Suckdevi Wanuma - Charitha Attalage , Ravi jay , WAYO traduction en allemand

Suckdevi Wanuma

පවට බරනුව දැකලා, පඬුපුලට සංකා
නොමැත සක් දෙයියා, අහෝ, අද
කව්රු අඳිනුද හාවා, රුදුරු දන බෝමා
නොමැත සක් දෙයියා, අහෝ, අද
ඉඳින් සඳෙහිම හාවා

බොහෝ සතුන් ඇත, බෝසතුන් නැත
පිරිහිලා ලොව, පිරිහීලා
වන විහඟ ලොව රජ පදවි ලැබ
ඉගිලෙනා බකමූණු රජා

සක් දෙවිඳු නැත, සිත්තමට ගෙන
අඳිනු බෑ අද සඳ සාවා
දුනු දිය අදින රුදුරු නර කැළ
වඩිනු එපා, අද වඩිනු එපා

තහනමේම මල් ගෙන, ආවා හඳ වෙත සකි ඇන්ද හාවා හමුවෙන්න
හඳ පෙන්නලා, කළා හාවා දුප්පත් මිනිසා පොලොවේ සක්විති, ඒකටයි දුක
අවංක වෙලා පැන්නා ගිනි මගට, දන්නේ දැවෙනකොට
වෙලානේ අපි හාවෝ මේ හුස්මේ බදු ගෙවන
වැඳගෙන එන්නේ බෝසතුන් නෙමේ පෝසතුන් වෙන්න
බොහෝ සත්තු, බෝසත් වෙස් ගෙන

එදා සිට රත්කළ එක තමා කළේ පුටු
ඔක්කොම සක්විතිවරු හම්බකරං මාරු
අපි අසරණයි රටේ
කාලෙන් කාලෙට කඬුපුලේ සක්විතිවරු පොර කතේ
එදා වගේ අද ගින්නට පැන්නොත් ඉන්නේ මරු කටේ
ඉන්න බෑ පොලොවේ, ඒකයි ආවේ මං හඳේ
මලක් අරගෙන එහෙනං ඉමු හාවො පොලොව බලං

තෙලි තුඩද බිම හෙළුවා, නුඹේ රුව ඇඳලා
ගියා සක් දෙයියා, අහෝ, අද
අඳින්නට ඒ වාගේ, කෙනෙක් නැත ලෝකේ
ඉඳින් හැම කාලේ සඳේ මැද
සිනා සී මේ වාගේ

බොහෝ සතුන් ඇත, බෝසතුන් නැත
පිරිහිලා ලොව, පිරිහීලා
වන විහඟ ලොව රජ පදවි ලැබ
ඉගිලෙනා බකමූණු රජා

සක් දෙවිඳු නැත, සිත්තමට ගෙන
අඳිනු බෑ අද සඳ සාවා
දුනු දිය අදින රුදුරු නර කැළ
වඩිනු එපා, අද වඩිනු එපා

ඇත පෑනක් ඇත්ත ලියන්න බැරුව
වැදි බණ වේදිකාවේ පන්සලේ නොව
කටුමැටි ගේ දුක දෝංකාරය
ඇහුන් නෑ කළු වීදුරු ඇතුලට
දුප්පතාගේ වෙන්නේ කුස පස්සට
සක්විති තුමාගෙ කුස ඇයි පෙරට
තේරෙන දින රටේ ඔලුවලට
අපි මියැදුනු තැන ගස් නැත පුත

Suckdevi Wanuma

Ich sah die Bürde der Sünde, die Unruhe auf glühendem Stein,
Kein Sak-Gott ist heute da, ach,
Wer zeichnet heute den Hasen, die grausamen Menschen sind so viele,
Kein Sak-Gott ist heute da, ach,
Wenn nur der Hase im Mond wäre.

Es gibt viele Tiere, aber keine Bodhisattvas,
Die Welt ist verfallen, verfallen,
Der König der Vögel des Waldes erhält den Königstitel,
Die fliegende Eule ist der König.

Es gibt keinen Sak-Gott, man kann ihn sich nur vorstellen,
Man kann heute den Mondhasen nicht zeichnen,
Die grausamen Menschen, die den Bogen spannen,
Komm nicht her, komm heute nicht her.

Ich brachte verbotene Blumen mit, kam zum Mond, um den Hasen zu treffen, den mein Freund gezeichnet hatte,
Er zeigte auf den Mond, machte den Hasen, den armen Mann, zum Weltenherrscher auf Erden, das ist der Kummer,
Ich sprang aufrichtig ins Feuer, erst als es brannte, wusste ich es,
Wir sind Hasen geworden, die für diesen Atem Steuern zahlen,
Wir kommen nicht, um Bodhisattvas zu verehren, sondern um reich zu werden,
Viele Tiere, die sich als Bodhisattvas verkleiden.

Seit damals erhitzten sie die Stühle, die sie gemacht hatten,
Alle Weltenherrscher verdienen und wechseln,
Wir sind hilflos im Land,
Von Zeit zu Zeit wetteifern die Weltenherrscher,
Wenn wir heute wie damals ins Feuer springen, sind wir dem Tod geweiht,
Ich kann nicht auf der Erde bleiben, deshalb bin ich zum Mond gekommen,
Wenn du eine Blume mitbringst, dann lasst uns, meine Liebe, auf die Erde schauen.

Ich ließ den Pinsel fallen, nachdem ich dein Bild gemalt hatte,
Der Sak-Gott ist gegangen, ach, heute,
Es gibt niemanden auf der Welt, der so zeichnen könnte,
So ist es immer, mitten im Mond,
Lächle so, meine Liebste.

Es gibt viele Tiere, aber keine Bodhisattvas,
Die Welt ist verfallen, verfallen,
Der König der Vögel des Waldes erhält den Königstitel,
Die fliegende Eule ist der König.

Es gibt keinen Sak-Gott, man kann ihn sich nur vorstellen,
Man kann heute den Mondhasen nicht zeichnen,
Die grausamen Menschen, die den Bogen spannen,
Komm nicht her, komm heute nicht her.

Ich habe einen Stift, kann aber die Wahrheit nicht schreiben,
Predigten auf der Bühne, nicht im Tempel,
Das Echo der Trauer des Lehmhauses,
Wurde nicht in den schwarzen Gläsern gehört,
Der Bauch des Armen geht nach hinten,
Warum ist der Bauch des Weltenherrschers vorne?
Wenn die Köpfe des Landes es verstehen,
Wo wir starben, gibt es keine Bäume, mein Kind.