Paroles et traduction Yiğit Seferoğlu - Sabrım Yok !

Sabrım Yok !

Sabrım yok!
Sindirdiler onca yıl küçük dünyalılar zihnimi
Bir yolunu bulsaydım kurtulurdum bu şehir yutmadan beni
Yok ne malım ne de mülküm yok saraylarda bir babam
Çıplak ellerle tırmandım her yolu
Yoktu hiç arkamı kollayan
Sabrım yok
Çünkü temiz yaşadıkça kirlettiler bizi
Çalarken düşünmediler çalışıp kanayan gözleri
Hiç düşmediler yerin dibine
Soma'da bir maden ocağına
İçim rahat değil anne öldüm 10 Ekim'de Ankara'da
Sabrım yok!
Kabuk tutmuş gitmiyor yaram kanıyor her seferinde
İçim rahat anne öldüm bir yaz günü Taksim'de
Sabrım yok
Çünkü deniz ağlıyor kara görüldükçe
Sabrım yok çünkü batıyoruz kral tahttan inmedikçe
Sabrım yok!

No Patience!

No patience!
They digested my mind for many years, the petty worldly people
If I could find a way, I'd escape before this city devours me
I have neither wealth nor property, nor a father in palaces
I climbed every path with bare hands
There was never anyone to support me
No patience
Because the cleaner we lived, the more they polluted us
They didn't think of the bleeding eyes while stealing
They never fell to the bottom
To a mine in Soma
My conscience is not clear, Mother, I died on 10 October in Ankara
No patience!
It's not going away, my wound is bleeding every time
My conscience is not clear, Mother, I died on a summer day in Taksim
No patience
Because the sea cries when it sees the land
No patience because we're sinking, as long as the king doesn't abdicate
No patience!