Paroles et traduction Yusuf Hayaloğlu - Bir Acayip Adam

Bir Acayip Adam

(Susar akşam oldu mu)
(Suphi bir acayip adam)
(Kalbi sevda yoergunu)
(Suphi bir acayip adam)
(Kimse bilmez nereli olduğunu)

(Suphi bir acayip adam)
(Susar akşam oldu mu)
(Suphi bir acayip adam)
(Kalbi sevda yoergunu)
(Suphi bir acayip adam)
(Kimse bilmez nereli olduğunu)

Fırtınadan arda kalmış bir teknede
Tevekkül içinde
Görkemli sakalı ve iğreti parkasıyla
Gizlediği macerasıyla
Bir acayip adam yaşardı
Akşamları susardı
Ben konuşsam kızardı

Bi sürgün kasabasıydı
Bir eski zamandı, hazirandı
Çocuktum evden kaçmıştım
Gelip ona sığınmıştım
Küçücük bir koydu, sığdı
Burayı keşfeden belki de oydu

Uzaktan kasabanın ışıkları yanardı
İçim anneyle dolardı, ağlardım
Suphi şöyle bir göz atardı
Gizli bir cigara sarardı ağlardı
Sonra barışırdık
Ben flüt çalardım, cigara sönerdi ağlardık

Nerden geldiğini bilmezdim
Kimsesizdi, belki kimliksizdi
Onun macerası onu ilgilendirirdi
Kimseye ilişmezdi
Bi şeylere küfrederdi hep
Tedirgin bir balık gibi uyurdu
Bazan kaybolurdu arardım
Yağmurun altında dururdu

Bir kalın kitabı vardı, cebinde olurdu, hergün okurdu
Ben bi şey anlamazdım
Kapağını seyreder duymazdım
Sakallı bir resimdi, kimdi, ne kadar mütebessimdi

Sordum bir gün Suphi'ye
Söylediklerini niye anlamıyorum diye
Bildiklerini dedi yüzleştir hayatla
Ve sınamaktan korkma
Doğru ile yanlışı ancak o zaman ayırabilirsin
Ve onu anlayabilirsin
Sonra gülerdi
Günlerim yüzlerce ayrıntıyı merak etmekle geçerdi

Sonra yine akşam olurdu
Suphi susardı
Ben konuşsam kızardı
Tekneye martılar konardı
Yüreğim Suphi'ye yanardı, ağlardım

Suphi denize tükürürdü
Gökyüzünü tarardı, ağlardı
Sonra barışırdık
Ben flüt çalardım
Yıldız kayardı, ağlardık

Bir sahil kasabasıydı, bir eski zamandı, hazirandı
Çocuktum, evden kaçmıştım, gelip ona sığınmıştım
Bir gün bi aksilik oldu
Annem beni buldu
Suphi kaçıp kayboldu
Kasaba çalkalandı, olay oldu
Ben sustum, kanım dondu
Polisler onu bulduğunda tekti
Felaketti

Herkes meydanda birikti
Karakoldan içeri girerken sanki mağrur bir tüfekti
Ansızın dönüp bana baktı
Anladın mı dedi
Anladım dedim anladım
Ve o günden sonra hiç bir zaman hiç bir yerde
Hiç ağlamadım

A Strange Man

(He falls silent when evening comes)
(Suphi, a strange man)
(His heart, weary from love)
(Suphi, a strange man)
(No one knows where he comes from)

(Suphi, a strange man)
(He falls silent when evening comes)
(Suphi, a strange man)
(His heart, weary from love)
(Suphi, a strange man)
(No one knows where he comes from)

In a boat salvaged from the storm
With resignation
With his majestic beard and borrowed parka
With his hidden adventure
Lived a strange man
He'd fall silent in the evenings
If I spoke, he'd blush

It was an exile town
An old time, it was June
I was a child, I had run away from home
I came and took refuge with him
It was a tiny cove, it fit
Perhaps he was the one who discovered this place

The lights of the town would come on from afar
My heart would fill with my mother, I would cry
Suphi would glance over
He'd roll a hidden cigarette and cry
Then we'd make peace
I'd play the flute, the cigarette would go out, we'd cry

I didn't know where he came from
He was alone, perhaps without an identity
His adventure was his own business
He wouldn't bother anyone
He always cursed at something
He slept like a restless fish
Sometimes he'd disappear, I'd search for him
He'd stand in the rain

He had a thick book, it would be in his pocket, he'd read it every day
I didn't understand anything
I'd watch the cover and not listen
It was a bearded picture, who was it, how smiling he was

I asked Suphi one day
Why I don't understand what he says
He said, confront what you know with life
And don't be afraid to test it
Only then can you tell right from wrong
And you can understand him
Then he'd laugh
My days would be spent wondering about hundreds of details

Then it would be evening again
Suphi would fall silent
If I spoke, he'd blush
Seagulls would land on the boat
My heart would ache for Suphi, I'd cry

Suphi would spit into the sea
He'd scan the sky, he'd cry
Then we'd make peace
I'd play the flute
A star would fall, we'd cry

It was a coastal town, an old time, it was June
I was a child, I had run away from home, I came and took refuge with him
One day, something went wrong
My mother found me
Suphi ran away and disappeared
The town was shaken, it became an incident
I fell silent, my blood ran cold
When the police found him, he was alone
It was a disaster

Everyone gathered in the square
As he entered the police station, he was like a proud rifle
He suddenly turned and looked at me
Do you understand? he said
I understand, I said, I understand
And from that day on, never again, anywhere
I never cried