Paroles et traduction Volkan Konak - Kadınım - Doğum (Şiir)

Kadınım - Doğum (Şiir)

Bana memleket, bana su, bana tat, bana uyku, bana rüzgar gibi gelen sevgilim
Gülüşünü kücük bir cocuktan alan, yastıkta başını bıraktıgı ize kurban oldugum,
Eser durusun hafızamda ve orda hiç bir sey yok senden önceme ve sana ait olmayan,
Son hayalım, ne güzel sey seni sevmek
Elleri küçük sevgilim,
Ne güzel şey seni hatırlamak,
Etimde soguk kara saplı bir bıcak gibi değil,
Hasret ateşiyle dövülmüş sımsıcak bir demir gibi,
Ne güzel şey düşünmek seni bunca kalabalıkta ve bunca yorgunluklarımın içinde,
Son hasretim, sana olan hudutsuz sevdamı
Manalyo kokulu başını kollarımın arasına alıp,
Senin o memleket gözlerine saatlerce bakmalıyım kı anlatabileyim,
Senın yanıbaşında ve sevkat o dolu gögsünde uyumalıyım,
Çünkü ben senin her yanın çiçek acmış, yemişlerle dolu fidana benzeyen güzel yüzüne hasret yaşayamam,
Son sözüm, keşke bu gece gelincik ciceği takabilseydim, karadeniz bahcelerinden
En güzel bestelerimi yalnız sana söyleyebilseydim bu gece,
Mehtap uyanamadan gune merhaba diyebilseydim, okyanus kalbimde bir yelkenli gibi sarhoş olup sahillere vurabilseydim,
Acmaya duran gülüm, işitiyor musun beni, ustamın deyimiyle, şu kaınat denen nesnenin içinde
En çok sevdiğim yürek, üzerine en cok titrediğim insan kalbi, senin gögsünün içine takılı olanıdır,
Anası bana bir oğlancık doğurdu,
Kaşsız, sarı bir oğlan,
Masmavi kundağında yatan,
Bir nurtopu, üç kilo ağırlığında,
Benim oğlan dünyaya geldiği zaman
Çocuklar doğdu kore'de,
Sarı ayçiçeğine benziyorlardı,
Makartır kesti onları
Gittiler ana sütüne bile doymadan
Benim oğlan dünyaya geldiği zaman
Çocuklar doğdu yunan zindanlarında
Babaları kurşuna dizilmiş,
Bu dünyada birinci görülecek şey diye demir parmaklığı gördüler...
Benim oğlan dünyaya geldiği zaman
Çocuklar doğdu anadolu'mda,
Mavi gözlü, kara gözlü, elâ gözlü bebeklerdi,
Bitlendiler doğar doğmaz,
Kim bilir, kaçı sağ kalır mucize kabilinden,
Benim oğlan benim yaşıma bastığı zaman
Ben bu dünyada olmayacağım, evet
Ama harikulâde bir beşik olacak dünya
Siyah, beyaz, sarı,
Bütün çocukları sallayan,
Mavi atlas döşekli bir beşik...
Son hayalım, son hasretim, son sözüm, nartanem, yutkunuşum, uyanışlarımın en güzeli...
Kadınım benım, kadınım, kadınım, kadınım benım ...

My Woman - Birth (Poem)

My love, who comes to me like my homeland, like water, like taste, like sleep, like the wind,
Whose smile is borrowed from a small child, whose imprint on the pillow I sacrifice myself to,
May it remain etched in my memory, where there was nothing before you, nothing that doesn't belong to you,
My last dream, how beautiful it is to love you,
My love with small hands,
How beautiful it is to remember you,
Not like a cold, black-handled knife in my flesh,
But like a red-hot iron forged in the fire of longing,
How beautiful it is to think of you amidst this crowd and within all my weariness,
My last longing, my boundless love for you,
I must take your head, smelling of magnolia, into my arms,
And gaze into your eyes, the eyes of my homeland, for hours, to be able to explain,
I must sleep beside you, on your compassionate chest,
Because I cannot live with the longing for your beautiful face, resembling a sapling blooming with flowers and laden with fruit,
My last word, I wish I could adorn you with a poppy flower tonight, from the Black Sea gardens,
I wish I could sing my most beautiful compositions only for you tonight,
I wish I could greet the day before the moon awakens, and my heart, like a sailboat on the ocean, could become intoxicated and crash upon the shores,
My rose about to bloom, can you hear me? In the words of my master, within this entity called the universe,
The heart I love most, the human heart I cherish most, is the one beating within your chest,
She bore me a son,
A browless, blond boy,
Lying in his sky-blue swaddle,
A ball of light, weighing three kilos,
When my son came into the world,
Children were born in Korea,
They resembled yellow sunflowers,
MacArthur cut them down,
They left without even being satiated with their mother's milk,
When my son came into the world,
Children were born in Greek dungeons,
Their fathers executed by firing squad,
They saw iron bars as the first thing to be seen in this world...
When my son came into the world,
Children were born in my Anatolia,
Blue-eyed, black-eyed, hazel-eyed babies,
They became infested with lice as soon as they were born,
Who knows how many will survive by some miracle,
When my son reaches my age,
I won't be in this world, yes,
But the world will be a wondrous cradle,
Black, white, yellow,
Rocking all children,
A cradle with a blue satin mattress...
My last dream, my last longing, my last word, my nar tane, my swallow, the most beautiful of my awakenings...
My woman, my woman, my woman, my woman...