Paroles et traduction The Hu - The Legend of Mother Swan

The Legend of Mother Swan

Эрт л урьдын цагт л гэнэ ээ
Хөрст алтан дэлхийн хязгаарт
Хөвөө газар нутагтай
Онгон зэрлүүд байгальтай
Хөлгүй цэнхэр нууранд нь аа
Урин дулаан ирэх цагт л
Холын газраас усны шувууд
Ганганан дүүлэн ниссээр иржээ
Өсөж торнисон үрсээ харан
Өвгөн нуур нь баясан долиголж
Өдөржин наадан цэнгэв гэнэ ээ
Шөнөжин дуулан баясав гэнэ
Их л цаг л өнгөрөв гэнэ ээ
Зуны дунд сар алслав гэнэ
Юутай сайхан аз жаргал вэ?
Уйтай хаялан долгино вэ?

Ээ ий ээ

Нэг л хун их л гунигтай
Ижлээ хайн тэмүүлэв гэнэ
Эргэн тойронд хэрэн хэсэж
Хайртай хосоо олов гэнэ
Оройтож олдсон тэр л хайранд
Умбан наадан жаргав гэнэ
Орчлон дэлхийг мартан дурлаж
Олон хоногийг элээв гэнэ
Үртэй болсноо ижилдээ дуулган
Үүрд хамт байхаа амлав гэнэ
Өсөж торнисон нуурандаа гэрлэж
Өнө л мөнхөд жаргана гэв
Өндгөн долоон үрс нь мэндэлж
Учиргүй их л баярлав гэнэ
Амьдрал сайхан болов гэнэ ээ
Аз жаргалаар л дүүрэв гэнэ

Ээ ий ээ

Гэгээн өдрийн наран жаргаж
Илч л юугаа хумив гэнэ
Гэрэлт цагаан саран бүүдийж
Үүлэн цаагуур нуугдав гэнэ
Хар л нүдэн хага л хөлдөж
Хахир ихээр хүйтрэв гэнэ
Харзны ус нь тас л аниж
Хамаг дэлхий хагдарч гэнэ
Аян замдаа гарахаар болж л
Үр зулзагаа бүртгэв гэнэ
Өд нь ургаж амжаагүй
Үрс нь их л хичээв гэнэ
Олон нялх дэгдээхэйгээ
Орчлон дэлхийд үлдээх гэж
Далавчин нөмөртөө хумив гэнэ
Өөрийгөө аварч эс чадав гэнэ

Ээ ий ээ

Харах нүднийх нь гал бөхөвч
Нулимс татарсангүй гэнэ
Халуун аминых нь гол тасравч
Харуусал дундарсангүй гэнэ
Харах нүднийх нь гал бөхөвч
Нулимс татарсангүй гэнэ
Халуун аминых нь гол тасравч
Харуусал дундарсангүй гэнэ
Ургаагүй далавчны хойноос
Уйлж л хальсан хун ижий
Унтаа сэрүүний завсар
Бүүвэйлж хоносон хун ижий

The Legend of Mother Swan

In the very beginning,
On the edge of the golden land,
There was a beautiful place,
Protected by the spirits of nature.
In the bottomless blue lake,
When spring comes,
Waterfowls fly from distant lands,
Flocking and singing.
Seeing their young ones,
The old lake was happy and proud.
Days and nights were full of joy,
And filled with songs.
Much time has passed,
In the middle of summer.
Why is there still happiness?
Why do the waves of sorrow come?

My dear,

One of them is very sad,
Hungry and cold.
Looking around,
Searching for the love.
Found the love in the evening,
And they were happy.
Forgetting the world around,
They were together for many nights.
She sang to the eggs,
And promised to stay together.
They married in their beloved lake,
And vowed to be happy forever.
Seven eggs were born,
And they were very happy.
Life was beautiful,
And filled with happiness.

My dear,

When the sun of the sacred day rises,
Why did it suddenly disappear?
When the bright white moon sets,
Why did it hide behind the clouds?
The black eyes of the moon froze,
And the cold became unbearable.
The water of the lake was frozen,
And the whole world was covered in ice.
It was time to leave,
And they took care of their children.
They didn't have time to grow,
And the eggs tried hard.
To leave their little ones,
And to the world around.
She wrapped them in her feathers,
And couldn't save herself.

My dear,

The fire in her eyes was extinguished,
But the tears did not fall.
The heat of her life stopped,
But the sorrow did not end.
The fire in her eyes was extinguished,
But the tears did not fall.
The heat of her life stopped,
But the sorrow did not end.
Behind the unhatched feathers,
There was a crying mother.
In the moment of waking,
There was a sleepless mother.