Paroles et traduction Yona - Pilvet liikkuu, minä en

Pilvet liikkuu, minä en

Päivä on laskeutunut kaupungin taakse
Ikkunalaudalla, jo toista tuntia
Siirtolapuutarhan ylitse katselen himmeneviä valoja
Mieleni pintaan asti täysiä maljoja
Jos liikun, ne läikkyvät
Oon kuin patsas, paikoillaan
Hiljaa paikoillaan

Muut ohitsein liukuvat kiitäen
Kuin pilvet ne liikkuu, minä en
Tanssivat muotoaan muuttaen
Ne muuttuu kuin pilvet, vaan minä en
Etsivät ololleen vastauksen,
Eteenpäin matkaavat, minä en
Istun vain hiljaa ja katselen,
Kun pilvet liikkuu, minä en

Katu täyttyy kuluvista koroista,
Postiluukku maksamattomista laskuista
Ikkunastain nousee portaat kohti taivasta,
Aurinko haluu niitä pitkin nousta
Kaupunki herää iän ajan kaiken kiireeseen,
En enää tahdo tietää mihin seuraavaksi meen
Unohdan ajan, rakennan mieleeni majan
Siihen piiloudun nyt levolleen

Muut ohitsein liukuvat kiitäen
Kuin pilvet ne liikkuu, minä en
Tanssivat muotoaan muuttaen
Ne muuttuu kuin pilvet, vaan minä en
Etsivät ololleen vastauksen,
Eteenpäin matkaavat, minä en
Istun vain hiljaa ja katselen,
Kun pilvet liikkuu, minä en

Tahdon vain tuntea auringon kasvoillain,
Ennen viimeistä laskua
Tahdon vain tuntea auringon kasvoillain,
Ennen viimeistä laskua

Aika on varma saattaja,
Sokean paras taluttaja
Enkä toivo matkalleni muuta kuin
Onnea

Облака плывут, а я нет

День опустился за город,
На подоконнике, уже который час
Смотрю на угасающие огни за садоводством,
Мои мысли – полные чаши до краёв.
Если двинусь, они прольются.
Я как статуя, неподвижна,
Тихо неподвижна.

Другие мимо меня скользят, несутся,
Как облака, они плывут, а я нет.
Танцуют, меняя свою форму,
Они меняются, как облака, а я нет.
Ищут ответы своим чувствам,
Движутся вперёд, а я нет.
Просто сижу тихо и смотрю,
Как облака плывут, а я нет.

Улица наполняется стуком каблуков,
Почтовый ящик – неоплаченными счетами.
Из моего окна лестница поднимается к небу,
Солнце хочет подняться по ней.
Город просыпается к вечной суете,
Я больше не хочу знать, куда идти дальше.
Забываю о времени, строю шалаш в своих мыслях,
Прячусь в нём, чтобы отдохнуть.

Другие мимо меня скользят, несутся,
Как облака, они плывут, а я нет.
Танцуют, меняя свою форму,
Они меняются, как облака, а я нет.
Ищут ответы своим чувствам,
Движутся вперёд, а я нет.
Просто сижу тихо и смотрю,
Как облака плывут, а я нет.

Я просто хочу почувствовать солнце на своем лице,
Перед последним закатом.
Я просто хочу почувствовать солнце на своем лице,
Перед последним закатом.

Время – верный спутник,
Лучший поводырь для слепого.
И я не желаю ничего в своем путешествии, кроме
Счастья.