Paroles et traduction Yusuf Burak - İzmarit 3

İzmarit 3

İnsan sevdiğini öldürür mü
Herkes öldürür oğlum sevdiğini. Öldürmeyen mi var
Şiirler şarkılar yazılmamış mı bunun için
Kimi bir çift lafla öldürür, kimi kalemle
Ben bir bakışıyla öldüren bile gördüm

Kalbimde yabancısın artık seni tanımıyorum
Son yaptığın şeyden sonra seni iyi anamıyorum
Bana yaptığın gibi onlar da seni yaralıyor mu?
İzmaritler senin için yandı ben artık yanamıyorum

Şahit oldum başka birisi için yandığına
Ne yazık ki tekrar güvenicektim bir anlığına
Pişman ettin inan tam da sana inandığım anda
Kaç tren bekledim bilmiyorum uzandığım rayda

Bazen sonunu bile bile insan bekleyebilirmiş
Umut kalmayınca hayaline çizgi ekleyebilirmiş
Aklı nefret ediyorken kalbi tekleyebilirmiş
Söveceği bi dünya için karın tekmeleyebilirmiş

Nasıl yaptın bana bunu lütfen anlat bana
Çok şey yaşadım da gerek yoktu sana anlatmama
Bilirsin hep damlaya damlaya göl olur derler
Neden mecalim yoktu bi damla daha yaş damlatmaya

O rahattı yerime koyduğu dururdu arkasında
Sokakların bile ağlardı sesimin yankısında
Hayallerime tekrar son veririm her kasımda
Acılarımı herkes gördü minibüsün en arkasında

Ben acımı anlatırken gülerek bakar gözlerin
Anladım ki senin gibi yalan oldu sözlerin
Evinin karşısında bekledim sahi sence neden
Yıkılmayı görürdün birkez baksaydın pencereden

Anladım ki mutluluk sadece bir hevesti
Rüzgarlar elvedandan sonra sert esti
Bu anlattıklarım şarkı değil dert sesi
Ne acı ben hariç mutlu ettin herkesi

Zaman aktı gitti ve asla geriye gelmezdi
Bilirsin öyle güzel gülmeseydin yenilmezdim
Boğulduğum o yer güvendiğim denizlerdi
Tek dostun izmaritlerdi onlarda zehirlerdi

Kaç yıl oldu bilmiyorum hala puslu hava
Elveda dediğin zaman bilirsin sustum ama
Çaresizlik olmuştu beni karşında susturanda
Elini tutandır bana nefretini kusturanda

Sanki iki günlük dünyada 3. günümdeyim
Yalan söyledim sana demiştim ya ben üzülmedim
Gelecek güzel duruyorda ben hala dünümdeyim
Dikeni bana batsada o artık benim gülüm değil

Bi çaresizlik öyküsüyüm değerim hiç bilinmedi
Söylediğin yalan sözler hala senin dilinde mi
Umutlarımı gömdüm toprağa neden dirilmedi
Nasıl bi kalbin vardı ki ne yapsam girilmedi

İstanbulda kışlar değil acılar sert geçermiş
Anladım ki ben ne yapsam yine başkasını seçermiş
Senin açıklamanı duydum ve buydu beni katledişin
Kültablam izmarit dolu bu sana 3. kez kaybedişim

Cigarette Butt 3

Can a person kill the one they love?
Everyone kills the one they love, son. Who doesn't?
Haven't poems and songs been written about this?
Some kill with a few words, others with a pen.
I've even seen someone killed with a single glance.

You're a stranger in my heart now, I don't recognize you.
After what you did, I can't bring myself to call you good.
Do they wound you the way you wounded me?
Cigarette butts burned for you, but I can't burn anymore.

I witnessed you burning for another.
Sadly, I trusted you again for a moment.
You made me regret it, right when I believed in you.
I don't know how many trains I waited for, stretched out on the tracks.

Sometimes, even knowing the end, a person can wait.
When hope is gone, they can add a line to their dream.
When the mind hates, the heart can still beat.
For a world that would curse them, they can kick their belly.

How did you do this to me, please tell me.
I've been through a lot, but there was no need to tell you.
You know they say a drop by drop, it becomes a lake.
Why didn't I have the strength to let one more tear fall?

She was comfortable, taking my place, standing behind you.
Even the streets would cry at the echo of my voice.
I'll end my dreams again every November.
Everyone saw my pain, in the back of the minibus.

When I tell you my pain, you look at me with laughter in your eyes.
I realized your words were as false as you.
I waited in front of your house, why do you think?
You would have seen my fall if you'd only looked out the window once.

I realized that happiness was just a desire.
The winds blew hard after our farewell.
These things I tell you are not songs, but the sound of pain.
What a pain, everyone you made happy, except me.

Time passed, and never came back.
You know, if you hadn't smiled so beautifully, I wouldn't have been defeated.
The place where I drowned was the seas I trusted.
The only friend was cigarette butts, and they were poison.

I don't know how many years it's been, but the air is still hazy.
When you said goodbye, you know I stayed silent.
It was helplessness that silenced me in front of you.
The one holding your hand was the one who made me vomit my hatred.

It's as if I'm on the 3rd day in a two-day world.
I told you I lied, I said I didn't feel sad.
The future looks bright, but I'm still in yesterday.
Even if the thorn pricked me, she's not my rose anymore.

I am a story of helplessness, my value was never known.
Are the lies you told still on your tongue?
I buried my hopes in the ground, why didn't they rise?
What kind of heart did you have, that no matter what I did, I couldn't get in?

In Istanbul, it's not winters, but the pains that are harsh.
I understood, no matter what I did, you would always choose someone else.
I heard your explanation, and that was the end of me.
My ashtray is full of cigarette butts, this is my 3rd loss to you.