Se Chora Makrini - Tassis Christoyannis , Choir traduction en russe

Se Chora Makrini

Τώρα το χέρι του Θανάτου
Αυτό χαρίζει τη Ζωή
Και ο ύπνος δεν υπάρχει.
Χτυπά η καμπάνα του μεσημεριού
Κι αργά στις πέτρες τις πυρρές χαράζονται τα γράμματα:
Νυν και αιέν και άξιον εστί.
Σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι.
Τώρα μ' ακολουθούν κορίτσια κυανά
Κι αλογάκια πέτρινα
Με τον τροχίσκο του ήλιου στο πλατύ μέτωπο.
Γενεές μυρτιάς μ' αναγνωρίζουν
Από τότε που έτρεμα στο τέμπλο του νερού,
Άγιος, άγιος, φωνάζοντας.
Ο νικήσαντας τον Άδη και τον Έρωτα σώσαντας,
Αυτός ο Πρίγκιπας των Κρίνων είναι.
Κι από κείνες πάλι τις πνοές της Κρήτης,
Μια στιγμή ζωγραφιζόμουν.
Για να λάβει ο κρόκος από τους αιθέρες δίκαιο.
Στον ασβέστη τώρα τους αληθινούς μου Νόμους
Κλείνω κι εμπιστεύομαι.
Μακάριοι, λέγω, οι δυνατοί που αποκρυπτογραφούνε το Άσπιλο.
Γι' αυτών τα δόντια η ρόγα που μεθά,
Στων ηφαιστείων το στήθος και στο κλήμα των παρθένων.
Ιδού ας ακολουθήσουνε τα βήματά μου!
Σε χώρα μακρινή και αρυτίδωτη τώρα πορεύομαι.
Τώρα το χέρι του Θανάτου
Αυτό χαρίζει τη Ζωή
Και ο ύπνος δεν υπάρχει.
Χτυπά η καμπάνα του μεσημεριού
Κι αργά στις πέτρες τις πυρρές χαράζονται τα γράμματα:
Νυν και αιέν και άξιον εστί.
Αιέν αιέν και νυν και νυν τα πουλιά κελαηδούν
Άξιον εστί το τίμημα.

В далекой стране

Теперь рука Смерти
Это она дарует Жизнь
И сна больше нет.
Бьет колокол полудня
И медленно на огненных камнях высекаются письмена:
Ныне и присно и во веки веков.
В далекой стране, лишенной морщин, теперь я шествую.
Теперь за мной следуют девушки лазурные
И лошадки каменные
С колесом солнца на широком челе.
Поколения мирты узнают меня
С тех пор, как я трепетал у купели воды,
Святой, святой, восклицая.
Победивший Ад и спасший Любовь,
Это он, Принц Лилий.
И из тех самых дуновений Крита,
На мгновение мы нарисованы.
Дабы крокус с небес получил по праву.
В извести теперь истинные Законы мои
Я заключаю и вверяю.
Блаженны, говорю, сильные, что расшифруют Щит.
Для их зубов ягода, что пьянит,
В груди вулканов и в виноградной лозе девственниц.
Вот, пусть последуют по моим стопам!
В далекой стране, лишенной морщин, теперь я шествую.
Теперь рука Смерти
Это она дарует Жизнь
И сна больше нет.
Бьет колокол полудня
И медленно на огненных камнях высекаются письмена:
Ныне и присно и во веки веков.
Во веки веков и ныне и ныне птицы поют
Достойна цена.