Paroles et traduction The Boy - Μπράϊαν Λήθη

Μπράϊαν Λήθη

Πίσω απο το μαστίγωμα της σάρκας στο πέτρινο δωμάτιο του Καρκίνου.
Εκεί που όλοι φοράνε κουκούλες.
Τα παιδιά του Καρκίνου. Μπαίνει στο μυαλό μας. Όχι πια δικό μας.
Τι θα πει δικό μας. Σκέψου λίγο τι θα πει δικό μας.
Θα πει η γεύση του αίματος να μη σε θολώνει.
Θα πει η Νέα Σάρκα να μη σε σκοτώνει.

Απομονώθηκε πίσω απο την λαμπερή λίμνη με τα καλώδια συντροφιά.
Έγινε Αλληγορική Μνήμη που δεν την θυμάται όμως κανείς.
Και ας είναι επισήμως ο τελευταίος όλων μας .
Ο Συγγενής που τα δώρα του τυλίγονται
γύρω απο τους λαιμούς των παιδιών μας.
Των απόγονών μας. Αυτό το τέλος δεν θα ναι το δικό μας.
Θεού θέλοντος θα ξαμολυθούν οι Μοίρες στον δρόμο.
Μαύρες μοτοσυκλέτες με τραγανές ρουκέτες.
Κάποιος να πει στον κλειδοκράτορα οτι ήρθε η ώρα.
Ο Συγγενής φέρνει τα πιο απαραίτητα δώρα.
Στόματα που προσκυνάνε το μπούκωμα και ο Αλέξης Ευθύνης.
Ενας πιστός υπηρέτης της Αλληγορικής Μνήμης.
Μπαίνει φθινόπωρο. Η εποχή που χαλαρώνουνε τα ήθη.
Και η υφή του δολώματος αλλάζει στο στόμα μας.
Τώρα η βοήθεια του πια δεν μας πείθει.
Ήρθε η ώρα να καλέσουμε τον Μπράιαν Λήθη.

Ποιός είναι ο Μπράιαν Λήθη; Να τος.
Λεν για τον Μπράιαν Λήθη.
Θα πολεμήσει το φίδι.Μόνο ο Μπράιαν Λήθη.Ναι.Ο Μπράιαν Λήθη.

Απομονώθηκε. Έγινε ερημίτης μέσα σε χρεωκοπημένα μουνιά
που δεν είχαν να πληρώσουν το ρεύμα .Δεν είχαν να πιουν νερό.
Και είχαν εναν ολόκληρο λαβύρινθο να συντηρούν και ένα αιωνίως
αγέννητο μωρό. Ο Συγγενής φτιάχνει αδελφότητα και ετοιμάζει
πορεία μέσα στα σκονισμένα του
μουνιού τοιχώματα που προκαλούν αμνησία.
Κρύβει στην τσέπη του ενα κλειδί και τον Αλέξη Ευθύνη.
Εναν πιστό υπηρέτη της Αλληγορικής Μνήμης.
Θεού θέλοντος θα ξαμολυθούν οι αιχμές στον βυθό του.
Ο Σύγγενης οτι θέλει το κάνει δικό του.
Αγόρια που επιτελούν το απόσπασμα για την Τζοάννα Θυσία.
Προσφέρει κάθε μέρα την παρθενιά της για μια πιο δίκαιη κοινωνία.
Μπαίνει χειμώνας. Και η λύση του δράματος ποτέ δεν τους πείθει.
Η υφή του ατυχήματος ανακατασκευάζει τα δόντια μας.
Το ξαναλέω. Η λύση του δράματος δεν με πείθει.
Ήρθε η ώρα να πιστέψω στον Μπράιαν Λήθη.

Брайан Леты

Позади бичевания плоти в каменной комнате Рака.
Там, где все носят капюшоны.
Дети Рака. Проникает в наш разум. Больше не наш.
Что значит "наш". Подумай немного, что значит "наш".
Это значит, что вкус крови не должен затуманивать тебя.
Это значит, что Новая Плоть не должна убивать тебя.

Изолирован за мерцающим озером в компании проводов.
Стал Аллегорической Памятью, которую, впрочем, никто не помнит.
И пусть он официально последний из нас всех.
Родственник, чьи дары обертываются
вокруг шеи наших детей.
Наших потомков. Этот конец не будет нашим.
По воле Божьей на дороги выйдут Мойры.
Черные мотоциклы с взрывными ракетами.
Пусть кто-нибудь скажет Хранителю ключей, что пришло время.
Родственник приносит самые необходимые дары.
Рты, поклоняющиеся перееданию, и Алексей Ответственности.
Преданный слуга Аллегорической Памяти.
Наступает осень. Время, когда нравы ослабевают.
И текстура приманки меняется во рту.
Теперь его помощь больше не убеждает нас.
Пришло время призвать Брайана Лету.

Кто такой Брайан Леты? Вот он.
Говорят о Брайане Лете.
Он сразится со змеей. Только Брайан Леты. Да. Брайан Леты.

Изолирован. Стал отшельником среди разорившихся дураков,
которые не могли оплатить электричество. Не могли пить воду.
И им приходилось содержать целый лабиринт и вечно
нерожденного ребенка. Родственник создает братство и готовит
шествие в запыленных
стенах логова, которые вызывают амнезию.
Прячет в кармане ключ и Алексея Ответственности.
Преданного слугу Аллегорической Памяти.
По воле Божьей на его дне будут выпущены острия.
Родственник все, что хочет, делает своим.
Мальчики, исполняющие отрывок для Жанны Жертвы.
Каждый день она жертвует своей девственностью ради более справедливого общества.
Наступает зима. И решение драмы никогда не убеждает их.
Текстура несчастного случая восстанавливает наши зубы.
Повторяю. Решение драмы не убеждает меня.
Пришло время поверить в Брайана Лету.