Paroles et traduction Suvi Teräsniska - Pikkuveljen Joulupuuro

Pikkuveljen Joulupuuro

Kun joulukalenterin suklaa viimeinen
Suuhun sulaa siinä maistuu maku muistojen.
Niin monta kertaa äitin saatiin suutuksiin,
Kun me vallattomat aatto hulmuttiin.
Ja sama riita meillä oli joka joulu:
Kumpi ehti lahjat ensin avaamaan.
Pikkuveljen joulupuuro nyt lautaselle jää,
Mantelista kinaa enää ole ei.
Ja meidän sateelliittikissa kai kehrää ikävää.
Sen kanssa mielessäni teen
Matkan kotiin myötä joulukyyneleen.
Me vaikka kepposia usein keksittiin
Hyvät muistot niistä piirtyi silti sydämmiin.
Ja meitä ymmärtänyt ei kai kukaan muu,
Vain hymyyn kääntyi isän sekä äidin suu.
Ja sama riita meillä oli joka joulu:
Kumpi ehti pukin partaa kiskomaan.
Pikkuveljen joulupuuro nyt lautaselle jää,
Mantelista kinaa enää ole ei.
Ja meidän sateelliittikissa kai kehrää ikävää.
Sen kanssa mielessäni teen
Matkan kotiin myötä joulukyyneleen.
Se pilke iloinen sun nappisilmien,
Tänne leijaillee nyt kanssa joulutuoksujen.
Pikkuveljen joulupuuro nyt lautaselle jää,
Mantelista kinaa enää ole ei.
Ja meidän sateellittikissa
Kai kehrää ikävää.
Sen kanssa mielessäni teen
Matkan kotiin myötä joulukyyneleen.
Pikkuveljen joulupuuro nyt lautaselle jää,
Mantelista kinaa enää ole ei.
Ja meidän sateellittikissa
Kai kehrää ikävää.
Sen kanssa mielessäni teen
Matkan kotiin myötä joulukyyneleen.

Рождественская каша младшего брата

Когда последний кусочек шоколада из рождественского календаря
Тает во рту, в нем вкус воспоминаний.
Так много раз мы доводили маму до белого каления,
Когда мы, сорванцы, бесились в канун Рождества.
И каждый год у нас был один и тот же спор:
Кто первый откроет подарки.
Рождественская каша младшего брата теперь осталась на тарелке,
Споров из-за миндаля больше нет.
И наш кот, наверное, тоскует.
С этой мыслью я
Отправляюсь домой со слезой на щеке.
Мы часто придумывали разные проделки,
Но хорошие воспоминания о них остались в наших сердцах.
И, кажется, никто нас не понимал,
Только улыбка появлялась на лицах мамы и папы.
И каждый год у нас был один и тот же спор:
Кто первый дернет деда Мороза за бороду.
Рождественская каша младшего брата теперь осталась на тарелке,
Споров из-за миндаля больше нет.
И наш кот, наверное, тоскует.
С этой мыслью я
Отправляюсь домой со слезой на щеке.
Этот радостный блеск твоих глаз,
Доносится сюда вместе с рождественскими ароматами.
Рождественская каша младшего брата теперь осталась на тарелке,
Споров из-за миндаля больше нет.
И наш кот
Наверное, тоскует.
С этой мыслью я
Отправляюсь домой со слезой на щеке.
Рождественская каша младшего брата теперь осталась на тарелке,
Споров из-за миндаля больше нет.
И наш кот
Наверное, тоскует.
С этой мыслью я
Отправляюсь домой со слезой на щеке.