Paroles et traduction Stef Bos - Het Midden

Het Midden

Ik sta hier in het midden
De wereld om mij heen
De linkerkant is bloedeloos
En de rechterkant is leeg
Wat voor de ene liefde is
Is voor de ander haat
Alsof wij zijn vergeten
Dat het midden nog bestaat

Er is geen kant te kiezen
Ze maken ons wat wijs
Ze praten over zwart en wit
Maar wijsheid is vaak grijs
De een sterft voor een God
Die de ander dood verklaart
Alsof wij zijn vergeten
Dat het midden nog bestaat
Maar ik geloof
Ik geloof
Dat het midden bestaat

En de eenvoud gaat ten onder
In een zee van overvloed
De kudde zoekt een herder
En de wolven ruiken bloed
En de honger naar sensatie
Maakt een koning van een dwaas
Alsof we zijn vergeten
Dat het midden nog bestaat
Maar ik geloof
Ik geloof
Dat het midden bestaat

We zien ons zoeken naar een richting
We weten niet waarheen
We zijn te weinig samen
We zijn teveel alleen

En we sluiten onze poorten
Om te houden wat we hebben
We sluiten alles buiten
Alles wat ons nog kan redden
We zijn bang om te verliezen
Wat al lang verloren is
En we zien niet dat de weg naar buiten
Voor ons open ligt
En onze dromen zijn versleten
En de vreemdeling verdampt
We jagen door de straten
Van een uitgestorven stad
En we zoeken naar een richting
En we weten niet waarheen
We zijn te weinig samen
We zijn teveel alleen

Середина

Я стою здесь, в середине,
Мир вокруг меня.
Левая сторона обескровлена,
А правая пуста.
То, что для одного любовь,
Для другого — ненависть.
Как будто мы забыли,
Что середина еще существует.

Нет стороны, которую можно выбрать,
Они морочат нам голову.
Они говорят о черном и белом,
Но мудрость часто серая.
Один умирает за Бога,
Которого другой объявляет мертвым.
Как будто мы забыли,
Что середина еще существует.
Но я верю,
Я верю,
Что середина существует.

И простота погибает
В море изобилия.
Стадо ищет пастыря,
А волки чуют кровь.
И жажда ощущений
Делает короля из глупца.
Как будто мы забыли,
Что середина еще существует.
Но я верю,
Я верю,
Что середина существует.

Мы видим, как мы ищем направление,
Мы не знаем, куда.
Мы слишком мало вместе,
Мы слишком много одни.

И мы закрываем наши двери,
Чтобы сохранить то, что имеем.
Мы закрываем все снаружи,
Все, что еще может нас спасти.
Мы боимся потерять
То, что уже давно потеряно.
И мы не видим, что путь наружу
Лежит перед нами.
И наши мечты изношены,
И незнакомец испарился.
Мы мчимся по улицам
Вымершего города.
И мы ищем направление,
И мы не знаем, куда.
Мы слишком мало вместе,
Мы слишком много одни.