Paroles et traduction Yona - Nättii, Eipä

Nättii, Eipä

Monesti mietii ku nitkutushetkii näitä
Et mitä tois päivä kun pois ois huolenhäivä
Mikä mäihä oiskaan se, hei älä muuta väitä,
Ku elämän kans viettäis häitä se ois nättii, eipä

Taas tuli melankolia kylää
Täl kertaa kysymät ees ehtiny en pyytää
Ei samaa peltoo voi jaksaa kyntää
Vuodest toiseen vanhaa satoo kylvää, se alkaa ryydyttää

Ku aina niittää nuupunutta kukkaa, sitä riittää
Huoli hautaa viistää mut irti päästä ei vittu vielkää
Täytyy hakee lepoo edetä sinne mis repo
Pistää käytäntö tekoo ja valuu luontooo jo

Sielt meen hakee huoltoo, etsimään uuttaa muotoo,
Siit seuraa huonoo, jossei ikin näe vuokkoo
Työstää täytyy nii huolel perspektiivii, paimentaa endorfiinii
Niinku beduiini kamelii

Infernaaliset paineet sulaa jo jää mukana
Lämmössä liehun kuin puhdas valkoinen lakana
Mut onkse mahdollista ees - mitä sä luulet?
Miten sä oot silloin ku - kukaa ei kuumottele?

Monesti mietii ku nitkutushetkii näitä
Et mitä tois päivä kun pois ois huolenhäivä
Mikä mäihä oiskaan se, hei älä muuta väitä,
Ku elämän kans viettäis häitä se ois nättii, eipä

Idän helmii, päiväkodin pihalla telmi,
Terassil lähiön kelmin mieliki ettii jo mettii
Tulppaani läpi jään puski jumisen pään
Sisäl värinää, värei uusii syvii sävyjä

Nii kauan varjoi heitteli menny seinii
Ensin pitenevii sit haamui haalenevii
Jäi vaan seittii ei ulospääsyreittii
Ennenku yö vajosi aamuun, kajo pimeyden peitti

No mitä sä näät nyt häpeääkö väkevää
Jykevää egosälää siin voit tietysti rypeä,
Mut mullo kiire pois täält, älä jää säkää
Jumittaan aikoi sitte ikävöityyn -ikävään

Pumpum tsikidum ja skilijahuubajazz
Ske-e-eidaa vois jo vähitellen vähentää
Yllättävää miten lyhyt on sit kuitenki kesä
älä vaa kadota sitä hei älä jämähä

Прекрасно, Не правда ли?

Часто думаю в эти моменты задумчивости,
Что принесет день, когда уйдет тень тревоги.
Каким бы упоением это стало, милый, не спорь,
Словно свадьба с самой жизнью, это было бы прекрасно, не правда ли?

Снова нахлынула меланхолия,
На этот раз даже не успела попросить её уйти.
Не могу больше пахать одно и то же поле,
Из года в год сеять старый урожай, это начинает изматывать.

Когда постоянно жнешь увядший цветок, его хватает,
Тревога косит меня, но, черт возьми, до сих пор не может отпустить.
Нужно искать покоя, двигаться туда, где покой,
Претворять теорию в практику и сливаться с природой.

Там я ищу заботы, ищу новую форму,
Из этого выйдет плохое, если никогда не увидишь покоя.
Нужно тщательно проработать перспективу, пасти эндорфины,
Как бедуин верблюда.

Адское давление тает вместе со льдом,
В тепле развеваюсь, как чистая белая простыня.
Но возможно ли это вообще - как ты думаешь?
Каков ты, когда - когда никто не раздражает?

Часто думаю в эти моменты задумчивости,
Что принесет день, когда уйдет тень тревоги.
Каким бы упоением это стало, милый, не спорь,
Словно свадьба с самой жизнью, это было бы прекрасно, не правда ли?

Жемчужины востока, во дворе детского сада качели,
На террасе пригородный негодяй уже ищет лес.
Тюльпан сквозь замерзшую голову пробивается,
Внутри вибрация, цвета новых глубоких оттенков.

Так долго тени отбрасывали прошлые стены,
Сначала удлиняющиеся, затем бледнеющие призраки.
Осталась только паутина, без выхода,
Прежде чем ночь погрузилась в утро, отблеск тьмы покрыл.

Что ты видишь сейчас, стыдишься ли силы?
Мощного эго-шума, в котором ты, конечно, можешь увязнуть,
Но мне пора отсюда, не задерживайся и ты.
Застрянешь во времени, а потом будешь тосковать - по тоске.

Pumpum tsikidum и skilijahuubajazz,
Скейтить можно было бы понемногу уменьшать.
Удивительно, как коротко все-таки лето,
Только не потеряй его, милый, не застревай.