Paroles et traduction Wolter Kroes - De Dwaasheid Van Mijn Jeugd - Live

De Dwaasheid Van Mijn Jeugd - Live

Ik was nog jong
Toen het begon
Mijn leventje was onbezorgd
Ik zag alleen de zon
Ik lummelde wat rond
Had lak aan geld
De wereld was een schouwtoneel
En ik de held
Ik plande 1000 dingen
Had alles in de hand
Maar al mijn luchtkastelen
Bouwde ik op los zand
Het leven kreeg van dag tot dag
Geen enkele zin
En dat het snel vervloog
Zie ik nu pas in

Ik had geen doel
Geen strategie
Er was zoveel muziek in mij
En poezie
Ik liet niemand zich bemoeien met
Mijn bestaan
Ik had nog zoveel drank tegoed
Nog 100 jaar te gaan
Ik liep mezelf voorbij
Ik had geen rust
De vlugge meiden ook
Veel te snel gekust
Ik dacht heus wel eens na
Zocht het gesprek
Maar als ik er op terug kijk
Was het allemaal geklets b
Ik was zo jong
En ondoordacht
De dagen leken zoet
De nachten zacht
Hield me op de been
Het duurde lang voor ik de leegheid zag om me heen
De liefde was een spel
Dat ik pas doorzag
Toen de warmte doofde in een vrouwen lach
Mijn vrienden, ach ik vroeg van hen
Soms veel te veel
Nu sta ik als een oude clown
Op een leeg toneel
Ik had me enigszins op wat
Begrip verheugd
Hoewel ik als verloren zoon
Nooit heb gedeugd
Ik voel dat ik naar ontkenning neig
Maar toch de rekening krijg
Van de dwaasheid van mijn jeugd

The Madness of My Youth - Live

Oh, my, I was young
When it first begun
My life was so carefree
Only sunshine I could see
Living life without a care
Money to me was a snare
The world was a stage
And I was the star of the page
I planned a million things
And everything was in hand
But all my castles in the air
Were standing on a shifty sand
Life seemed empty day by day
Nothing made much sense
And I barely took the time
To gaze and to reminisce

I had no purpose, dear
No game plan in mind
There was so much music in me
And so much poetry I could find
I let no one tell me, or stand in my way
I had so much life to embrace
So many drinks to drink
And moments to taste
Oh, the places I would go
The people I would meet
The kisses shared so eagerly
Only for the memory to flee
I did think from time to time
Craved a deeper talk
But now, when I look back
Well, It was nothing but mock
Oh, what a foolish boy I was
So reckless and unwise
The days seemed sweet and short
The nights just flew right by
I kept on pushing forward
It took so long, but finally I saw the emptiness all around
Love was just a game, dear
I finally came to see
As the warmth faded from your kiss
Oh, my friends, oh how I yearned
For something more from you
Now here I stand, an aging fool
On a stage, where my life ends
I had hoped perhaps for just
A smidgen of connection
Even though, as a prodigal son
I never did much good
I feel myself in a state of denial
But I know the reckoning will come
For the madness of my youth