Paroles et traduction Zakkum - Sanrı

Sanrı

Gün yeni doğarken odanın balkonuna
Sabahın ilk kahvesi doluyor yanaklarına
Birkaç saat daha var seslerin çoğalmasına
Bakir telaşlar için insanların uyanmasına
Her Ankara sabahı gibi belki biraz üşüyorsun
Ama olsun, eskiden beri üşümeyi seviyorsun

Çöpleri karıştıran sokak köpekleri gibi
Kurcalıyorsun fark etmeden geçmişteki günleri
Çocukluğun sessizce tırmanıyor kucağına
Şöyle bir gülümsüyor kıvırcık saçlarıyla
Babanı andırıyor sanki bu sessiz duruşuyla
Ve ne kadar eksildiğini hatırlatıyor sana

Ne kadar güzelmişsin
Hayat henüz çırılçıplak
Hiçbir şey el değmemiş
Günler birer salıncak
Seni unutmuyor
Büyüdüğün sokaklar
Dokunuyor Ankara
Gözyaşına rüzgârıyla

Ne kadar güzelmişsin
Hayat henüz çırılçıplak
Hiçbir şey el değmemiş
Günler birer salıncak
Seni unutmuyor
Büyüdüğün sokaklar
Dokunuyor Ankara
Gözyaşına rüzgârıyla

Hallucination

As the day breaks upon your balcony's edge,
The morning's first coffee fills your veins with delight.
A few more hours before the noise amplifies,
Before the commotion as people begin their day.
Like every Ankara morning, you may be a little cold,
But no matter, you've always relished the chill.

Your mind drifts like a stray dog rummaging through the trash,
Unwittingly excavating the bygone days.
Your childhood silently climbs onto your lap,
Smiling gently with its curly hair.
Its silent posture mirrors your father's,
And reminds you of how much you miss him.

How beautiful you were
Life still innocent and pure
Untouched by the world's wear
Days were gentle swings
That never forgot you
The streets where you grew
Ankara embraces you
With its windblown tears

How beautiful you were
Life still innocent and pure
Untouched by the world's wear
Days were gentle swings
That never forgot you
The streets where you grew
Ankara embraces you
With its windblown tears