Stelios Legakis - Stathmos Xechasmenos - traduction des paroles en russe

Paroles et traduction Stelios Legakis - Stathmos Xechasmenos




Σε περιμένω στον παλιό σταθμό του τρένου
Я жду тебя на старом вокзале
και αναπνέω κάτι ακόμα από το χθες που περισσεύει
и я вдыхаю что-то еще со вчерашнего дня, что осталось
σε ξεχασμένο δρόμο είμαι σχοινοβάτης
на забытой дороге я сплоченный
λαθρεπιβάτης στην διαδρομή
безбилетник на маршруте
Είναι στιγμές που νοιώθω πως εσένα βλέπω στον σταθμό,
Бывают моменты, когда мне кажется, что я вижу тебя на вокзале,
πόσες φορές εγώ εδώ θα επιστρέφω
сколько раз я еще вернусь сюда
Στο ταξίδι που δεν έγινε ποτέ εγώ ελπίζω ακόμα
В путешествии, которого никогда не было, я все еще надеюсь
την σκιά σου αφήνεις πίσω
ты оставляешь свою тень позади
και έχει γίνει πια δικό μου σώμα
и это стало моим телом
ότι εγώ αγαπώ είναι όλα εδώ
все, что я люблю, находится здесь
μα όλα μοιάζουμε ψέμα τόσα ξένα
но мы все выглядим как ложь, такая чуждая
δεν μοιάζουν πια σε εσένα
они больше не похожи на тебя
Πες μου πως να σωθώ δίχως να αγνοώ
Скажи мне, как спасти себя, не игнорируя
ότι εγώ είμαι σταθμός ξεχασμένος
что я забытая станция
πες μου πως να σωθώ μεσ' την ζάλη γυρνώ
скажи мне, как спастись от головокружения, в которое я превращаюсь
στο δικό μας σταθμό περιμένω
на нашей станции я жду
εσένα θα περιμένω
Я буду ждать тебя
για σένα θα 'μαι πάντα σταθμός ξεχασμένος
для тебя я всегда буду забытой станцией
τα βράδια ζωντανεύεις για λίγο εδώ
по вечерам ты здесь ненадолго оживаешь
Περιπλανιέμαι με ένα ψέμα για αλήθεια
Я блуждаю с ложью в поисках истины
δεν περιμένω να μου κλείσουν πληγές κι αυτή την νύχτα
Я не ожидаю, что раны на мне затянутся и этой ночью тоже
σε ξεχασμένο δρόμο είμαι σχοινοβάτης
на забытой дороге я сплоченный
λαθρεπιβάτης στην διαδρομή
безбилетник на маршруте
Πόσες φορές παλιά τραγούδια σε θυμίζουν στον σταθμό
Сколько раз старые песни напоминают вам о станции
πόσες φορές που ξαφνικά τα φώτα σβήνουν
сколько раз, когда внезапно гаснет свет
Στο ταξίδι που δεν έγινε ποτέ εγώ ελπίζω ακόμα
В путешествии, которого никогда не было, я все еще надеюсь
την σκιά σου αφήνεις πίσω
ты оставляешь свою тень позади
και έχει γίνει πια δικό μου σώμα
и это стало моим телом
ότι εγώ αγαπώ είναι όλα εδώ
все, что я люблю, находится здесь
μα όλα μοιάζουμε ψέμα τόσα ξένα
но мы все выглядим как ложь, такая чуждая
δεν μοιάζουν πια σε εσένα
они больше не похожи на тебя
Πες μου πως να σωθώ δίχως να αγνοώ
Скажи мне, как спасти себя, не игнорируя
ότι εγώ είμαι σταθμός ξεχασμένος
что я забытая станция
πες μου πως να σωθώ μεσ' την ζάλη γυρνώ
скажи мне, как спастись от головокружения, в которое я превращаюсь
στο δικό μας σταθμό περιμένω
на нашей станции я жду
εσένα θα περιμένω
Я буду ждать тебя
για σένα θα 'μαι πάντα σταθμός ξεχασμένος
для тебя я всегда буду забытой станцией
τα βράδια ζωντανεύεις για λίγο εδώ
по вечерам ты здесь ненадолго оживаешь





Writer(s): Axcelle, Stelios Legakis, Stelios Mpiniaris


Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.