Paroles et traduction Βασίλης Παπακωνσταντίνου - To Maheri (Live From Stadio Irinis Ke Filias,Greece/1985)

To Maheri (Live From Stadio Irinis Ke Filias,Greece/1985)

Απάνω μου έχω πάντοτε στη ζωνη μου σφιγμένο
ένα παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίρι
όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες
που από έναν γέρο έμπορο αγόρασα στ' Αλγέρι.
Θυμάμαι, ως τώρα να 'τανε, το γέρο παλαιοπώλη,
όπου έμοιαζε με μια παλιά ελαιγραφία του Γκόγια,
ορθόν πλάι σε μακριά σπαθιά και σε στολές σχισμένες,
να λέει με μια βραχνή φωνή τα παρακάτου λόγια:
Ετούτο το μαχαίρι, εδώ, που θέλεις ν' αγοράσεις
με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το 'χει ζωσει,
κι όλοι το ξέρουν πως αυτοί που κάποια φορά το 'χαν,
καθένας κάποιον άνθρωπο δικό του έχει σκοτώσει.
Ο Δον Μπαζίλιο σκότωσε μ' αυτό τη Δόνα Τζούλια,
την όμορφη γυναίκα του γιατί τον απατούσε.
ο Κόντε Αντόνιο, μια βραδιά, τον δύστυχο αδελφό του
με το μαχαίρι τούτο εδώ κρυφά δολοφονούσε.
Ένας αράπης τη μικρή ερωμένη του από ζήλεια
και κάποιος ναύτης Ιταλός ένα Γραικό λοστρόμο.
Χέρι με χέρι ξέπεσε και στα δικά μου χέρια.
Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο.
Σκύψε και δες το, μια άγκυρα κι ένα οικόσημο έχει,
είναι αλαφρύ για πιάσε το δεν πάει ούτε ένα κουάρτο,
μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν' αγοράσεις.
Πόσο έχει; Μόνο φράγκα εφτά. Αφού το θέλεις πάρ'το.
Ένα στιλέτο έχω μικρό στη ζωνη μου σφιγμένο,
που η ιδιοτροπία μ' έκαμε και το 'καμα δικό μου,
κι αφού κανένα δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω,
φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου...

Махаири (Живьём со стадиона «Ирини и Филиас», Греция/1985)

На поясе моём всегда, затянуто туго,
Старинное, африканское, стальное махаири,
Как те, которыми играют арабы лихо,
Что у старого торговца купил я в Алжире.
Я помню, как сейчас, того старика-торговца,
Похожего на старую картину Гойи,
Стоявшего рядом с длинными мечами и рваными мундирами,
Говорившего хриплым голосом такие вот слова:
Вот этот нож, который ты хочешь купить,
Странными историями легенда его обвила,
И все знают, что те, кто когда-то его владел,
Каждый кого-то из своих убил.
Дон Базилио убил им Дону Джулию,
Свою прекрасную жену, за то, что она ему изменяла.
Конте Антонио однажды ночью своего несчастного брата
Этим ножом тайно убил.
Араб свою юную возлюбленную из ревности,
И какой-то итальянский моряк греческого боцмана.
Из рук в руки оно попало и в мои руки.
Многое видели мои глаза, но это меня пугает.
Наклонись и посмотри, на нем якорь и герб,
Оно легкое, возьми его, оно весит меньше четверти,
Но я бы посоветовал тебе купить что-нибудь другое.
Сколько стоит? Всего семь франков. Раз хочешь, бери.
Маленький стилет ношу я на поясе, затянутый туго,
Который моя прихоть сделала моим,
И поскольку я никого в мире не хочу убить,
Боюсь, как бы когда-нибудь не обратить его против себя...