Paroles et traduction Te-Tris - Perfekt

Perfekt

Rap, ten cały rap, to tylko rap i dobry nośnik myśli
Z tej strony cały ja - miliony tych nieoczywistych
Oto jestem, żyję, walczę, za chwilę umieram
Raz nikogo nie chcę, innym razem jak skrzypiec futerał
Ideał? - Wszyscy tu wzywają Houston
Ideały to ci, których znamy wcale albo krótko
Jak psy i koty, drzemy te drugie już tradycyjnie
A te bloki życzą tęczy ale w czarno-białym filmie
Taki biznes, kim nie jestem? Mam nawinąć jak Jajonasz
Widzę więcej i nie kreślę o gażach i paragonach
Co zostanie po nas? Śmieszne pudełka z plastiku?
Których wartość określa powszechna atencja w Empiku
Chcę powietrza, streetu i zapachu tlenu
Ludzi co żyją, zawodzą, nie tylko przy goleniu
Ja, jak polska gramatyka, wiesz, idem semper
Nie, nie jestem, nie będę, nigdy nie byłem perfekt

Sorry, się o ideał nie ocieram ani o perfekcję
Moje wtopy, moje topy, biorę moje lekcje
Pytam ile mogę, bo myślę, że mogę więcej
W te lepsze wersje ciągle wierzę przez to szukam zmian
Choć czasem gubię się sam i biegnę we mgle
Rzucam siebie na szalę lecz nigdy słów na wiatr
I słowo dam ci, to co mam najlepsze we mnie

Trąbią o moim końcu - to w końcu pojmą ile tu mają racji
Jestem jak Polio - solo solą w oku pajdokracji
Mój otwarty świat, idę, myślę, czuję go, tak widzę
Nie piszę jak Crowd Pleaser, co żyje pod franczyzę
Lider, loser, winner, beniaminek czy outsider
Miałem na dnie być, a ja pod pełnym żaglem trzymam łajbę
Gdy latarnie gasną, idę za gwiazdą - wóz albo przewóz
Ursa minor, ursa major, aż dopłynę wpław do brzegu
Każdy ma sto reguł - gadające głowy jak Kieślowski
życie, sztuka prób i błędów - ja wyciągam swoje wnioski
Splot emocji, trochę lepszych, gorszych, piękna naga prawda
Funduje sobie wycieczki jak z piekła na Nanga Parbat
Katarakta mi nie grozi, naiwniacy fantazjują
Miałem latać, nagle wracam na ziemie jak Sandra Bullock
Nie gwarantując nic - jak Bisz - sam się zmień się
Ja - nie byłem, nie jestem, nigdy nie będę perfekt

Ten cały rap, to tylko rap i dobry nośnik myśli
Na boczny tor odstawił mnie paryski syndrom
Uniosłem sporo syfu zanim nowe wnioski przyszły
Jakbym zaleczył kaca wracam z nową płytą
Jedni powiedzą, że to mój najlepszy album
Bo znowu tu gadam jakbym się dosiadł na ławce
Inni to nazwą preludium do epitafium
Nic nie jest pewne - niech ta historia się zacznie

Perfekt

Rap, all this rap, it's just rap and a good carrier of thoughts
From this side, it's all me - millions of these counterintuitive ones
Here I am, alive, fighting, dying in a moment
Sometimes I don't want anyone, other times like a violin case
Ideal? - Everyone here calls Houston
Ideals are those we know not at all or for a short time
Like dogs and cats, we tear apart the latter traditionally
And these blocks wish for a rainbow but in a black and white movie
Such a business, who am I not? I have to rhyme like Jajonasz
I see more and don't write about pay and receipts
What will be left of us? Funny plastic boxes?
Whose value is determined by universal attention in Empik
I want air, street and the smell of oxygen
People who live, fail, not only when shaving
I, like Polish grammar, you know, idem semper
No, I'm not, I won't be, I've never been perfect

Sorry, I don't rub against any ideal or perfection
My blunders, my peaks, I take my lessons
I ask how much I can, because I think I can do more
I still believe in these better versions so I look for change
Although sometimes I get lost and run in the fog
I throw myself on the pan but never words to the wind
And my word, that's the best of me

They trumpet my end - that's when they will finally understand how much they are right here
I am like Polio - solo salt in the eye of breadocracy
My open world, I walk, think, feel it, that's how I see it
I don't write like Crowd Pleaser, who lives under a franchise
Leader, loser, winner, newcomer or outsider
I was supposed to be at the bottom, but I'm holding the boat with full sails
When the lanterns go out, I follow the star - carriage or transport
Ursa minor, ursa major, until I swim ashore
Everyone has a hundred rules - talking heads like Kieślowski
Life, art of trial and error - I draw my own conclusions
A plexus of emotions, some better, some worse, the beautiful naked truth
I treat myself to excursions like from hell to Nanga Parbat
Cataracts are not a threat to me, the naive fantasize
I was supposed to fly, suddenly I'm back on the ground like Sandra Bullock
Not guaranteeing anything - like Bisz - change yourself
I - have not been, I am not, I will never be perfect

All this rap, it's just rap and a good carrier of thoughts
The Paris syndrome put me on the siding
I raised a lot of shit before new conclusions came
As if I had cured a hangover, I'm back with a new album
Some will say it's my best album yet
Because I'm talking here again as if I've sat down on a bench
Others will call it a prelude to an epitaph
Nothing is certain - let this story begin