Paroles et traduction Zbigniew Preisner - Kolęda dla nieobecnych

Kolęda dla nieobecnych

A nadzieja znów wstąpi w nas.
Nieobecnych pojawią sie cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie.
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.

Daj nam wiarę, że to ma sens.
Że nie trzeba żałować przyjaciół.
Że gdziekolwiek są - dobrze im jest,
Bo są z nami choć w innej postaci.
I przekonaj, że tak ma być,
Że po głosach tych wciąż drży powietrze.
Że odeszli po to by żyć,
I tym razem będą żyć wiecznie

Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.

A nadzieja znów wstąpi w nas.
Nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie .
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.

Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.

Carol for the Absent

And hope will rise again within us.
The shadows of the departed will appear.
We will believe once more,
In yet another Christmas.
And although the festive bustle has subsided,
Because someone's voice is absent again,
Come to us here and stay with us,
Despite the so-called irony of fate.

Give us faith that this makes sense.
That we need not regret our friends.
That wherever they are - they are well,
Because they are with us, albeit in a different form.
And convince us that it should be this way,
That the air still trembles with their voices.
That they have departed in order to live,
And this time they will live eternally

Come into the world to settle the accounts of loss,
To take the empty place at the table among us.
Allow us once more to rejoice in the child within us,
And to forget that there are empty places at the table.

And hope will rise again within us.
The shadows of the departed will appear.
We will believe once more,
In yet another Christmas .
And although the festive bustle has subsided,
Because someone's voice is absent again,
Come to us here and stay with us,
Despite the so-called irony of fate.

Come into the world to settle the accounts of loss,
To take the empty place at the table among us.
Allow us once more to rejoice in the child within us,
And to forget that there are empty places at the table.