Paroles et traduction Verba - Nic więcej

Nic więcej

Nie znam już takich słów, aby móc być z tobą znów
Nie chcę już wierzyć w cud, bo wiem, że szkoda czasu
Mówią mi: nie trać sił, bo z tego już nie będzie nic
Bo z tego już nie będzie nic, nie będzie nic już więcej...

Uczucia zagubiłem, utraciłem to, co piękne
Może na szczęście nigdy nie było wieczne
Nigdy nie będę już śnić o tym, by ponaprawiać błędy
Nie będę szukać chwil - tych, które odeszły
Teraz wiem, że nigdy się nie złamię już więcej
Smutek to szczęście, gdy z kamienia mam serce

Nagle zawiodła pamięć, zgubiłem gdzieś wspomnienia
Miłość to piękne uczucie - zwłaszcza gdy jej nie ma
Od teraz muszę iść, muszę żyć bez uczuć dalej
To, co jest popiołem kiedyś było żarem i niech to już tak zostanie
Niech to już zostanie, bo tak lepiej

Mam już święty spokój, wolę żyć bez Ciebie
Teraz telefon milczy, skasowane wiadomości
Nie uwierzę już nigdy nawet szczerej miłości
Jestem sam i tylko jedna myśl porusza
- Jak zaufać teraz komuś, skoro anioł mnie oszukał? (mnie oszukał)

Nie znam już takich słów, aby móc być z tobą znów
Nie chcę już wierzyć w cud, bo wiem, że szkoda czasu
Mówią mi: nie trać sił, bo z tego już nie będzie nic
Bo z tego już nie będzie nic, nie będzie nic już więcej...

Stoję samotnie pośród tłumu, zostałem z niczym, bez uczuć
Jak coś poczuć, gdy serce milczy?
Dziś widziałem zbyt wiele, o jeden obraz za dużo
Dla Ciebie nie mam już miejsca, gdy marzenia się kruszą
Wiesz, stoję sam między szeptem a ciszą
Wiesz jak to jest gdy się myśli kołyszą w głowie, która nie chce już tego, co było
Jesteś nie wywołaną kliszą dla mnie, jesteś ciszą, która usypia mnie

Gdy próbuję powstać, męczy mnie, zabija, gdy nie zamierzam poddać się
Stoisz obok, ale jakby Cię nie było
Zapomniałem o tobie, nawet jeśli byłaś słodką chwilą
Stoję sam, tak bez uczuć, wiesz
Które zgasiłem właśnie, ugasiłam wszystkie je
Najłatwiej będzie po prostu nie rozmawiać
Zamykam rozdział ten, z mego życia spadaj...

Nie znam już takich słów, aby móc być z tobą znów
Nie chcę już wierzyć w cud, bo wiem, że szkoda czasu
Mówią mi: nie trać sił, bo z tego już nie będzie nic
Bo z tego już nie będzie nic, nie będzie nic już więcej

Nie znam już takich słów, aby móc być z tobą znów
Nie chcę już wierzyć w cud, bo wiem, że szkoda czasu
Mówią mi: nie trać sił, bo z tego już nie będzie nic
Bo z tego już nie będzie nic, nie będzie nic już więcej

Tak, nie będzie nic już więcej, wiesz?

Ничего больше

Не знаю больше слов, чтобы быть с тобой вновь,
Не хочу верить в чудо, знаю, это трата времени.
Мне говорят: "Не трать силы, из этого ничего не будет,"
Из этого ничего не будет, ничего больше...

Чувства потерял, утратил все, что было прекрасно.
Может, к счастью, это никогда и не было вечным.
Больше не буду мечтать о том, чтобы исправить ошибки,
Не буду искать мгновений - тех, что ушли.
Теперь я знаю, что больше никогда не сломаюсь,
Грусть - это счастье, когда сердце из камня.

Внезапно память подвела, где-то потерял воспоминания.
Любовь - прекрасное чувство, особенно когда её нет.
Теперь я должен идти, должен жить без чувств дальше.
То, что стало пеплом, когда-то было пламенем, и пусть так и останется.
Пусть так и останется, так лучше.

У меня теперь святой покой, я предпочитаю жить без тебя.
Теперь телефон молчит, сообщения удалены.
Я больше не поверю даже искренней любви.
Я один, и только одна мысль тревожит:
Как теперь кому-то доверять, если ангел меня обманул? (меня обманул)

Не знаю больше слов, чтобы быть с тобой вновь,
Не хочу верить в чудо, знаю, это трата времени.
Мне говорят: "Не трать силы, из этого ничего не будет,"
Из этого ничего не будет, ничего больше...

Стою один среди толпы, остался ни с чем, без чувств.
Как что-то почувствовать, когда сердце молчит?
Сегодня я увидел слишком много, на одну картину больше, чем нужно.
Для тебя больше нет места, когда мечты рушатся.
Знаешь, я стою один между шепотом и тишиной.
Знаешь, каково это, когда мысли качаются в голове, которая больше не хочет того, что было.
Ты - непроявленная пленка для меня, ты - тишина, которая усыпляет меня.

Когда пытаюсь подняться, она мучает меня, убивает, когда я не собираюсь сдаваться.
Ты рядом, но как будто тебя нет.
Я забыл о тебе, даже если ты была сладким мгновением.
Стою один, так, без чувств, понимаешь?
Которые я только что погасил, погасил все их.
Проще всего будет просто не разговаривать.
Закрываю эту главу, убирайся из моей жизни...

Не знаю больше слов, чтобы быть с тобой вновь,
Не хочу верить в чудо, знаю, это трата времени.
Мне говорят: "Не трать силы, из этого ничего не будет,"
Из этого ничего не будет, ничего больше.

Не знаю больше слов, чтобы быть с тобой вновь,
Не хочу верить в чудо, знаю, это трата времени.
Мне говорят: "Не трать силы, из этого ничего не будет,"
Из этого ничего не будет, ничего больше.

Да, ничего больше не будет, понимаешь?