Paroles et traduction Δόμνα Σαμίου - Κοράσιν Ετραγούδαγε (Προποντίδα)

Κοράσιν Ετραγούδαγε (Προποντίδα)

Kοράσιν ετραγούδαγε σ' ένα ψηλό παλάτι
κι επήρ' αγέ- κι επήρ' αγέρας τη φωνή,
κι επήρ' αγέρας τη φωνή στα πέλαγα, στα πέλαγα την πάει.
Kι όσα καράβια τ' άκουσαν όλα πανιά εμαϊνάραν.
Kι ένα καράβι της φιλιάς, καημένο της αγάπης,
ούτε μαϊνάρει τα πανιά ούτε τα παίρνει κάτου,
τα μπάσο μούδο1 τα 'ριξε και στη φωνή πηγαίνει.
- Kόρη μ' άλλαξε το σκοπό και πες άλλο τραγούδι.
- Kαι πως ν' αλλάξω το σκοπό, να πω άλλο τραγούδι,
εγώ κι αν ετραγούδησα γιά μοιρολόι το 'πα:
έχω άντρα στην ξενητειά, έχω αδελφό στα ξένα
κι ο άντρας μ' βαριαρρώστησε και γιατρικά γυρεύει,
θέλει νερό απ' τον τόπο του και μήλ' απ' τη μηλιά του,
σταφύλι από το κλήμα του οπο' 'χει στην αυλή του.
Όσο να πάγω για νερό να φέρω και το μήλο,
ο άντρας μου ξαρρώστησε κι άλλη αγάπη πήρε.
Κάνω να τον καταραστώ και πάλι τον λυπούμαι.
Από ψηλά να γκρεμιστεί στα χαμηλά να πέσει
κι γης ξουράφια να γενεί και να τον πετσοκόψει.
Κι εγώ διαβάτης να γενώ κι από 'κει να περάσω.
Καλώς τα κάνετε γιατροί, καλώς τα πολεμάτε,
'κονίστε τα μαχαίρια σας, κόφτε και μη λυπάστε.
Έχω πανί στον αργαλειό σαράντα πέντε πήχες,
τις δέκα τ'ς έχω για ξαντό, τις δέκα για φιτίλι
και τ'ς άλλες τ'ς αποδέλοιπες να δένει τις γιαράδες.2

1 τα μπάσο μούδο τα 'ριξε: τα έδεσε χαμηλότερα
2 γιαράδες: πληγές

A Maiden Was Singing (Propontida)

A maiden was singing in a lofty palace,
and a wind arose, and carried off her voice,
and the wind carried off her voice to the seas, to the seas it took her voice.
And all the ships that heard her, all furled their sails.
But one ship of friendship, lost in love,
neither furled her sails nor took them down,
he cast down his mainsail and sailed towards the voice.
- Maiden, change your tune and sing another song.
- And how can I change my tune, how can i sing another song,
though I have sung, it was as if i sang a lament:
i have a husband in a foreign land, i have a brother in foreign lands,
and my husband is gravely ill and seeks remedies,
he wants water from his homeland and apples from his apple tree,
grapes from his grapevine that he has in his courtyard.
By the time i go for water and bring the apples,
my husband will have passed away and taken another love.
I was about to curse him and then i pitied him.
May he fall from a height, fall to the depths,
and may the land become a razor and cut him to pieces.
And may i become a traveler and pass by that spot.
You do well, doctors, you fight well,
sharpen your knives, cut and do not spare him.
I have cloth on the loom, forty-five cubits long,
ten of them i have for blond hair, ten for tow,
and the others i have left over to bind my wounds.

1 the low mast he cast down: he tied it lower
2 wounds: sores