Paroles et traduction Taco Hemingway - 900729

900729

900729, tak zaczyna się mój PESEL
Znowu wąsy mam jak PSL; skórę, kurtkę i sweter
A w płucach hula mi przester, w ręku dzierżę neseser
Z mikrofonem. Będę pluł wersem, dajcie żyć jak laissez faire
Myśli stukają o kości jak stuka Rumak o werbel
Wchodzę na wyżyny zuchwały jak dwulatek na mebel
A te hieny znów szczekały zamiast wejść na mój szczebel
Zamiast się jąkać Joachim, lepiej wejdź na mój le-level

Mnożę te pieśni, mejoza, mitoza, i wrzeszczę jak jakiś ogromny dinozaur
A kiedy odejdę to ma być żałoba, bo ja i mikrofon: tupolew i brzoza
Żenię się z miastem i wnoszę swój posag. Duszę Biggiego i Cześka Miłosza
Wszystko co robić chce w życiu to wiersze, lecz poci się serce, wylewa się proza

Pluję pasją, ty tej pasji nie czujesz
I zachowujesz się jak nie ty i ta maska cię psuje
Me płuca lassem są skute, znowu ta astma mnie kłuje
Ja i me płuca cię kochamy a ty nas zaniedbujesz

No a pamiętasz?
Jak mówiłaś, że mnie kochasz
Jak mówiłaś, że mnie kochasz
Jak mówiłaś, że mnie
Ten sen porasta płuca jak mech
Id, ego, superego, 0.7 na trzech

No a pamiętasz?
Jak mówiłaś, że mnie kochasz
Jak mówiłaś, że mnie kochasz
Jak mówiłaś, że mnie
Lawina myśli leci na brew
Id, ego, superego, 0.7 na trzech
Co za pech.

Dzwonię do ciebie tak o czwartej nad ranem
Na dworze zimowe deszcze, więc jestem raczej zalany
Chcę cię całować i wybadać twoją czaszkę i gały
I nie przestawać tak do wiosny, wybacz, takie mam plany
Siedem miliardów ludzi w świecie, chyba same barany
I ja, baranek boży, może możesz gładzić me rany?
Musisz mnie sklejać wciąż na nowo, jestem stale porwany
Ty jesteś snem, wokół koszmary, jestem stale zaspany
Odpisz, bo będę tu płakał do rana. Pojawiam sie znikąd jak fatamorgana

Kontrola nad światem jest gwarantowana, więc ty będziesz Michelle, ja Barack Obama (Barack Obama)
Byłaś mi taka kochana. Dramat. Teraz sie urwał nam kontakt
Wiec chodzę pijany po mieście i ledwo sie mieszczę w nim, ciągle się krzątam

Ciagle sie plączę, kiedyś trafię na spowiedź
Ciagle wypluwam gardłem lawę, twoje serce lodowiec
Chyba podniosłaś słuchawkę, słyszę twój wdech! Weź coś powiedz

Mówisz: "spierdalaj"
Idę dalej z ciężkim łbem jak zomowiec

No a pamiętasz?
Jak mówiłaś, że mnie kochasz
Jak mówiłaś, że mnie kochasz
Jak mówiłaś, że mnie

Ten sen porasta płuca jak mech
Id, ego, superego, 0.7 na trzech
No a pamiętasz?
Jak mówiłaś, że mnie kochasz
Jak mówiłaś, że mnie kochasz
Jak mówiłaś, że mnie

Lawina myśli leci na brew.
Id, ego, superego, 0.7 na trzech
Co za pech.

Moi znajomi robią biznes a ja wciąż jestem nikim
Cywilizują się nagminnie, a ja wciąż jestem dziki
Do szafy schowali vansy, powoli noszą trzewiki
I poważnieją, nazywają nagle ′moczem' swe siki
Biegam po mieście i cię ścigam bez przerwy

Biegam jak kurczak bez głowy, albo jak piłkarz z rezerwy
Boję się, że cię zobaczę, więc topię w drinkach te nerwy
Nerwy ze stali mam. Choć chyba nie tej nierdzewnej

Szedłem za tobą i widziałem mnóstwo
(Na przykład) jak znikasz z nim tanią taksówką
(Na przykład) jak idziesz jak prawdziwe bóstwo, a krok twój wyraźnie huśtany jest wódką
Widziałem też jego. Kroczył po mieście. Wyglądał obleśnie polując na niebo
Leżał na glebie i śpiewał o PZPNie i miejscach połkniętych przez przeszłość

Widziałem złamane serce. Widziałem biegnące nogi
Ja ty i Piotr... Ten warszawski tercet. Ja i mój weltschmerz, nie wiem co robić
Ta twoja czarna sukienka. Twarz zakopana w twych rękach
Na twarzy make-up i męka. Piszę te słowa i serce mi pęka
Twarz taka piękna, że klękam
A, w mojej głowie piosenka. Idę do studia, pieśni mnie wabią
Opiszę trójkąt warszawski, ja i ty, ty i ja i ten zakapior
Opiszę brud i luksus, pieniądz wydany na wódę i kawior
Wchodzę do studia... Ostatni wdech
To miasto wciąż pachnie jak szlug i kalafior

900729

900729, that's how my PESEL starts
Again, I have a mustache like PSL; leather, jacket and sweater
And distortion roars in my lungs, I hold a briefcase in my hand
With a microphone. I'll spit verses, let me live like laissez faire
Thoughts knock against my bones like Rumak's drumming on the snare
I climb to the heights, daring like a two-year-old on furniture
And those hyenas barked again instead of reaching my level
Instead of stuttering Joachim, better get on my le-level

I multiply these songs, meiosis, mitosis, and scream like some giant dinosaur
And when I leave, let there be mourning, because me and the microphone: Tupolev and birch
I marry the city and bring my dowry. Biggie's soul and Czesław Miłosz's
All I want to do in life is poems, but my heart sweats, prose spills out

I spit passion, you don't feel this passion
And you act like not you and this mask spoils you
My lungs are bound by a lasso, this asthma stings me again
Me and my lungs love you and you neglect us

Remember?
When you said you loved me
When you said you loved me
When you said you
This dream grows on my lungs like moss
Id, ego, superego, 0.7 for three

Remember?
When you said you loved me
When you said you loved me
When you said you
An avalanche of thoughts falls on my brow
Id, ego, superego, 0.7 for three
What a shame.

I call you at four in the morning
There's winter rain outside, so I'm rather soaked
I want to kiss you and explore your skull and eyes
And not stop until spring, sorry, those are my plans
Seven billion people in the world, probably just sheep
And me, the Lamb of God, maybe you can soothe my wounds?
You have to keep putting me back together, I'm constantly torn apart
You are a dream, nightmares around, I'm constantly sleepy
Write back, or I'll be crying here until morning. I appear out of nowhere like a mirage

World domination is guaranteed, so you'll be Michelle, I'll be Barack Obama (Barack Obama)
You were so dear to me. Drama. Now we lost contact
So I walk around the city drunk and barely fit in it, I'm constantly bustling

I keep getting tangled up, one day I'll end up in confession
I keep spitting lava with my throat, your heart is a glacier
I think you picked up the phone, I hear you breathe! Say something

You say: "fuck off"
I walk on with a heavy head like a riot policeman

Remember?
When you said you loved me
When you said you loved me
When you said you

This dream grows on my lungs like moss
Id, ego, superego, 0.7 for three
Remember?
When you said you loved me
When you said you loved me
When you said you

An avalanche of thoughts falls on my brow.
Id, ego, superego, 0.7 for three
What a shame.

My friends do business and I'm still a nobody
They civilize themselves excessively, and I'm still wild
They hid their vans in the closet, they slowly wear dress shoes
And they get serious, suddenly calling their pee 'urine'
I run around the city and chase you endlessly

I run like a headless chicken, or like a reserve player
I'm afraid I'll see you, so I drown these nerves in drinks
I have nerves of steel. Though probably not stainless

I followed you and saw a lot
(For example) how you disappear with him in a cheap taxi
(For example) how you walk like a true deity, and your step is clearly swayed by vodka
I saw him too. He walked through the city. He looked disgusting hunting for the sky
He lay on the ground and sang about the Polish Football Association and places swallowed by the past

I saw a broken heart. I saw running legs
Me, you and Piotr... This Warsaw trio. Me and my weltschmerz, I don't know what to do
That black dress of yours. Face buried in your hands
Makeup and agony on your face. I write these words and my heart breaks
Your face is so beautiful that I kneel
Ah, a song in my head. I go to the studio, songs lure me
I will describe the Warsaw triangle, me and you, you and me and that rascal
I will describe the dirt and luxury, money spent on vodka and caviar
I enter the studio... Last breath
This city still smells like cigarettes and cauliflower