Paroles et traduction Úlfur Úlfur - Svörtu augun þín

Svörtu augun þín

Í tímaglasinu
Þú drukknar í sandinum
Því að glerið gefur engan grið
Það er ekkert hérna til að styðja við
Rífum niður myndirnar, lífið þitt er hillingar
Sandurinn hann er svo fínn
Og elskan mín þú ert svo fín
Manstu hvernig við dönsuðum
Undir fullu tungli og stjörnunum
Ég var þinn hvíti riddari
Þar sem að þú skalfst og svitnaðir
Rífum niður myndirnar
Lífið þitt er hillingar
Sandurinn hann er svo fínn
Og elskan mín þú ert svo hvít

En ég sé ekkert nema svörtu augun þín

Í skugga sólarinnar
Hold fölnar og rósir visna
Varir þorna því vatnið er salt
Faðma þig að mér því vatnið er kalt
Hvíli beinin inn í þér
Kyssi brjóstin og rifin tel
Einskins virði er tilvist þín
En elska mín þú ert svo fín
Sefur þú? dregur þú andan enn?
Eða hefur þú lokið verkinu
Fortíðin gleymd og brennd
Er við slökkvum á seinasta kertinu
Hvíli beinin inn í þér
Kyssi brjóstin og rifin tel
Einskins virði er tilvist þín
En elska mín þú ert svo hvít

En ég sé ekkert nema svörtu augun þín

Þú ert mögur og fögur
Þú ert föl og þitt höfuð fullt af kolsvörtum sögum
Ég við hliðina á þér í dögun
Og ég fer ekki fet er þú hverfur í jörðu
Því heimurinn er ekki staður fyrir þig
Ég kyssi þig og kveð þig svo þú þurfir ekki að finna til
Þú ert úr póstulíni vinan, sandurinn hann hylur þig
Og friðurinn fer yfir þig og ég

En ég sé ekkert nema svörtu augun þín

Твои чёрные глаза

В песочных часах,
Ты тонешь в песке.
Ведь стекло не даёт передышки,
Здесь не на что опереться.
Срываем фотографии, твоя жизнь – это полки.
Песок такой мелкий,
И любимая моя, ты такая изящная.
Помнишь, как мы танцевали
Под полной луной и звёздами?
Я был твоим белым рыцарем,
Когда ты дрожала и потела.
Срываем фотографии,
Твоя жизнь – это полки.
Песок такой мелкий,
И любимая моя, ты такая бледная.

Но я не вижу ничего, кроме твоих чёрных глаз.

В тени солнца
Плоть увядает, и розы вянут.
Губы сохнут, потому что вода соленая.
Прижмись ко мне, ведь вода холодная.
Пусть мои кости покоятся в тебе,
Целую твою грудь, считаю рёбра.
Твоё существование бесценно,
Но любовь моя, ты такая изящная.
Ты спишь? Ты всё ещё дышишь?
Или ты закончила работу?
Прошлое забыто и сожжено,
Когда мы задуваем последнюю свечу.
Пусть мои кости покоятся в тебе,
Целую твою грудь, считаю рёбра.
Твоё существование бесценно,
Но любовь моя, ты такая бледная.

Но я не вижу ничего, кроме твоих чёрных глаз.

Ты худая и прекрасная,
Ты бледна, а твоя голова полна мрачных историй.
Я рядом с тобой на рассвете,
И я не сдвинусь с места, когда ты уйдёшь в землю.
Потому что этот мир не для тебя.
Я целую тебя и прощаюсь, чтобы тебе не пришлось искать.
Ты из фарфора, друг мой, песок укроет тебя,
И покой снизойдёт на тебя и на меня.

Но я не вижу ничего, кроме твоих чёрных глаз.