Paroles et traduction Viguen - Dou Kaboutar

Dou Kaboutar

روزی من وتو ای جان ، همچون کبوترها
سر می نهادیم با هم در بستر پرها
پرگشاده همره مرغان خوش آواز
گه به کوهستان و گه به صحرا در پرواز
جلوه زندگی را ،در چشم هم میدیدیم
چون به شب میرسیدیم ، کنار هم میآرمیدیم
تا نسیمی میوزید ، آشیانه می لرزید
ما زبیم جان خود ، بر سر هم پر میکشیدیم
اکنون از هم رو گردانیم ، نه من نه تو نمیدانیم
چون شد که آشنا گشتیم ، روز دگر جدا گشتیم
هر کس که دلدار مرا . از من جدا کرد ای خدا
خواهم بسوزانی دلش . سازی ز دلدارش جدا
اکنون ازهم روگردانیم . نه من نه او نمیدانیم
چه شد که آشنا گشتی . روز دگر جدا گشتی

Two Doves

One day, my darling, you and I, like two doves,
Would lay our heads together in a nest of feathers.
Spreading our wings alongside sweet-singing birds,
Sometimes to the mountains, sometimes to the fields, we'd fly.
We saw the beauty of life reflected in each other's eyes,
And when night fell, we'd rest side by side.
With every gentle breeze, our nest would tremble,
And we, fearing for our lives, would spread our wings over each other.
Now we turn away from each other, neither you nor I understand
How we became acquainted, only to part another day.
Whoever separated my beloved from me, oh God,
I pray you burn their heart, separate them from their love.
Now we turn away from each other, neither you nor I understand
How we became acquainted, only to part another day.