Paroles et traduction Slon - Ballada o lekkim zabarwieniu gastronomicznym

Ballada o lekkim zabarwieniu gastronomicznym

Ona i on rodzeństwo, on był starszy o lat kilka
Mimo to młodsza siostra traktowała go jak chłystka
On jak tyczka chudy, ciuchy stale wiszą na nim
Kiedy ona osiągnęła prawie 300 kilo wagi
Wszystko w małym gospodarstwie miało miejsce, w sercu Bieszczad
Chatka gdzieś za wsią, życie tutaj nie rozpieszcza
Gdy splajtowała rzeźnia z dnia na dzień stracił robotę
Szedł do chaty płacząc, ciągnąc nogami po błocie
Stał godzinę pod domem, tak bardzo bał się przyznać
Bo jego siostrzyczka często bywa agresywna
Zawsze biła go po twarzy, co kręciło go poniekąd
A jej krzyki brzmiały jakbyś tarł metalem o beton
Poznał czym jest piekło już we wczesnym dzieciństwie
Starzy go odrzucili faworyzując dziewczynkę
Jej niewinne zachcianki musiał spełniać niczym służba
Podczas gdy ojciec z matką uwielbiali bić i bluzgać
"Jesteś nikim kurwa" krzyczeli codziennie
Za najmniejsze wykroczenie z miejsca dostawał po gębie
Stary mówił, że obedrze go ze skóry tępym ostrzem
Jeśli kiedykolwiek przestanie dogadzać swojej siostrze
Chłopiec miał swój kojec w ciemnym rogu izby
Matka z obrzydzeniem dawała mu jeść jak psu do miski
W atmosferze wyzwisk zmieszanych z chorą presją
Przez 17 lat go dokarmiała piersią
"Dbaj o rodzeństwo, kochaj siostrę, bo jest święta"
Głaszcząc go, lubiła zaskoczyć ciosem w żebra
Chora rodzicielka co dzień robiła mu musztrę
Aż spojrzenie chłopaka zrobiło się całkiem puste
Leżał w brudnej bluzce w ciemnym rogu chatki
Obserwując starych oddanych zwierzęcej kopulacji
W mroku patrzył na ich seks, chłonął ich krzyki w nocy
W końcu urosła otchłań w nim czarna jak onyks
W dzień ukończenia szkoły biegł do domu żwawo truchtem
Zdał profil rzeźniczy w miejscowej zawodówce
Minął furtkę, a głos stanął w gardle mu jak knebel
Gdy znalazł rodziców wiszących za stodołą na drzewie
Dziewczynka niczym ciele patrzyła jak wisielce
Mimo wywiniętych białek wciąż trzymają się za ręce
Stanął na krześle, odciął ich i wniósł do szopy
Przede wszystkim chciał siostrze zaoszczędzić posoki
Jak spuszczony z obroży dźgał śrubokrętem ścierwo
Niczym szukający w drzewie pożywienia głodny dzięcioł
Przeszło mu po godzinie, obmył się wodą ze studni
A z tego, co z nich zostało, ugotował gęsty krupnik
"Nie czas na smutki, od dziś ja się tobą zajmę
Będzie fajnie, zobaczysz, daję ci słowo jak harcerz
Przecież znasz mnie" mówił głosem pełnym troski
Do liżącej z fascynacją talerz młodszej siostry
Mijały wiosny ona rosła jak na drożdżach
O ich gospodarstwie cały boży świat zapomniał
Brat i siostra na odludziu, on się imał różnych robót
W trakcie, kiedy ona w ogóle nie opuszczała domu
Niczym Gollum blada, gały wlepione w ekran
Rozlana na kanapie gnije w przepoconych swetrach
Kiedyś mała dzieweczka, dziś otyła maciora
Tłusty bebech jak wór pyrów ciężko zwisał jej do kolan
Cała spocona klnie, sięgając po pilot
Cechuje ją podłość oraz skrajna otyłość
A o dziwo brat uwielbiał być jej sługą i podnóżkiem
Mimo, że tak jak rodzice traktowała go okrutnie
"Jesteś kundlem, słyszysz? Modlę się o to, że zdechniesz
Nie kupuj paprykowych chipsów, wiesz, że ich nie cierpię
Chcę więcej!" krzyczała "Co zrobiłbyś beze mnie?"
On patrząc w podłogę słuchał, chowając erekcje
Codziennie obmywał jej gąbką odleżyny
Nawet nie chcesz wiedzieć jak cuchnęło spod pierzyny
Wycierał jej szczyny i ścierał gówno z tyłka
Bo była za ciężka, żeby wychodzić na dwór do kibla
Chamska i ohydna, nadziera wciąż tą japę
Przed sekundą zjadła tonę, a już krzyczy co z obiadem
Głośno sapnie, charczy, nie mógł nawet nocą pospać
Jej chrapanie brzmiało jakby słoń jebał nosorożca
W ich domu patologia z dnia na dzień rosła w siłę
Któregoś dnia stwierdziła, że już dość ma szynek
Chce prawdziwe żywe mięso, czym trochę się obruszył
Przecież od zamknięcia rzeźni nie miał dostępu do tuszy
Był ponury, szedł szosą i gdy pił samogon
Znalazł potrącone zwierzę, z krzaków wystawał sam ogon
Na oko może fretka albo kuna, nieważne
Grunt, że zaspokoi głód tej cherlawej biedaczce
Biegnąc do domu śmiał się, szczęśliwy wpadł do środka
Czekała już na niego jego pachnąca podlotka
Rzucił jej krwawy ochłap i trwało to dosyć krótko
Nim została ze zwierza garstka kości i futro
"Uwielbiam dzikie truchło, lecz to za mała porcja
Wyciągnij ze stodoły sidła kłusownicze ojca"
Szybko wykonał rozkaz, czuł dziki zew jak łowca
Rozstawił wnyki w okolicznych lasach i na łąkach
Czasami na obiad przynosił jej padlinę
Najbardziej lubiła, kiedy mięso jest lekko nadgniłe
Nigdy nie jadła aż tyle, a jej apetyt rósł
Wszystko, co przyniósł, pchała brudną łapą do ust
"Czuję głód, ciągle jest mi mało mięsa"
Tylko siedzi i narzeka ta baryłowata jędza
Cztery doby nie spał, myśląc w nocy i za dnia
Aż wpadł na pomysł, żeby okraść pogrzebowy zakład
Zakradł się tam w nocy, nikogo nie ma w środku
Po otwarciu okna doszedł go formalinowy podmuch
Na środku sali w worku leży jakaś staruszka
Przerzucił ją przez ramię i uciekł na paluszkach
"Smakuje jak kurczak, no popatrz jak cię karmię"
Ciało starszej kobiety sprawnie oprawił w wannie
Upichcił cały garnek pełen flaków i kończyn
Siostra z oburzeniem wyciągnęła z miski kolczyk
Parę dni było spokojnych, wyciszył jej apetyt
Leżał w nogach jak pies, oglądali kabarety
Śmiali się niczym dzieci, naprawdę było pięknie
Właśnie takie proste chwile definiują w życiu szczęście
Czuł, że nadejdzie lada moment ta chwila
Że jej głód się wybudzi z hibernacji jak żmija
Dziewczyna przytulając brata do cyców
Głaszcząc go zaczęła swój monolog po cichu
"Pamiętasz rodziców? Pamiętasz tamten obiad?
Najczystszy rodzaj mięsa, a nie jakiś tam ochłap
Myślę o tym od tygodnia", pogładziła bebech
"Tak bym chciała, żebyś podarował mi cząsteczkę siebie"
Puściła beksę, "Błagam, zrób to dla mnie
Zachowasz się jak prawdziwy macho, jak twardziel
Naprawdę, nie daj się o to więcej prosić
No ile mogę jeść tych wysuszonych trocin?"
Poszedł do szopy, zbyt długo to nie trwało
Przyniósł piłę mechaniczną, którą zajebał drwalom
Ona uśmiechając się wciąż ciągnęła ten temat
I niemal dostała ślinotoku z podniecenia
"Apetytu nie mam, nie muszę dużo zjeść
A na przykład twoja łydka przypomina kurzą pierś
Usiądź gdzieś nad miską, naprawdę to banał
Po prostu się skup i tnij poniżej kolana"
Do gara wlał oleju i postawił na palnik
Dodał na listę zakupów, że kończą się zapałki
Nadchodzi katharsis, oparł się o ścianę mocno
Włączył piłę i puścił młodszej siostrze oczko
Horror, jucha tryska po meblach
Zagryzł zęby z taką siłą, że szkliwo zaczęło pękać
Skóra, ścięgna, łańcuch tnie więzadło
Trochę zaczęło trzeszczeć, kiedy na kość się natknął
Siemanko, piła rozrywa piszczel
"Dlaczego do cholery to nie chce iść szybciej?"
W uszach zaczęło piszczeć mu, na chwilę zasłabł
Czerń wchłonęła świat wokół jak gorący asfalt
Po kilku wrzaskach siostry, podniósł do góry głowę
Był tak długo nieprzytomny, że zapalił się olej
Spojrzał na lewą nogę i bordową kałużę
Zobaczył czerwony ochłap luźno wiszący na skórze
Słaby jak staruszek, spróbował się podnieść
Stracił sporo krwi, ale musi zrobić coś z ogniem
Chwycił jakiś rondel i po prostu chlusnął wodą
Siostra, podnosząc krzyk, nazwała go idiotą
W powietrzu płonący ogon wybuchł z nienacka
Patrzył z niedowierzaniem jakby czymś się naćpał
Umazana krwią posadzka nie pomogła mu uciec
Z osłabienia padł twarzą w oleistą juchę
Ogień ogarniał kuchnie, firanki i krzesło
Chciał wstać, lecz nie mógł, bo już tak bardzo nim trzęsło
Czuł, że spada mu tętno, spojrzał tylko na siostrę
Jak wierzgała grubymi nogami żałośnie
Płonęła już pościel i cuchnący materac
Ona miota się na ziemi jak żuk, leżąc na plecach
Wyzwała go od śmiecia i upadła na bok
Długo cierpiała, zanim ogień pochłonął jej ciało
Płomienie trawią dach, wszystko się zaraz zwęgli
Ogień w ich życiu niczym sędzia wydał swój werdykt
I oprócz dogorywającej sterty mebli
Został po nich popiół i odór zepsutych wędlin

Ballad with a Slight Gastronomic Tint

She and he were siblings, he was older by a few years
Despite this, the younger sister treated him like a wimp
He was skinny as a rail, clothes constantly hanging on him
When she reached almost 300 kilos in weight
Everything happened in a small farm, in the heart of the Bieszczady Mountains
A hut somewhere beyond the village, life here doesn't spoil you
When the slaughterhouse went bankrupt, he lost his job from day to day
He walked home crying, dragging his feet through the mud
He stood under the house for an hour, so afraid to confess
Because his little sister is often aggressive
She always slapped him in the face, which kind of turned him on
And her screams sounded like you were rubbing metal against concrete
He learned what hell is in his early childhood
His parents rejected him, favoring the girl
He had to fulfill her innocent whims like a servant
While his father and mother loved to beat and swear
"You're a nobody, fuck you" they shouted daily
For the slightest offense, he was immediately slapped in the face
The old man said he would skin him with a blunt blade
If he ever stopped pleasing his sister
The boy had his kennel in a dark corner of the room
His mother gave him food with disgust, like a dog in a bowl
In an atmosphere of insults mixed with sick pressure
She breastfed him for 17 years
"Take care of your siblings, love your sister, because she is holy"
Hugging him, she liked to surprise him with a blow to the ribs
The sick mother gave him a drill every day
Until the boy's gaze became completely empty
He lay in a dirty blouse in a dark corner of the hut
Watching the old people indulge in animalistic copulation
In the darkness he watched their sex, absorbed their screams at night
Eventually an abyss grew inside him, black as onyx
On the day he graduated from school, he ran home briskly at a trot
He passed the butchery profile at the local vocational school
He passed the gate, and his voice stood in his throat like a door knob
When he found his parents hanging behind the barn on a tree
The girl, like a carcass, watched as the gallows
Despite their rolled-up eyes, they are still holding hands
He stood on a chair, cut them off and brought them to the shed
Above all, he wanted to spare his sister the bloodshed
Like a dog let off the leash, he stabbed the carrion with a screwdriver
Like a hungry woodpecker looking for food in a tree
He finished after an hour, washed himself with water from the well
And from what was left of them, he made a thick stew
"No time for sorrow, from today I will take care of you
It will be fun, you'll see, I give you my word like a thug
You know me" he said in a voice full of concern
To his younger sister who was licking the plate with fascination
Springs passed, she grew by leaps and bounds
The whole world forgot about their farm
Brother and sister in the boondocks, he took on various jobs
While she didn't leave the house at all
Like Gollum pale, eyes glued to the screen
Spread out on the sofa, rotting in sweaty sweaters
Once a little girl, today an obese sow
A fat belly like a sack of pears hung heavily to her knees
Sweating all over, she swears, reaching for the remote
She is characterized by meanness and extreme obesity
And surprisingly, her brother loved being her servant and footstool
Even though she, like her parents, treated him cruelly
"You're a mutt, do you hear? I pray that you die
Don't buy bell pepper chips, you know I hate them
I want more!" she shouted, "What would you do without me?"
He, looking at the floor, listened, hiding his erections
He washed her bedsores daily with a sponge
You don't even want to know how it smelled from under the sheets
He wiped her urine and wiped the shit off her ass
Because she was too heavy to go outside to the toilet
Rude and disgusting, she keeps stuffing that yap
A second ago she ate a ton, and already screams about dinner
He snores loudly, wheezes, he couldn't even sleep at night
Her snoring sounded like an elephant was fucking a rhinoceros
In their home, pathology grew stronger day by day
One day she decided that she had enough of ham
She wanted real, live meat, which made him a little nervous
He hadn't had access to carcasses since the slaughterhouse closed
He was gloomy, walking along the highway, and when he drank moonshine
He found a hit-and-run animal, only the tail sticking out of the bushes
It looks like maybe a ferret or a marten, doesn't matter
The main thing is that it will satisfy the hunger of that frail little thing
Running home, he laughed, happily burst inside
His fragrant teenager was already waiting for him
He threw her the bloody scrap and it didn't last very long
Until a handful of bones and fur remained of the animal
"I love wild carrion, but this is too small a portion
Get your father's poaching snares out of the barn"
He quickly obeyed the order, feeling a wild urge like a hunter
He set traps in the surrounding forests and meadows
Sometimes he brought her carrion for dinner
She liked it best when the meat was slightly rotten
She had never eaten so much, and her appetite was growing
She shoved everything he brought into her dirty mouth
"I'm hungry, I still don't have enough meat"
That keg-shaped wretch just sits and complains
He didn't sleep for four days, thinking at night and during the day
Until he came up with the idea of robbing a funeral home
He sneaked in there at night, no one's inside
When he opened the window, he was hit by a formalin blast
In the middle of the room, some old woman is lying in a sack
He slung her over his shoulder and tiptoed away
"Tastes like chicken, look how I'm feeding you"
He skillfully processed the body of the elderly woman in the bathtub
He cooked a whole pot full of flaps and limbs
His sister, indignantly, pulled a ring out of the bowl
A couple of days were calm, he satiated her appetite
He lay at her feet like a dog, they watched cabaret
They laughed like children, it was really beautiful
It is these simple moments that define happiness in life
He felt that moment would come any minute
That her hunger would wake up from hibernation like a viper
The girl, hugging her brother to her tits
Stroking him, she began her monologue quietly
"Remember your parents? Remember that dinner?
The purest kind of meat, not just some scrap
I've been thinking about it for a week," she stroked her belly
"I wish you'd give me a piece of yourself"
She burst into tears, "Please, do it for me
Act like a real macho, like a tough guy
Really, don't let me ask you for this anymore
How long can I eat these dried sawdust?"
He went to the shed, it didn't take too long
He brought a chainsaw he had stolen from the lumberjacks
She, smiling, kept pulling on the subject
And almost got drool from excitement
"I'm not hungry, I don't need to eat much
For example, your calf resembles a chicken breast
Sit somewhere over the bowl, it's really trivial
Just focus and cut below the knee"
He poured oil into the pot and put it on the burner
He added to the shopping list that he was running out of matches
Catharsis is coming, he leaned against the wall firmly
He turned on the saw and winked at his younger sister
Horror, the soup splashes on the furniture
He gritted his teeth so hard that the enamel began to crack
Skin, tendons, the chain cuts the ligament
It started to crack a little when he hit the bone
Hello, the saw is ripping through the shin
"Why the hell isn't this going any faster?"
His ears started ringing, he felt faint for a moment
Blackness engulfed the world around him like hot asphalt
After a few screams from his sister, he raised his head
He had been unconscious for so long that the oil had caught fire
He looked at his left leg and the burgundy puddle
He saw a red flap hanging loosely from his skin
Weak as an old man, he tried to get up
He had lost a lot of blood, but he had to do something about the fire
He grabbed a saucepan and simply splashed water on it
His sister, screaming, called him an idiot
A burning tail exploded in the air
He looked in disbelief as if he had taken something
The blood-smeared floor didn't help him escape
He fell face first into the oily broth from weakness
Fire engulfed the kitchen, curtains and chair
He wanted to get up, but he couldn't, because he was shaking so badly
He felt his pulse dropping, he just looked at his sister
How she thrashed her fat legs pathetically
The bedding and the smelly mattress were already burning
She writhes on the ground like a beetle, lying on her back
She called him trash and fell on her side
She suffered for a long time before the fire consumed her body
The flames consume the roof, everything will soon turn to ashes
Fire in their lives, like a judge, has given its verdict
And besides the burning pile of furniture
All that's left is ash and the smell of rotten sausage