Paroles et traduction VanVelzen - Hou Van Mij

Hou Van Mij

Ik hoor de angst en wanhoop in haar stem
Niet de klanken die ik van haar ken
Het is niet zo′n traan veroorzaakt door de wind
Maar een die z'n oorsprong vindt
In een hart dat hevig lijdt
In de liefdesstrijd

Hou van mij
Blijf bij mij
Want je heelde al mijn wonden
Hier heb ik mijn plek gevonden
Want ik hou van jou
Geloof me nou
Al wat leeft dat weet dat ik niet zonder jou
Leven kan

Zeker maar voorzichtig zeg je zacht
Er wordt voorlopig ander weer verwacht
Ik kijk of ik begrijp wat je bedoelt
Maar mijn hoofd wordt overspoeld
Met gedachten aan een tijd van onzekerheid

Gedreven door mijn streven op het strand
Schreef het water woorden in het zand
Er jankt een meeuw die hoorde wat ik dacht
Mijn hart dat schreeuwt om kracht
In m′n onmacht rijkt mijn hand
Maar jij verdwijnt in het achterland

Hou van mij
Blijf bij mij
Want je heelde al mijn wonden
Hier heb ik mijn plek gevonden
Want ik hou van jou
Geloof me nou
Al wat leeft dat weet dat ik niet zonder jou
Leven kan

Zal ik duiken voor de storm
Mijn hoofd gebruiken of enorm
Hard gaan schreeuwen om hervorming
Van die eeuwen ouden wet
Die mijn ziel zo ontzet
Misschien dat iemand mij zomaar red

Hou van mij!

Want ik hou van jou
Geloof me nou
Al wat leeft dat weet dat ik niet zonder jou
Leven kan
Want je heelde al mijn wonden
Hier heb ik mijn plek gevonden
Want ik hou van jou
Geloof me nou
Al wat leeft dat weet dat ik niet zonder jou
Leven kan

Люби меня

Я слышу страх и отчаяние в твоем голосе,
Не те звуки, которые я знаю.
Это не та слеза, что вызвана ветром,
А та, что берет начало
В сердце, что сильно страдает,
В битве любви.

Люби меня,
Останься со мной,
Ведь ты исцелила все мои раны,
Здесь я нашел свое место.
Ведь я люблю тебя,
Поверь мне,
Все живое знает, что я не могу без тебя
Жить.

Уверенно, но осторожно, ты тихо говоришь,
Что на какое-то время ожидается другая погода.
Я пытаюсь понять, что ты имеешь в виду,
Но мою голову переполняют
Мысли о времени неопределенности.

Ведомый своим стремлением, на берегу,
Вода писала слова на песке.
Кричала чайка, услышав мои мысли,
Мое сердце кричит о силе.
В своем бессилии я протягиваю руку,
Но ты исчезаешь вдали.

Люби меня,
Останься со мной,
Ведь ты исцелила все мои раны,
Здесь я нашел свое место.
Ведь я люблю тебя,
Поверь мне,
Все живое знает, что я не могу без тебя
Жить.

Должен ли я нырнуть в шторм,
Включить разум или неистово
Кричать, требуя реформы
Того векового закона,
Что так ужасает мою душу?
Может быть, кто-нибудь меня спасет.

Люби меня!

Ведь я люблю тебя,
Поверь мне,
Все живое знает, что я не могу без тебя
Жить.
Ведь ты исцелила все мои раны,
Здесь я нашел свое место.
Ведь я люблю тебя,
Поверь мне,
Все живое знает, что я не могу без тебя
Жить.