Paroles et traduction The Weavers - Rock Island Line

Rock Island Line

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
سرها در گریبان است
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را
نگه جز پیش پا را دید ، نتواند
که ره تاریک و
لغزان است
وگر دست محبت سوی کسی یازی
به اکراه آورد دست از بغل بیرون
که سرما سخت سوزان است
نفس ، کز گرمگاه سینه می آید برون ، ابری شود تاریک
چو دیدار ایستد در پیش چشمانت
نفس کاین است ، پس دیگر چه داری چشم
ز چشم دوستان دور یا نزدیک ؟
مسیحای
جوانمرد من! ای ترسای پیر پیرهن چرکین
هوا بس ناجوانمردانه سرد است ... آی
دمت گرم و سرت خوش باد
سلامم را تو پاسخ گوی ، در بگشای
منم من ، میهمان هر شبت ، لولی وش مغموم
منم من ، سنگ تیپاخورده ی رنجور
منم ، دشنام پس آفرینش ، نغمه ی ناجور
نه از رومم ، نه از زنگم ، همان
بیرنگ بیرنگم
بیا بگشای در ، بگشای ، دلتنگم
حریفا! میزبانا! میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد
تگرگی نیست ، مرگی نیست
صدایی گر شنیدی ، صحبت سرما و دندان است
من امشب آمدستم وام بگزارم
حسابت را کنار جام بگذارم
چه می گویی که بیگه شد ، سحر شد ،
بامداد آمد ؟
فریبت می دهد ، بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست
حریفا! گوش سرما برده است این ، یادگار سیلی سرد زمستان است
و قندیل سپهر تنگ میدان ، مرده یا زنده
به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود ، پنهان است
حریفا! رو چراغ باده را بفروز ، شب با روز یکسان است
سلامت
را نمی خواهند پاسخ گفت
هوا دلگیر ، درها بسته ، سرها در گریبان ، دستها پنهان
نفسها ابر ، دلها خسته و غمگین
درختان اسکلتهای بلور آجین
زمین دلمرده ، سقف آسمان کوتاه
غبار آلوده مهر و ماه
زمستان است

Rock Island Line

I bring greetings but they're not returned
Heads are hidden now
No one dares to lift them up in greeting or to visit friends
They can only see what's right before them
For the path is dark and
Slippery
And if you reach out a hand in friendship
Unwillingly they'll pull their own back from their coat
For the cold is bitter
Their breath, which comes from the warmth of their chest, becomes a dark cloud
When they try to look at you
This is the breath of life, what else could you expect
To see from the eyes of your friends, near or far?
Savior
My noble young man! Oh, you old priest in your filthy cassock
The air is unbearably cold ... ah
May you be warm and happy
Please answer my greeting, open the door
It is I, your guest every night, a sad and vagrant wanderer
It is I, a stone worn smooth by suffering
It is I, the outcast, the unwelcome song
I am of no country, no race, I am
Colorless and without distinction
Come, open the door, I am weary
My host! My friend! Your guest of all these years trembles like a wave outside your door
There is no hail, no death
If you hear a sound, it is the chatter of teeth in the cold
I came tonight to settle my debts
To settle my accounts over a glass of wine
Why do you say it's late? It's dawn, isn't it?
Has morning come?
You are mistaken, this redness in the sky is not the dawn
My friend! The cold has dulled your ears, this is the memory of winter's cruel blow
And the celestial lamp in its narrow sphere, dead or alive
Is hidden in the vast coffin of darkness
Light the lamp of wine, my friend, for night and day are the same
Greetings
Are not met with a response
The air is oppressive, doors are locked, heads are bowed, hands are hidden
Sighs form clouds, hearts are heavy and sad
Trees are skeletons adorned with crystal
The earth is lifeless, the sky hangs low
Sun and moon are shrouded in dust
It is winter