Gia Poso Akomi - Stella Kalli traduction en allemand

Gia Poso Akomi

Άψυχο βράδυ,
βουτιά στο σκοτάδι
φώτα σβηστά με
τα μάτια ανοιχτά να
σε ψάχνω στ' άδειο ταβάνι.
Μα φτάνει σου λέω
μια νύχτα ακόμα δε βγαίνει,
με μια απορία
στα μάτια ζωγραφισμένη.

Πες μου για πόσο ακόμη
θα μένουμε μόνοι
κρυφή μου αγάπη,
πληγή που ματώνει.
Για πόσο ακόμη
να έρθεις θα ελπίζω
κλαδί που λυγίζει,
γυαλί που ραγίζω.

Σκόρπιες εικόνες,
στο τζάμι σταγόνες
λίγο πριν βρέξει
κι ο νους τα 'χει παίξειΙ
χαμένος σε γκρίζα ζωνη.
Αγάπης αγχόνη
θηλιά που αργά σε σκοτώνει,
με μια απορία
ακόμ' ένα βράδυ τελειώνει.

Πες μου για πόσο ακόμη
θα μένουμε μόνοι
κρυφή μου αγάπη,
πληγή που ματώνει.
Για πόσο ακόμη
να έρθεις θα ελπίζω
κλαδί που λυγίζει,
γυαλί που ραγίζω.

Πες μου για πόσο ακόμη
θα μένουμε μόνοι
κρυφή μου αγάπη
πληγή που ματώνει
Για πόσο ακόμη
να έρθεις ελπίζω
κλαδί που λυγίζει,
γυαλί που ραγίζω

Πες μου για πόσο ακόμη
θε μένουμε μόνοι
κρυφή μου αγάπη
πληγή που ματώνει
Για πόσο ακόμη
να έρθεις ελπίζω
κλαδί που λυγίζει
γυαλί που ραγίζω

Wie lange noch

Seelenlose Nacht,
ein Tauchgang in die Dunkelheit,
Lichter aus, mit
offenen Augen
suche ich dich an der leeren Decke.
Aber es reicht, sage ich dir,
noch eine Nacht halte ich nicht aus,
mit einer Frage
in meine Augen gemalt.

Sag mir, wie lange noch
bleiben wir allein,
meine heimliche Liebe,
blutende Wunde.
Wie lange noch
werde ich hoffen, dass du kommst,
ein Zweig, der sich biegt,
Glas, das zerspringt.

Verstreute Bilder,
Tropfen auf der Scheibe,
kurz bevor es regnet
und der Verstand spielt verrückt,
verloren in einer grauen Zone.
Galgen der Liebe,
eine Schlinge, die dich langsam tötet,
mit einer Frage
endet noch eine Nacht.

Sag mir, wie lange noch
bleiben wir allein,
meine heimliche Liebe,
blutende Wunde.
Wie lange noch
werde ich hoffen, dass du kommst,
ein Zweig, der sich biegt,
Glas, das zerspringt.

Sag mir, wie lange noch
bleiben wir allein,
meine heimliche Liebe,
blutende Wunde.
Wie lange noch
werde ich hoffen, dass du kommst,
ein Zweig, der sich biegt,
Glas, das zerspringt.

Sag mir, wie lange noch
bleiben wir allein,
meine heimliche Liebe,
blutende Wunde.
Wie lange noch
werde ich hoffen, dass du kommst,
ein Zweig, der sich biegt,
Glas, das zerspringt.