looking for a direction
And we do not know where to go
We are too few together
We are too much alone