Kabardina - Vasilis Papakonstadinou traduction en allemand

Kabardina

Φορούσε άσπρη καμπαρντίνα
Και βαδιζε στον κοσμο του
Κομμάτια έγγινε η βιτρίνα
Που βρέθηκε στο δρόμο του
Κόβει την νύχτα η σειρήνα
Τα μπλόκα μπαίνουν στην σκηνή
Τον τύλιξαν στην καμπαρντίνα
Και τον αδιάσαν στο κελί
Μόνο η βροχή ξέρει, μονο η βροχή ξέρει και λέει τραγούδι βουβό
Μόνο η βροχή κλέει, μονο η βροχή κλέει με ένα τραγούδι μισό
Την φυλσκή δεν την μπορούσε
Θα φύγω είπε κι απο 'δω
Η σύραγγα τον οδηγούσε
Απ' έξω στο άπιαστο κενό
Αέρας μπαίνει στο κελί του
Ξυπνάει όλοι η φρουρά
Στοίχημα βάλαν την ζωή του μην τους ξεφύγει άλλη φορά
Γαλόνια χάσαν την τιμή τους κυκλώσαν όλοι την Αθήνα με την χαμένη υποληψή τους να κυνηγάει μια άσπρη καμπαρντίνα

Μόνο η βροχή ξέρει, μονο η βροχή ξέρει και λέει τραγούδι βουβό
Μόνο η βροχή κλέει, μονο η βροχή κλέει με ένα τραγούδι μισό
Φορούσε άσπρη καμπαρντίνα
Και βάδιζε τον δρόμο του
Οι σφαίρες βγήκαν απ' τα σήνα
Και χώθηκαν στον ώμο του
Έμεινε λίγο σαστισμένος
Μπερδεύτηκε το βήμα του
Σκέφτηκε είμαι σκοτομένος
Και μπήκε μες στο μνήμα του
Ύστερα βγήκε ο δολοφόνος κρατώντας ένα δίκανο δήλωσε τι ωραίος φόνος και με έλεγαν ανίκανο
Μόνο η βροχή ξέρει, μονο η βροχή ξέρει και λέει τραγούδι βουβό
Μόνο η βροχή κλέει, μονο η βροχή κλέει με ένα τραγούδι μισό

Kabardina

Er trug einen weißen Kabardinamantel
Und ging in seiner Welt
Die Schaufensterscheibe zerbarst in Scherben
Die sie auf seinem Weg fand
Die Sirene durchschneidet die Nacht
Die Blockaden ziehen ins Rampenlicht
Sie wickelten ihn in den Kabardinamantel
Und sperrten ihn in die Zelle ein
Nur der Regen weiß es, nur der Regen weiß es und singt ein stummes Lied
Nur der Regen weint, nur der Regen weint mit einem halben Lied
Den Gefängnisgang konnte er nicht ertragen
Ich gehe weg sagte er auch von hier
Der Tunnel führte ihn
Hinaus ins unergründliche Nichts
Luft dringt in seine Zelle ein
Alle Wachen erwachen
Sein Leben setzten sie ein, aufs Spiel damit er nicht wieder entkommt
Rangabzeichen verloren ihre Ehre, sie kesselten Athen ein mit ihrem verlorenen Anstand um einen weißen Kabardinamantel zu jagen

Nur der Regen weiß es, nur der Regen weiß es und singt ein stummes Lied
Nur der Regen weint, nur der Regen weint mit einem halben Lied
Er trug einen weißen Kabardinamantel
Und schritt auf seinem Weg
Die Kugeln traten aus den Läufen
Und bohrten sich in seine Schulter
Er blieb einen Moment benommen
Sein Schritt geriet ins Wanken
Er dachte ich bin tödlich getroffen
Und trat ein in sein Grab
Später erschien der Mörder ein Finsterling stolzierte und sagte Schöner Mord doch nannten sie mich unfähig
Nur der Regen weiß es, nur der Regen weiß es und singt ein stummes Lied
Nur der Regen weint, nur der Regen weint mit einem halben Lied