Paroles et traduction Stef Bos - Sneeuw

Sneeuw

Ik ben sneeuw... Ik ben wit
Ik ben de wolk gedragen door de wind
Waarnaar jij kijkt
Ik ga voorbij

Kijk uit mijn handen
Stroomt het bloed
Vanuit het niets zoals een roos
Die uit zichzelf naar het licht toe groeit

Ik ben de vader ik ben de zoon
Ik ben de boom
Waaruit het kruis is gemaakt
Ik ben het blad dat valt in de herfst
En vergaat op de vruchtbare grond
Waarop jij staat

Maar wees niet bang
Mijn waan is wit
Het donker ver
Ik ben geboren voor het licht
En ik leef in een ander land
Je weet niet wat je mist daar
Je weet niet wat je mist daar
Aan de overkant

Ik ben de toekomst en ik kijk
Dwars door je heen
Ik zie jouw leegte
Jouw leven alleen
Onthecht ontheemd
Ik wil jouw bewaren
Voor een donkere weg
En een hart van steen

Ik ben de wijn die jij drinkt
Ik dring tot diep binnen jou in
Tot wie jij bent
Tot daar waar jij jezelf nooit hebt gekend
Ik raak mezelf in jou kwijt
Ik ben de ruimte, ik ben de tijd

Maar wees niet bang
Mijn waan is wit
Het donker ver
Ik ben geboren voor het licht
En ik leef
In een ander land
Je weet niet wat je mist daar
Je weet niet wat je mist daar
Aan de overkant

En jij zit daar onrustig
En jij kijkt langs mij heen
En ik hoor in alles wat je zegt
De stem van iemand
Die bang is voor zichzelf

Niet in de leegte durft te kijken
En de stroom niet meer vertrouwt
Zich niet laat leiden
Door de stem van een engel
Die alleen maar wil vragen
Om los te laten
Wat je gevangen houdt

Jij die niet
Verloren durft te zijn
Jij zit daar en
Je kijkt naar mij en je zegt
Dat je me niet begrijpt

Maar ik ben het papier
Waarop jij schrijft
Dat je mij mist
Ik ben elke beweging van jouw hand
Die lijnen tekent
Zonder betekenis

Ik ben het laatste woord
Dat tussen ons zal vallen
Ik ben de liefde die jij niet wou leven
Ik heb mezelf voorbij de grens van wie ik ben
Gegeven

Снег

Я снег... Я бел,
Я облако, несомое ветром,
На которое ты смотришь.
Я прохожу мимо.

Смотри, из моих рук
Течет кровь,
Из ниоткуда, как роза,
Которая сама тянется к свету.

Я отец, я сын,
Я дерево,
Из которого сделан крест.
Я лист, падающий осенью
И истлевающий на плодородной земле,
На которой ты стоишь.

Но не бойся,
Мой бред бел,
Тьма далеко.
Я рожден для света,
И я живу в другой стране.
Ты не знаешь, чего тебе там не хватает,
Ты не знаешь, чего тебе там не хватает
На другой стороне.

Я будущее, и я смотрю
Сквозь тебя.
Я вижу твою пустоту,
Твою жизнь в одиночестве,
Отрешенную, неприкаянную.
Я хочу уберечь тебя
От темной дороги
И сердца из камня.

Я вино, которое ты пьешь,
Я проникаю глубоко в тебя,
В то, кто ты есть,
Туда, где ты себя никогда не знала.
Я теряю себя в тебе.
Я пространство, я время.

Но не бойся,
Мой бред бел,
Тьма далеко.
Я рожден для света,
И я живу
В другой стране.
Ты не знаешь, чего тебе там не хватает,
Ты не знаешь, чего тебе там не хватает
На другой стороне.

А ты сидишь там, беспокойная,
И ты смотришь мимо меня.
И я слышу во всем, что ты говоришь,
Голос той,
Кто боится себя.

Не смеет заглянуть в пустоту
И больше не доверяет потоку,
Не дает вести себя
Голосу ангела,
Который хочет лишь попросить
Отпустить
То, что тебя держит в плену.

Ты, которая не
Смеет потеряться,
Ты сидишь там и
Смотришь на меня и говоришь,
Что не понимаешь меня.

Но я бумага,
На которой ты пишешь,
Что скучаешь по мне.
Я каждое движение твоей руки,
Рисующей линии
Без смысла.

Я последнее слово,
Которое прозвучит между нами.
Я любовь, которую ты не хотела прожить.
Я отдал себя,
Перейдя границы того, кем я являюсь.