Paroles et traduction Verba - Młode Wilki X - MWX

Młode Wilki X - MWX

Ooo, Teraz odchodzę, właśnie się żegnamy.
Ooo, bardzo się boje, bo już się nie spotkamy.

Te jesienne liście, które mówią, że coś się skończyło.
Fotografia przemijania w szarym kadrze zatrzymana.
Te jesienne liście, co nie dawno szeleściły.
Tak radośnie, by już nawet nie doczekać zimy.
Teraz umierają, ale tak widocznie ma być.
Przecież wiosna, po tych chłodach musi się pojawić.
Upadamy żeby powstać przez to, jak mówiły młode wilki:
"Czasem przegrana to zwycięstwo."
Motocykl czeka, chodź w tę aurę nikt nie jeździ.
Krople deszczu znaczą część po części.
Samotny wilk pilnuje terytorium.
Jeden błąd i czeka ciebie pandemonium.

A Ty mu wytłumacz, czemu w tej scenerii
Nie ma jego, jego Pana kochanego.
Już zaśniedział grawer jego imienia.
A jego dziewczyna ma z tym motorem złe wspomnienia.
Cierpi, życie wypada jej z rąk.
Momentami myśli o tym, żeby odejść stąd.
Motocykla za to wszystko nienawidzi.
Bo niebo teraz czeka, a piekło teraz szydzi.

Szpitalna sala co pamięta nie jedną śmierć
Ona pochylona, przytula się.
Przy nim skulona chce mu tyle powiedzieć.
Ale śpiączka od dwóch lat zabija nadzieje.
Czeka przez te lata, chodź rodzina naciskała:
"Ułóż sobie życie z kimś, nie poradzisz sobie sama"
Nie słuchała ich, no bo kocha go nad życie.
"Zapalcie iskrę wiary, a nie zapalacie znicze!"

Ooo, Teraz odchodzę, właśnie się żegnamy.
Ooo, bardzo się boje, bo już się nie spotkamy.

Wiatr niesie liście, by upadły za moment.
Uwierz mi, idziemy w tą samą stronę.
Świat cały w deszczu pędził wokół.
Tak wyglądał tamten dzień, Ona patrzyła z boku.

On i Ona na motorach, pusta droga, czasu szkoda
Ta pogoda, nagle woda, poszedł ślizgiem, nie panował,
Szybka pomoc, akcja, reanimacja, wciąż oddycha,
Dzięki sprzętom, które nigdy nie są na wakacjach.

Podpisałeś papier, by być dawcą honorowym.
Że będziesz sam w potrzebie to nie przyszło Ci do głowy.
Lekarze mówią: "Jego serce bić przestaje."
Więc nagle Ona stwierdza, że swe serce mu oddaje.
Podpisała dokumenty, jest już dawcą.
Wsiadła na motor, który był jego oprawcą.
"Zaraz zginę, oddaje Ci część mnie, opiekuj się naszą córką,
Ona teraz potrzebuje Cię!"

Ooo, Teraz odchodzę, właśnie się żegnamy.
Ooo, bardzo się boje, bo już się nie spotkamy.
Ooo, Teraz odchodzę, właśnie się żegnamy.
Ooo, bardzo się boje, bo już się nie spotkamy.

Na peryferiach miasta jest mały cmentarz.
Tu spoczywa ktoś, kogo należy pamiętać.
Gdy usłyszysz tu, motoru silnik.
Wiedz, że odwiedzają ją młode wilki.
Kim jest dziewczyna o której jest ta historia?
Tu mała dziewczynka w górę spogląda.
To twoja mama, która jak nikt wcześniej
Z miłości oddała Mi, własne serce...

Молодые Волки X - MWX

Ооо, теперь я ухожу, мы прощаемся.
Ооо, я очень боюсь, ведь мы больше не увидимся.

Эти осенние листья, которые говорят, что что-то закончилось.
Фотография уходящего момента, застывшая в сером кадре.
Эти осенние листья, которые совсем недавно шелестели.
Так радостно, что им даже не суждено дожить до зимы.
Теперь они умирают, но, видимо, так и должно быть.
Ведь после этих холодов обязательно должна наступить весна.
Мы падаем, чтобы подняться, ведь, как говорили молодые волки:
"Иногда поражение – это победа."
Мотоцикл ждет, хотя в такую погоду никто не ездит.
Капли дождя отмечают часть за частью.
Одинокий волк охраняет свою территорию.
Одна ошибка, и тебя ждет настоящий хаос.

А ты объясни ему, почему в этой обстановке
Нет его, его любимого хозяина.
Уже потускнела гравировка его имени.
А у его девушки с этим мотоциклом связаны плохие воспоминания.
Она страдает, жизнь ускользает из ее рук.
Порой она думает о том, чтобы уйти отсюда.
Она ненавидит мотоцикл за все это.
Ведь теперь ее ждет небо, а ад насмехается над ней.

Больничная палата, видевшая не одну смерть.
Она склонилась, обнимает его.
Свернувшись рядом с ним, она хочет сказать ему так много.
Но двухлетняя кома убивает надежду.
Она ждет все эти годы, хотя семья настаивала:
"Устрой свою жизнь с кем-нибудь, ты не справишься одна."
Она не слушала их, потому что любит его больше жизни.
"Зажгите искру веры, а не зажигайте свечи!"

Ооо, теперь я ухожу, мы прощаемся.
Ооо, я очень боюсь, ведь мы больше не увидимся.

Ветер несет листья, чтобы они упали через мгновение.
Поверь мне, мы идем в одном направлении.
Весь мир в дожде мчался вокруг.
Так выглядел тот день, она смотрела со стороны.

Он и она на мотоциклах, пустая дорога, времени жаль.
Эта погода, внезапно вода, зашел юзом, не справился,
Скорая помощь, реанимация, он все еще дышит,
Благодаря аппаратам, которые никогда не бывают в отпуске.

Ты подписал бумагу, чтобы стать почетным донором.
Тебе и в голову не приходило, что сам будешь нуждаться в помощи.
Врачи говорят: "Его сердце перестает биться."
И тогда она решает отдать ему свое сердце.
Подписала документы, она уже донор.
Села на мотоцикл, который стал его палачом.
"Сейчас я погибну, отдаю тебе часть себя, позаботься о нашей дочери,
Она теперь нуждается в тебе!"

Ооо, теперь я ухожу, мы прощаемся.
Ооо, я очень боюсь, ведь мы больше не увидимся.
Ооо, теперь я ухожу, мы прощаемся.
Ооо, я очень боюсь, ведь мы больше не увидимся.

На окраине города есть небольшое кладбище.
Здесь покоится тот, кого нужно помнить.
Когда ты услышишь здесь звук мотоцикла,
Знай, что ее посещают молодые волки.
Кто эта девушка, о которой рассказана эта история?
Маленькая девочка смотрит вверх.
Это твоя мама, которая, как никто другой,
Из любви отдала мне свое сердце...