Paroles et traduction The Weavers - Rock Island Line - Remastered

Rock Island Line - Remastered

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
سرها در گریبان است
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را
نگه جز پیش پا را دید ، نتواند
که ره تاریک و
لغزان است
وگر دست محبت سوی کسی یازی
به اکراه آورد دست از بغل بیرون
که سرما سخت سوزان است
نفس ، کز گرمگاه سینه می آید برون ، ابری شود تاریک
چو دیدار ایستد در پیش چشمانت
نفس کاین است ، پس دیگر چه داری چشم
ز چشم دوستان دور یا نزدیک ؟
مسیحای
جوانمرد من! ای ترسای پیر پیرهن چرکین
هوا بس ناجوانمردانه سرد است ... آی
دمت گرم و سرت خوش باد
سلامم را تو پاسخ گوی ، در بگشای
منم من ، میهمان هر شبت ، لولی وش مغموم
منم من ، سنگ تیپاخورده ی رنجور
منم ، دشنام پس آفرینش ، نغمه ی ناجور
نه از رومم ، نه از زنگم ، همان
بیرنگ بیرنگم
بیا بگشای در ، بگشای ، دلتنگم
حریفا! میزبانا! میهمان سال و ماهت پشت در چون موج می لرزد
تگرگی نیست ، مرگی نیست
صدایی گر شنیدی ، صحبت سرما و دندان است
من امشب آمدستم وام بگزارم
حسابت را کنار جام بگذارم
چه می گویی که بیگه شد ، سحر شد ،
بامداد آمد ؟
فریبت می دهد ، بر آسمان این سرخی بعد از سحرگه نیست
حریفا! گوش سرما برده است این ، یادگار سیلی سرد زمستان است
و قندیل سپهر تنگ میدان ، مرده یا زنده
به تابوت ستبر ظلمت نه توی مرگ اندود ، پنهان است
حریفا! رو چراغ باده را بفروز ، شب با روز یکسان است
سلامت
را نمی خواهند پاسخ گفت
هوا دلگیر ، درها بسته ، سرها در گریبان ، دستها پنهان
نفسها ابر ، دلها خسته و غمگین
درختان اسکلتهای بلور آجین
زمین دلمرده ، سقف آسمان کوتاه
غبار آلوده مهر و ماه
زمستان است

Rock Island Line - Ремастеринг

Не хотят отвечать на приветствия,
Головы втянуты в плечи,
Никто не поднимает головы, чтобы ответить и увидеть друзей.
Взгляд не может видеть дальше своих ног,
Ведь путь темный
И скользкий.
И если ты протянешь руку любви к кому-то,
Он неохотно вынет руку из-под мышки,
Ведь мороз жжет нещадно.
Дыхание, выходящее из теплой груди, превращается в темное облако,
Когда взгляд останавливается перед твоими глазами.
Если это дыхание, то что еще ты ждешь,
От глаз друзей, далеких или близких?
Мой юный Мессия!
О, старый христианин в грязной рубахе,
Погода немилосердно холодна... Ах,
Будь здоров и счастлив,
Ответь на мой привет, открой дверь.
Это я, гость каждой твоей ночи, печальный, как цыган,
Это я, израненный камень страданий,
Это я, проклятие творения, диссонирующая песня.
Не из румян, не из ржавчины, я такой же
Бесцветный, бесцветный.
Давай, открой дверь, открой, я скучаю.
Друг! Хозяин! Гость года и месяца дрожит за дверью, как волна.
Это не град, это не смерть.
Если ты слышишь звук, то это разговор мороза и зубов.
Я пришел сегодня вечером вернуть долг,
Свести счеты за бокалом вина.
Что ты говоришь, что уже поздно, рассвет,
Наступило утро?
Тебя обманывают, эта краснота на небе не после рассвета.
Друг! Это мороз отморозил уши, это след от холодной пощечины зимы.
И сосулька узкого неба, мертвая или живая,
Скрыта в толстом гробу тьмы, не в саване смерти.
Друг! Зажги лампу вина, ночь и день одинаковы.
На приветствия
Не хотят отвечать.
Погода мрачная, двери закрыты, головы втянуты в плечи, руки спрятаны.
Дыхание как облако, сердца усталые и печальные.
Деревья - хрустальные скелеты.
Земля мертва, небо низкое.
Пылью покрыты солнце и луна.
Зима.