Paroles et traduction Βίκυ Μοσχολιού - Άνθρωποι μονάχοι

Άνθρωποι μονάχοι

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι
Άνθρωποι μονάχοι
σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι
σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα

Одинокие люди

Есть люди, которые живут одни,
Словно забытый колос в поле,
Мир вокруг – пустая равнина,
А они – в тумане одиночества,
Словно забытый колос в поле,
Одинокие люди.
Есть люди, которые живут одни,
Как скалы в океане,
Мир – море, что простирается вдаль,
А они – безмолвные, сгорбленные и одинокие,
Обветренные скалы,
Одинокие люди.
Одинокие люди,
Словно сухие, сломанные ветви,
Словно заброшенные, забытые часовни,
Одинокие люди,
Словно сухие, сломанные ветви,
Словно заброшенные часовни, как ты, как я.