Paroles et traduction Ypogeia Revmata - Andreikela

Andreikela

Σαν να μην ήρθαμε ποτέ σ' αυτήν εδώ τη γη.
Σαν να μένουμε ακόμα στην ανυπαρξία.
Σκοτάδι γύρω κι ούτε μια μαρμαρυγή.
άνθρωποι στων άλλων τη φαντασία.

Από χαρτί πλασμένα κι από δισταγμό
ανδρείκελα στης μοίρας τα τυφλά δυο χέρια,
χορεύουμε, δεχόμαστε τον εμπαιγμό,
άτονα, κοιτώντας παθητικά τ' αστέρια.

Μακρινή τώρα είναι για μας η κάθε χαρά.
Η ελπίδα και η νιότη έννοια αφηρημένη.
άλλος δεν ξέρει ότι βρισκόμαστε
παρά ο όποιος πατάει επάνω μας καθώς διαβαίνει.

Πέρασαν τόσα χρόνια, πέρασε ο καιρός
κι άμα δεν ήταν η βαθιά λύπη μες στο σώμα
κι άμα δεν ήταν στην ψυχή ο πραγματικός πόνος μας
να λέει ότι υπάρχουμε ακόμα.

Andreikela

Let it seem we've never come to this earth.
Let it seem we are still in non-existence.
Darkness around and not a single glimmer.
Humans in others' fantasies.

Molded from paper and indecision,
Puppets in the fate's two blind hands,
We dance, accept the mockery,
Listless, looking passively at the stars.

Joy is now distant for us.
Hope and youth are abstract concepts.
No one else knows we exist
Except for the one who steps on us while passing by.

So many years have passed, time has gone by
And if it weren't for the deep sorrow within the body
And if it weren't for the real pain in the soul
Saying that we still exist.