Paroles et traduction en anglais Zoniu - PPM

PPM

Ja Znikam, znikam i wracam
Dopiero po zmroku
Znikam, znikam i wracam
To droga, bez odwrotu

Czasem znikam, i wracam
Po drodzę gubię, własny głos
Wiele mówię, lecz nie rozumiesz, mych zagmatwanych trosk
Jak mówię, co mi serce niesie, to nie słyszysz nic
Jak padłem, to i wstanę, a dzisiaj czuję się jak zło

Parę
Parę razy już kłamałem, że nie padam
Nigdy nie ufałem temu, że naprawdę coś wypada (gadać)
Parę razy zbłądziłem po drodze, taka była prawda
Ale mówiąc o mnie dalej patrzą przez ten pryzmat-pryzmat
Nie wiem jak to się stało że pobłądziłem
Mówiłem za dużo nie istotnie, w złym momencie
Ciągle czuje balast, tego jak nosiłem
Uśmiech za długo na sobie za bardzo na siłe
(I straciłem wolę)

Pare razy, zdobyłem stos nowych kart
Kiedy nie wiedziałem co mam zrobić
Bo nie chciałem być już sam
Znów tonąłem w tej palecie szarych barw
I znikałem tak jak znikał czas szybko jak F1 car
Nie wiem ile dałbym, żeby dostać w końcu znak
Że nie mam o co się bać, że ukoicie pare moich ran
Poczuję się tego wart spojrzycie na mnie prawdziwie
Zrozumiecie co tutaj dziś nie gra w nas

Znikam, znikam i wracam
Droga, jak droga bez powrotu
Znikam, znikam i wracam
Chodź nie wrócę może
Ja Znikam, znikam i wracam
Dopiero po zmroku
Znikam, znikam i wracam
To droga, bez odwrotu
Znikam, znikam i wracam
Nie mów że nie ma po co
Znikam, znikam i wracam
Chłonę nie bez powodu

Może trafię w końcu w sedno może oddasz jedną z ról
Może to w końcu zrozumiesz co naprawdę tworzy chłód
Może nie mam siły na to, by naprawiać cudzy błąd
Może, nie widzicie tego kto naprawdę tworzy spór

Może to normalne, że każdy z nas prowadzi te wojny sam
Nikomu nie chcemy nawet odrobiny dać
Obciążone barki tak, że zaraz będę jak szafa grał-szafa grał
Piękny był dla mnie ten sen, kiedy ja, tylko ja, tylko sam
Chciałem naprawić coś bo to był dla mnie ten piękny świat
Nie rozumiem, w czym gdzie leży problem
Bo to pojebane dla mnie, że przyjaciel dla ciebie może być gówno wart
Możecie wypinać na mnie dupe
Ale to co robicie, to niesamowicie nieśmieszny żart
Jeśli zamiast wyciągać chowacie rękę w kieszeń
To na serio kto dla kogo to naprawdę brat
Spierdolone ego, pokolenie, które może tylko krzyczeć
Zniszczone przyjaźnie, lepiej jest porzucać zamiast je naprawiać
I na chwile schować wyjebaną dumę, zamiast uciekać

PPM

I disappear, disappear and return
Only after dark
I disappear, disappear and return
It's a road, of no return

Sometimes I disappear, and return
Along the way I lose my own voice
I say a lot, but you don't understand my tangled worries
When I speak what my heart carries, you hear nothing
If I fall, I will rise again, and today I feel like evil

A couple
A couple of times I've lied that I'm not falling
I never trusted that something really should be said (talked about)
A couple of times I strayed along the way, that was the truth
But talking about me they still look through this prism-prism
I don't know how it happened that I went astray
I spoke too much insignificantly, at the wrong moment
I still feel the burden of how I carried
A smile for too long, too forced
(And I lost my will)

A few times, I've gained a stack of new cards
When I didn't know what to do
Because I didn't want to be alone anymore
I was drowning again in this palette of gray colors
And I was disappearing like time disappeared, fast like an F1 car
I don't know what I would give to finally get a sign
That I have nothing to fear, that you will heal some of my wounds
I'll feel worthy of it, you'll look at me truly
You'll understand what's wrong here today within us

I disappear, disappear and return
A road, like a road of no return
I disappear, disappear and return
Though I may not come back
I disappear, disappear and return
Only after dark
I disappear, disappear and return
It's a road, of no return
I disappear, disappear and return
Don't say there's no reason
I disappear, disappear and return
I absorb for a reason

Maybe I'll finally hit the point, maybe you'll give one of the roles
Maybe you'll finally understand what really creates the cold
Maybe I don't have the strength to fix someone else's mistake
Maybe, you don't see who really creates the dispute

Maybe it's normal that each of us fights these wars alone
We don't want to give anyone even a little bit
Shoulders burdened so much that I'll soon be playing like a wardrobe - playing wardrobe
That dream was beautiful to me, when I, only I, only alone
I wanted to fix something because it was that beautiful world for me
I don't understand what the problem is, where it lies
Because it's fucked up for me that a friend can be worthless to you
You can turn your back on me
But what you're doing is an incredibly unfunny joke
If instead of reaching out you put your hand in your pocket
Then seriously, who is really a brother to whom
Fucked up ego, a generation that can only scream
Ruined friendships, it's better to abandon them than to fix them
And for a moment hide your fucked up pride, instead of running away