Paroles et traduction en anglais W.E.N.A. - 2007

2007

Stare osiedle nie wygląda już jak kiedyś
Nie sądzę żebyś w 99 na nim umiał przeżyć
Windy całe w tagach, palce całe w plamach
Kiedy zjeżdżały na parter wszystkie były __?_

Dookoła wszędzie bloki,
żaden z nas nie wnikał co będzie potem
Werble, stopy pozwalały mi trzymać się ponad powierzchnią
Miałem dobrych ludzi, kilku ode mnie odeszło
Mój człowiek Kawa
Uczuł mnie tagów, uczył mnie rapy
Tak długo zanim poznałem braci z na Pół Etatu
Do dziś kody domofonów
Pamiętam jak pierwsze chromy
Kiedy na cała noc wyszedłem z domu
Psy obudziły matkę o 4
Nieodparte przeczucie ze z innym dzieckiem zniosłaby to łatwiej
Miałem wyjebane na zdanie rodziców
Czułem tylko gniew, bunt i poczucie niedosytu
To był czas kiedy wątpiłem we wszystko co mogłem
Nikt nie sięgał nisko, by próbować mnie podnieść
Równie pochyła w dół, w tą stronę jest sporo dróg
Wrzucałem kasetę w system, zawsze miałem dokąd pójść

Koledzy wzięli rodziny w lepsze części miasta
Ja w pokoju na Klaudyny jest za 10 19-sta
I znów zachodzi słońce nad moim osiedlem
Nigdy tego nie zobaczysz, nigdy tego nie zdobędziesz

Pezet wpadał na Klaudyny
Onar wpadał na Klaudyny
Słucham echo kiedy wracam na Klaudyny
Kosi kończył podstawówkę, którą rok wcześniej zacząłem
Tagi JWP znałem nim zadzwonił pierwszy dzwonek
Na tej szkle Molesta kręciła klip z Powrotu
Ostry mówił że brał w trase 10 par reeboków
Ja w tej samej od początku roku
Oglądałem miasto z autobusu w drodze na Mokotów
Na słuchawkach leciał Dinal team
Inna liga gry
Szanse żeby grać za dobry papier – nie widać ich
Nie znałem się ze Smarkiem
Quinc puścił "Najebawszy"
I słuchałem nastukany
Włączam "Nie mam tego", przechodzą mnie ciary zawsze
Kiedy wracam czuję pierd* satysfakcję
Respekt trudno się wyrabia
Traci łatwiej
Dalej wierze w to że nic nie stało się przypadkiem

Czasem dalej nie mogę uwierzyć, że ten sen się spełnił
I życie upływa w równomiernym tempie werbli
Nadal nie czuje się sobą, kiedy jestem bez nich
One zostawały obok, gdy pękały więzi
Tylko sprawdzeni patrzą na ciebie po staremu
Choć i tak nieraz rozpoznaje zazdrość w ich spojrzeniu
Jakby nie znali problemów które mam
Nie rozumiem jak znowu czuje się w ich tłumie sam
Droga po swoje to długa i samotna podróż
Trasy w każdy łikend, studio 4 dni w tygodniu
Wymagania które wiecznie stawia rozwój
Ty pośrodku walki o najwyższe podium

2007

The old neighborhood doesn't look the same anymore,
I doubt you could survive here back in '99.
Elevators covered in tags, fingers stained with paint,
When they descended to the ground floor, they were all __?_

Blocks all around,
None of us thought about what would come after.
Snares and kicks kept me afloat,
I had good people around, some of them are gone now.
My man Kawa,
He taught me about tags, he taught me about rap,
Long before I met the brothers from Na Pół Etatu.
To this day, I still remember the intercom codes,
And the first chrome cans.
When I snuck out of the house for the whole night,
The cops woke my mom up at 4 AM.
I had this undeniable feeling she'd handle it easier with another kid.
I didn't give a damn about my parents' opinion,
I only felt anger, rebellion, and a sense of emptiness.
That was the time when I doubted everything I could,
No one reached down to try and lift me up.
Equally inclined downwards, there are many roads in that direction.
I put the cassette in the system, I always had somewhere to go.

Friends took their families to better parts of the city,
Me, in the room on Klaudyny Street, it's 7:19 PM again.
And the sun sets over my neighborhood once more,
You'll never see this, you'll never have this.

Pezet used to come to Klaudyny,
Onar used to come to Klaudyny,
I listen to the echo as I return to Klaudyny.
Kosi was finishing elementary school, the one I started a year earlier,
I knew the JWP tags before the first bell rang.
Molesta shot a music video for "Powrót" on this very block,
Ostry said he took 10 pairs of Reeboks on tour.
Me, in the same ones since the beginning of the year,
I watched the city from the bus on my way to Mokotów.
Dinal Team was playing on my headphones,
A different league of the game.
Chances to play for good money – I couldn't see them.
I didn't know Smark,
Quinc played "Najebawszy",
And I listened, feeling high.
I play "Nie mam tego", chills run down my spine every time.
When I come back, I feel a damn satisfaction,
Respect is hard to earn,
Easier to lose.
I still believe that nothing happened by accident.

Sometimes I still can't believe this dream came true,
And life flows at the steady pace of the snare drums.
I still don't feel like myself when I'm without them,
They stayed by my side when bonds were breaking.
Only the trusted ones look at you the same way,
Though even then, I often recognize envy in their eyes.
As if they don't know the problems I have,
I don't understand how I feel alone in their crowd again.
The road to your goals is a long and lonely journey,
Tours every weekend, studio 4 days a week.
The demands that progress constantly puts on you,
You, in the middle of the fight for the highest podium.