Paroles et traduction Stef Bos - Niemandsland

Niemandsland

De blauwe aders
Stromen langs haar slapen
Naar beneden
En verdwijnen
Naast haar ogen
In het niets

In gezelschap
Is ze altijd wat afwezig
Ze is zo mooi
Als ze zwijgend denkt
Aan iets

Ik heb geen leven
Om een leven mee te delen
Ik ben geen grond
Waarop een toekomst wordt gebouwd
De liefde volgt zo vaak
De weg van de seizoenen
En het einde
Van het jaar is meestal koud

Deze afstand
Is zo mooi
En onverklaarbaar
Er is nog niets gezegd
Er is nog geen verwijt
Ik laat het niemandsland
In alle stilte rusten
En zoek het slagveld
In de woorden die ik schrijf

Maar als woorden
Bruggen bouwen
Zal ik zwijgen, want
Met een brug
Verdwijnt de mythe
Van de overkant

No Man's Land

The blue veins
Flow down her temples
Down
And disappear
Beside her eyes
Into nothingness

In company
She is always somewhat absent
She is so beautiful
When she thinks in silence
Of something

I have no life
To share a life with
I am no soil
On which a future is built
Love so often follows
The path of the seasons
And the end
Of the year is usually cold

This distance
Is so beautiful
And inexplicable
Nothing has been said yet
There is no blame yet
I let no man's land
Rest in all silence
And seek the battlefield
In the words I write

But if words
Build bridges
I will be silent, because
With a bridge
The myth disappears
Of the other side