Paroles et traduction Indigo - Boş Boş

Boş Boş

İyi gözlemledim sabredip izledim uzun süre
Tek tek klasör açtım kafamda herkes için bir tek
Nokta vardı ortak olan izlediğim tüm deneklerde
O da hangi şartta olursa olsun ben diyebilmek
Genelde izlediğim kadınlardı bence işin aslı
Dergilerde yazdığı gibi değil yok detay merakı
Yüzeyseldi kendine çok güvenen görünenler
Baba şefkatini özler dominant geçinenler
Tek bir konu açılıyor ve statüsüne göre sıra
Oluşmuş her gün kurulan sıradan ortamlarda
Başlıyor herkes anlatmaya en favori anısını
Nezaketen gül aktardı anında tüm tasasını
Anlatmazsın sorunun nedir diye sorar
Dener şansını anlatırsın kurduğun kusursuz mantığı
Reddeder ve üste çıkıp hele bir de derse ki
Bunu ben de düşünmüştüm, yer elimin tersini
Konuşmuyoz zaten anlatıyoz boş boş
Problemin temeli dinlemememiz
İletişim kurma böyle bir şey değil
Sağır etti kendi kelimelerimiz
Kafamızdan geçenleri kimle neden paylaşırız
Çözemedim olanları dinlemeden paslaşırız
Sohbet değil ürün tanıtımı tadında muhabbetler
Anlatımı gerçekçi kılmak için tuhaf jestler
Fark ettiğimden beri bunu korkutuyor kalabalık
Olsa bile içlerinden birçoğu çok cana yakın
Farklı olduğundan algılar
İlla ters düşüp yaşayacaksın sorun çakışınca yargılar
Ve sanırım dünyanın her yerinde bu böyle
Hem Sydney'de hem de Arjantin'de küçük bir köyde
O zaman değişmeyecek tek şey yalnızlık
Onu da beceremez kimse artık arada kalmıştır
Asosyal kişilik bozukluğu bozuk değil aslen
Peki ya yanlış olan herkesse suçlu masumsa
Neden bu zıplatıp uyandıran puslu kabuslar
Konuşmuyoz zaten anlatıyoz boş boş
Problemin temeli dinlemememiz
İletişim kurma böyle bir şey değil
Sağır etti kendi kelimelerimiz

Empty Talk

I observed patiently and watched for a long time
I opened folders in my mind, one for everyone
There was a common point in all the subjects I observed
That is, to be able to say "I", no matter the conditions
Usually, I observed women; that's the truth
Not like it's written in magazines, no curiosity for details
They were superficial, so confident
They yearned for fatherly affection, acting dominant
One topic was brought up, and the order was determined by their status
In ordinary environments built every day
Everyone started telling their favorite memory
Out of politeness, a smile was offered, and all their worries were instantly swept away
You don't tell me, what's your problem, you ask
You try your luck, you tell your flawless logic
She rejects it, comes out on top, and even says
I had thought of that too, and I slap her with the back of my hand
We're not really talking, we're just blabbing on
The root of the problem is our lack of listening
Communication isn't like this
Our own words have deafened us
Who do we share our thoughts with, and why?
I can't figure it out; we pass each other by without listening
Conversations are more like product presentations
Strange gestures to make the story seem real
Since I noticed it, crowds have been scaring me
Even though many of them are really friendly deep down
They perceive it as different
You'll clash, you'll experience problems, and judgments will form
And I think it's like this everywhere in the world
In Sydney, in Argentina, in a small village
Then loneliness will be the only thing that doesn't change
No one can succeed at that anymore; it's stuck in the middle
Asperger's isn't a disorder; it's genuine
So is everyone wrong, and the innocent guilty?
Why do these foggy nightmares jolt me awake?
We're not really talking, we're just blabbing on
The root of the problem is our lack of listening
Communication isn't like this
Our own words have deafened us