Paroles et traduction Łona i Webber - Niepogoda

Niepogoda

Deszcz, znowu deszcz, deszcz z recydywy, kurwa
Czy to musi tak dzwonić o te szyby, ten psubrat?
I te dżdże tu tłuc w mój sektor?
Tu naprawdę jak nie urok, to pech to, zresztą chuj niech to
A to słońce też – niby w oddali
Aż nagle – hop, zza rogu wyskoczy, by wzrok wypalić
Jak napalm jakiś, czy papa gorąca w chuj
Jakby to nie lata był ostatni dzień, lecz mój
I znowu słota i siąpi
Więc brnę przez te błota, głównie żeby klnąć, brnąć i wątpić
Jeszcze ten wiatr pierdolony
To już może kruki niech się kurwa zlecą, kruki oraz wrony
Nie zlecą, też chcą pryskać stąd
Przez ten upał, co tak dusi i dociska w głąb
I co mi tych elektrolitów cennych zabiera pakiet
Jakbym po wczoraj jeszcze miał w ogóle jakieś
Ile to można znosić? Jak długo?
Ten skwar na zmianę z tą depresyjną szarugą?
Ten żar, co usypia w moment, że nie skumasz nawet
I ten deszcz? Wielki mi deszcz, kurwa – suma mrzawek
To nie pogoda, to kpiny
Aż szkoda tej ni niziny, ni wyżyny, ni równiny
I żal mnie ciągnie w dół, łeb zadzieram w górę za to
I z nadziei resztką czekam na jakąś

Burzę, burzę, może by tak burzę? Burzę?
Bo czemuż by nie burzę?
I wichurę dla tych wierzb i grusz to znak problemów
A dla mnie to wreszcie dawka tlenu
W sam raz na burzę, piękną burzę
Nie miękką burzę, a mocną burzę, że mam w głowie błysk od powtórzeń
Może nawet ciut za gęsto to strobo
Ale wreszcie jakieś pokrewieństwo z pogodą

Jeszcze iskrzy się iskra mocna
Wciąż jest granie na kotłach pod ostry bój
Ale natura rzeczy tu z natury przewrotna
Więc znowu chwilę to potrwa i... Ech...

Szkoda gadać, wraca bieda i stres
Nieważne, czy to żar się leje znowu z nieba, czy deszcz
Szkoda gadać, ale nie gadać też głupio jakoś
Gdy można jak prawdziwy meteopata z meteopatą
Bon motem jakim błysnąć w porę
Że jak pogoda pod psem, to my pod mocnym aniołem
I że wichura tutaj, proszę, zerwie dach lub stryszek
A trzciną zaledwie tylko kołysze
Złych myśli się wije szereg
Gdy od deszczu tak gnije teren, gdy słońce tak ryje beret
Może do gardeł sobie skoczyć, ale potem jeszcze głębszy marazm
Także chuj, nawet to nie działa
Stoimy w tej matni
Mało figlarni, więcej oklapli, solidarni w meteopatii
I wciąż wróżby, prognozy, wciąż liczby
Czy to jutro znów przyżarzy, czy przydżdży?
Ale niech tylko błyśnie horyzont
Choćby raz, choćby i w oddali, choćby krzywo
Niech tylko w tle zadudni zapowiedź
Mija marazm, aparat odzyskuje mowę
Niech zaświszczy halny
Wreszcie wiemy po co iść i dokąd, specjaliści od nawałnic
Tak powyrywani z tych bolesnych odrętwień
Boże, jak tu bywa pięknie

Jak jest burz, burza, może by tak burza, burza
Wreszcie jakaś burza
I wichura, dla tych wierzb i grusz to znak problemów
A dla nas to wreszcie dawka tlenu
W sam raz na burzę. piękną burzę
Nie miękką burzę, a mocną burzę, że masz w głowie błysk od powtórzeń
Może nawet ciut za gęsto to strobo
Ale wreszcie jakieś pokrewieństwo z pogodą

Bad Weather

Rain, rain again, a repeat offender, damn it
Does it have to drum on these windows like that, the bastard?
And these rains pounding my sector?
Seriously, it's either a curse or bad luck, whatever, fuck it
And this sun too - supposedly in the distance
Then suddenly - hop, it jumps from around the corner to burn your eyes out
Like some napalm, or damn hot tar
As if it wasn't the last day of summer, but mine
And again the slush and drizzle
So I trudge through this mud, mainly to curse, trudge and doubt
And this damn wind
Maybe the ravens should just gather, the ravens and crows
They won't gather, they also want to flee from here
Because of this heat that suffocates and presses deep down
And steals a pack of my precious electrolytes
As if I had any left after yesterday
How much can you bear? For how long?
This heat alternating with this depressing drizzle?
This heat that puts you to sleep in an instant, before you even realize
And this rain? Big deal rain, damn it - a sum of ants
This is not weather, it's a mockery
It's a pity for this neither lowland, nor highland, nor plain
And sorrow drags me down, I raise my head up instead
And with the last bit of hope, I wait for some kind of

Storm, a storm, maybe a storm? A storm?
Because why not a storm?
And a gale for these willows and pear trees is a sign of trouble
And for me it's finally a dose of oxygen
Just right for a storm, a beautiful storm
Not a soft storm, but a strong storm, that I have flashes in my head from the repetitions
Maybe even a bit too dense, this strobe
But finally some kinship with the weather

There's still a strong spark
Still playing on the drums for a fierce fight
But the nature of things here is naturally perverse
So again, it will take a while and... Sigh...

No point in talking, misery and stress are back
It doesn't matter if it's heat pouring from the sky again, or rain
No point in talking, but not talking feels stupid somehow
When you can, like a true weather neurotic with another weather neurotic
Flash a witty remark at the right time
That if the weather is under the weather, we are under a strong angel
And that the gale here, please, will rip off the roof or attic
But only sways the reeds
A series of bad thoughts winds
When the terrain rots from the rain, when the sun fries your brain
Maybe we should jump at each other's throats, but then an even deeper slump
So fuck it, even that doesn't work
We stand in this trap
Less playful, more dejected, united in our weather neurosis
And still the predictions, forecasts, still the numbers
Will it scorch again tomorrow, or will it rain?
But let the horizon just shine
Just once, even in the distance, even crookedly
Let the announcement just rumble in the background
The slump passes, the apparatus regains its speech
Let the foehn whistle
Finally we know where to go and where to, specialists in storms
So torn from these painful numb states
God, how beautiful it is here

When there are storms, a storm, maybe a storm, a storm
Finally some kind of storm
And a gale, for these willows and pear trees it's a sign of trouble
And for us it's finally a dose of oxygen
Just right for a storm, a beautiful storm
Not a soft storm, but a strong storm, that you have flashes in your head from the repetitions
Maybe even a bit too dense, this strobe
But finally some kinship with the weather