Paroles et traduction Ten Typ Mes - Żywioły

Żywioły

Ludzie w moim mieście walczą z żywiołem
I nie ma nudy, życie jest wesołe
Żywiołów cztery mamy tu co najmniej
I fajnie, jest więcej jaj, mniej zwyczajnie
Ta młoda dama czuje się okropnie
Jej chłop jest majętny i działa roztropnie
Nie umie jej dotykać jednak, a gdy już dotknie
Jej spodni pot nie zalewa ani nic wogle
I cały dzień, choć zrobiło się chłodniej
Ta dama walczy ze swoim wewnętrznym ogniem
Ktoś by do ognia mógł się odnieść i od niej
Uzyskać płomienne konfiguracje podniet
Lecz jest lojalna, więc gorący żywioł
Spala ją opala i ze skupieniem podrywa
I co dzień haruje jak strażak
Choć w jej naturze jest raczej pożar wytwarzać

Ref.:
Ooooooo
Nasze dni tym są, walką my kontra żywioł łołoło

Moc natury jest większa, niż w reklamach soku
Kłopotu dostarcza ciecz, nie tylko ta z obłoków
Od dni dziecięcych po lata męstwa
Walczysz tu z żywiołem wodo(lejstwa)
Wiedza, cóż, może smakować jak słodycz
Ale w polskiej szkole zwykle ma smak wody
Radio, telewizja, jedno dno
Bo szczypta witamin na wiadro h2o
To proporcje, zresztą czytaj to dosłownie
I nie płać za nią, gdy w kranie masz za drobne
Nudne laski, nudne maski, w nich goście nudni
Leją wodę jak z pękniętej studni
Wisła tu przybiera pomału, ale mimo wałów
Tam skąd całość wydobywa się chaos
I wodór z tlenem gwałcą Cię w ucho
I wolałbyś usłyszeć łamanych kości gruchot
Ooooooo
Nasze dni tym są, walką my kontra żywioł łołoło
Ooooooo
Nasze dni tym są, walką my kontra żywioł łołoło
Ziemia - droga, wiatr Cię wypiździ
O tym tutaj wiedzą wszyscy
Jeźdźcy apokalipsy mają dresy i tipsy
Każdy Ci chętnie żywot uprzykrzy
Solą tej ziemi jest akt własności
Jak nie kredyt – 30 lat i podpis
Jeśli jesteś z gór i kochałeś wiatr
Tutaj wiatr pachnie jak Mały Fiat
Kocham to miasto, pieprzony Żoliborz
Ogień wygasły i ulewę za szybą
Muranów z parkietem z poległych Żydów
Napisy na murach, za które się wstydzę
Puste place zabaw i przepełnione szkoły
Każdego, kto zmaga się z jakimś żywiołem
Ogień, woda, ziemia, wicher, coś jeszcze
Upadek wieszcze, upadek wieszcze
Każdy As i Dama pik
Chcą tego bytu złamać szyfr
I gdy przed byt wstawicie od
Skumacie, prosty jest żywiołów kod
I pośród tych sejsmicznych drgań
Życie to dziwka lub jak wolisz drań
Lecz uśmiech na twarzy do dzisiaj mam
Chodź zostanę sam, zostanę sam

Elements

The people in my city are battling the elements,
No room for boredom, life is full of merriment.
We've got at least four elements here,
More fun, more surprises, less ordinary, my dear.
This young lady feels awful inside,
Her man is wealthy and acts with pride.
He can't touch her right, and when he does,
Her pants stay dry, no sweat, no fuss.
All day long, even as it gets colder,
She fights her inner fire, growing bolder.
Someone could connect to her flame and desire,
Find fiery configurations of pleasure to acquire.
But she's loyal, so the hot element,
Burns and tans her, fueling discontent.
She works hard every day like a fireman,
Though her nature is to start fires, not fan them.

Chorus:
Ooooooo
Our days are like this, us versus the elements, oh-oh-oh

Nature's power is greater than in juice commercials,
Liquids cause trouble, not just those from the sky's portals.
From childhood days to the years of manhood's prime,
You fight the element of water (and wasted time).
Knowledge, well, it could taste like sweet candy,
But in Polish schools, it usually tastes bland, you see.
Radio, television, all the same old story,
A pinch of vitamins in a bucket of H2O, oh so boring.
Those are the proportions, read it literally,
And don't pay for it when you have it for pennies, readily.
Boring girls, boring masks, and the guys inside them are bland,
They pour water like a broken well, I can't stand.
The Vistula rises slowly, but despite the embankments,
Chaos emerges from where it all emanates.
Hydrogen and oxygen violate your ears with their sound,
You'd rather hear the crunch of broken bones on the ground.
Ooooooo
Our days are like this, us versus the elements, oh-oh-oh
Ooooooo
Our days are like this, us versus the elements, oh-oh-oh
Earth - the road, the wind will blow you away,
Everyone here knows it, come what may.
The horsemen of the apocalypse wear tracksuits and fake nails,
Everyone's eager to make your life a living hell.
The salt of this earth is the act of ownership,
If not a mortgage - 30 years and a signature slip.
If you're from the mountains and loved the wind's embrace,
Here the wind smells like a small Fiat, out of place.
I love this city, damn Żoliborz,
The fire extinguished and the downpour pours.
Muranów with its parquet floor made of fallen Jews,
Graffiti on the walls that make me feel the blues.
Empty playgrounds and overcrowded schools,
Everyone struggling with some element, breaking the rules.
Fire, water, earth, wind, and something more,
I predict a downfall, a downfall at the core.
Every Ace and Queen of Spades,
Wants to break the code of existence's charades.
And when you put "od" before "byt",
You'll understand, the elements' code is quite simple, it's a hit.
And amidst these seismic tremors and shakes,
Life is a bitch or a bastard, for goodness sakes.
But I still have a smile on my face today,
Even if I'm left alone, come what may.