Paroles et traduction Viguen - Kajaveh

Kajaveh

با نغمه های کاروان ،از راه رسیده ساربان
آزرده دل از دیدنِ ، دروازه و دروازه بان
بنشسته چون نیلوفری ، در یک کجاوه دختری
دل برده او از ساربان ، امّا دلش با دیگری
دلداده در شبِ سفر ، پیاده رفته تا سحر
با دخترک او گفته است ، غوغای دل در هر نظر
که ماه من! جفا مکن ، مرا ز خود جدا مکن
چو می روی ز کاروان ، مرو ز پیش ساربان
در این سفر
به هر کجا که رو نمود
دو چشم او
به روزن کجاوه بود
کند به دل خدا خدا که چون شوم از او جدا
فردا جدایی می رسد ، آخر به پایان سفر
آن مه ندارد بعد از این با ساربان کاری

Каджава

С песнями каравана, с дороги прибыл погонщик,
Утомлённый видом ворот и привратника.
Сидит, словно лотос, в паланкине девушка,
Пленила она сердце погонщика, но её сердце — с другим.
Влюблённый, в ночь пути, пешком шёл до рассвета,
С девушкой он говорил, изливая душу с каждым взглядом.
«Луна моя! Не будь жестока, не покидай меня,
Когда уйдёшь из каравана, не уходи от погонщика
В этом путешествии.
Куда бы ни шёл,
Его глаза
Были устремлены в окошко паланкина.»
Молится он Богу в душе: «Как мне расстаться с ней?»
Завтра наступит разлука, в конце пути.
Той луне больше нет дела до погонщика.»