Βασίλης Παπακωνσταντίνου - O.K. - traduction des paroles en russe

Paroles et traduction Βασίλης Παπακωνσταντίνου - O.K.




O.K.
O.K.
Εκείνος τυλιγμένος σ′ ένα μαύρο μπουφάν
Ты, укутанная в черную куртку,
πουλάει την αγάπη του όπου βρει δωρεάν,
раздаешь свою любовь бесплатно, где подвернется,
στου άδικου βουλιάζει τη νιρβάνα κάθε μέρα και λέει
погружаешься в нирвану несправедливости каждый день и говоришь
Ok.
Ok.
Εκείνη ονειρεύεται καυτούς προβολείς,
Ты мечтаешь о жарких прожекторах,
το σώμα της αδέσποτο πεδίο βολής,
твое тело бездомный полигон,
τους ώμους της αδιάφορα στο ψέμα τους σηκώνει και λέει
безразлично пожимаешь плечами на их ложь и говоришь
Ok.
Ok.
Εκείνος την καρφώνει μ' ένα βλέμμα σπαθί,
Я пронзаю тебя взглядом-мечом,
ρισκάρει και στο πνεύμα της να μπει προσπαθεί,
рискую и пытаюсь проникнуть в твою душу,
το ξέρει πως στο τέλος, αν θα χάσει το παιχνίδι, δε λέει.
я знаю, что в конце, если проиграю, ничего не скажу.
Μα ′κείνη μια Πυθία με τα μάτια κλειστά
Но ты, как Пифия с закрытыми глазами,
αιώνες δικασμένη να μαντεύει σωστά,
веками осужденная гадать правильно,
την καύτρα απ' το τσιγάρο της κοιτάζει κι από μέσα της λέει
смотришь на тлеющий уголек сигареты и про себя говоришь
Ok.
Ok.
Εκείνος στον γκρεμό του απαθής εντελώς,
Я стою на краю своей пропасти, совершенно бесстрастный,
απ' έξω καθώς πρέπει κι από μέσα τρελλός,
снаружи, как и положено, а внутри безумный,
τη στάχτη του τινάζει στο μεγάλο τασάκι και λέει
стряхиваю пепел в большую пепельницу и говорю
Ok.
Ok.
Εκείνη μια μουντζούρα σε σκισμένο καμβά
Ты, как мазок на рваном холсте,
τα βάζει με την τύχη, που της πήγε στραβά,
борешься с судьбой, которая отвернулась от тебя,
στη δύση του θριάμβου της αδειάζει το ποτήρι και λέει
на закате своего триумфа осушаешь бокал и говоришь
Ok.
Ok.
Εκείνος τώρα παίζει με χαρτιά ανοιχτά,
Я теперь играю с открытыми картами,
τον πόνο του γουστάρει να της πει φωναχτά,
мне нравится кричать о своей боли,
τη βλέπει να σηκώνεται, πως θα ′ρθει καταπάνω του, λέει.
я вижу, как ты встаешь, как идешь ко мне, и говорю.
Μα ′κείνη που γεννήθηκε να παίζει κρυφτό,
Но ты, рожденная играть в прятки,
να γίνει το φεγγάρι του δεν ήταν γραφτό,
не суждено тебе стать моей луной,
αφήνοντας ερρείπια την πόρτα κλείνει πίσω και λέει
оставляя руины, закрываешь за собой дверь и говоришь
Ok.
Ok.





Writer(s): Vasilis Giannopoulos, Hristoforos Krokidis


Attention! N'hésitez pas à laisser des commentaires.