Paroles et traduction Zbigniew Wodecki - Lubię Wracać Tam Gdzie Byłem

Lubię Wracać Tam Gdzie Byłem

Co dzień nas gna
W nowe strony zadyszany czas.
Sto dat, sto spraw
Wciąga nas, gna nas.

I moje dni
Wszechobecny pośpiech, czasu znak
Naznaczy mi,
Może przez to tak lubię:

Lubię wracać tam, gdzie byłem już
Pod ten balkon pełen pnących róż,
Na uliczki te znajome tak.
Do znajomych drzwi
Pukać myśląc, czy,
Czy nie stanie w nich czasami
Ta dziewczyna z warkoczami.

Lubię wracać w strony, które znam,
Po wspomnienia zostawione tam,
By się przejrzeć w nich, odnaleźć w nich
Choćby nikły cień, pierwszych serca drżeń,
Kilka nut i kilka wierszy z czasów,
Gdy kochałaś pierwszy raz.

W samym środku zdyszanego dnia
Oglądasz się tak jak ja, jak ja.
Oglądasz się
Tam, gdzie miłość zostawiłaś, swą
Ty jedna mnie umiesz pojąć, bo lubisz:

Lubisz wracać tam gdzie byłaś już
Pod ten balkon pełen pnących róż,
Na uliczki te znajome tak.
Do znajomych drzwi
Pukać myśląc, czy,
Czy nie stanie w nich czasami
Tamten chłopak ze skrzypcami.

Lubisz wracać w strony, które znasz,
Do mej twarzy zbliżyć twoją twarz,
By się przejrzeć w niej,
Odnaleźć w niej
Choćby nikły cień, pierwszych serca drżeń
Kilka nut i kilka wierszy z czasów,
Gdy kochałaś pierwszy raz.

Люблю возвращаться туда, где был

Каждый день нас гонит
В новые края запыхавшийся век.
Сто дат, сто дел
Втягивают нас, гонят нас.

И мои дни
Вездесущая спешка, знак времени
Отметит и меня,
Может, поэтому я так люблю:

Люблю возвращаться туда, где я уже был,
Под тот балкон, полный вьющихся роз,
На те улочки, такие знакомые.
К знакомой двери
Стучать, думая, а вдруг,
А вдруг в ней появится иногда
Та девушка с косами.

Люблю возвращаться в края, которые знаю,
За воспоминаниями, оставленными там,
Чтобы увидеть себя в них, найти в них
Хоть слабую тень первых сердечных трепетов,
Несколько нот и несколько строк из времён,
Когда ты любила первый раз.

В самой гуще запыхавшегося дня
Оглядываешься так же, как я, как я.
Оглядываешься
Туда, где оставила свою любовь,
Ты одна меня можешь понять, ведь ты любишь:

Любишь возвращаться туда, где ты уже была,
Под тот балкон, полный вьющихся роз,
На те улочки, такие знакомые.
К знакомой двери
Стучать, думая, а вдруг,
А вдруг в ней появится иногда
Тот парень со скрипкой.

Любишь возвращаться в края, которые знаешь,
Приблизить к моему лицу твоё лицо,
Чтобы увидеть себя в нём,
Найти в нём
Хоть слабую тень первых сердечных трепетов,
Несколько нот и несколько строк из времён,
Когда ты любила первый раз.