Paroles et traduction Łona i Webber - Zrozumiem, Człowieku

Zrozumiem, Człowieku

Wyobraź sobie - ja, pół-hedonista, pół-stoik
I ten bit, który równym pulsem mój puls koi
Co w krew mi wlazł, by jej odwrócić w jednej chwili kurs
Stopą, co odmierza raz i co drugie trzy, i pół
Czysta forma, ale nie najczystsza
Bo trochę dzwoni ta stopa, coś jakby szkło albo kryształ
I nie wiem czy rozkurwił mi playback ten brudy tu bęben, czy co jest
Czy to dudni mi we łbie i mam już paranoję?
Rozglądam się i widzę powody
Bo na głośniku stoi wazon, zresztą nieszczególnej urody
Wazon. Jaki wazon? Skąd się wziął ten wazon?
I czy on tak dzwoni? I czy ja się jeszcze łączę z bazą?
Co to za absurd, ale moment, chwilka
Ja nie sprzątałem w tej norze od lat, więc pewnie zawsze był tam
I tak mi dzień w dzień cicho dzwonił, bydle chytre
A najgorsze, że chyba do tego przywykłem
Podły został tutaj użyty chwyt, który burzy mi byt
Że mam wazon, co mi pobrzękuję w muzyki rytm
Nie, chora rzecz - kabaret
Więc biorę ten przeklęty przedmiot i odstawiam go precz, byle jak najdalej
Dumny z siebie włączam jak najgłośniej track
I słucham jak to brzmi, słyszę, że jest coś nie tak
Bo nagle stopa traci moc, bas mija się z frazą
Werbel mięknie, makabra, gdzie jest mój wazon?

Widziałem w życiu sporo dziwactw
I energii sporo zmarnowanej na to, by te sprawy poukrywać
Bez sensu. Nie kryj się ze swoją fazą
Zrozumiem człowieku, słucham bitów przez wazon
Widziałem w życiu sporo dziwactw
I energii sporo zmarnowanej na to, by te sprawy poukrywać
Bez sensu. Nie kryj się ze swoją fazą
Zrozumiem człowieku, słucham bitów przez wazon

Więc jeśli gadasz ze mną i rozmowa nigdzie nie zmierza
To chociaż przestaw mi na stole każdy przedmiot, żeby równo leżał
Wiele to nie da, ale znam ten stan niewoli
Mi to ganz egal, a ciebie to niewątpliwie uspokoi
To najnormalniejsza rzecz na świecie
Że ustawiasz codziennie swój budzik na pięć po trzeciej
Tylko po to, żebyś mogła w środku nocy wpaść w podziw
Że tyle snu przed tobą jeszcze. Tyle godzin!
A ty mój druhu w kurtce, wzorze samca w locie
Ty noś tę kurtkę, choć wygląda jak damska w istocie
I śmiało pluj przez ramię, żeby zło odczynić
I chodź po tym chodniku jak lubisz, unikając linii
Jeśli nie chadzasz w tany, nim nie pęknie butla przed
I nie zaczynasz zdania używając słów na "Z"
A propozycję jazdy windą poczytujesz za zamach na godność
To ja to wszystko biorę na chłodno

Bo widziałem w życiu sporo dziwactw
I energii sporo zmarnowanej na to, by te sprawy poukrywać
Bez sensu. Nie kryj się ze swoją fazą
Zrozumiem człowieku, słucham bitów przez wazon
Widziałem w życiu sporo dziwactw
I energii sporo zmarnowanej na to, by te sprawy poukrywać
Bez sensu. Nie kryj się ze swoją fazą
Zrozumiem człowieku, słucham bitów przez wazon

I'll Understand, Man

Imagine me - a half-hedonist, half-stoic
And this beat that soothes my pulse with its steady rhythm
It seeped into my blood, changing its course in an instant
With a foot that measures one and then two, three, and a half
Pure form, but not the purest
Because this beat rings a little, like glass or crystal
And I don't know if this dirty drum messed up my playback or what's going on
Is it just in my head, am I paranoid already?
I look around and see the reasons
Because there's a vase on the speaker, not particularly pretty
A vase. What vase? Where did this vase come from?
And is it ringing like that? Am I still connected to reality?
What an absurd situation, but wait a minute
I haven't cleaned this den in years, so it's probably always been there
And it's been quietly ringing at me day after day, the cunning beast
And the worst part is that I think I've gotten used to it
A nasty trick has been used here, disrupting my existence
That I have a vase that jingles to the rhythm of the music
No, this is sick - a cabaret
So I take this cursed object and put it away, as far as possible
Proud of myself, I turn on the track as loud as I can
And I listen to how it sounds, I hear something's wrong
Because suddenly the beat loses its power, the bass clashes with the melody
The snare softens, it's macabre, where's my vase?

I've seen a lot of quirks in life
And a lot of energy wasted trying to hide these things
It's pointless. Don't hide your phase
I'll understand, man, I listen to beats through a vase
I've seen a lot of quirks in life
And a lot of energy wasted trying to hide these things
It's pointless. Don't hide your phase
I'll understand, man, I listen to beats through a vase

So if you're talking to me and the conversation is going nowhere
At least rearrange every object on the table so it lies evenly
It won't do much, but I know this state of captivity
It doesn't bother me, but it will undoubtedly calm you down
It's the most normal thing in the world
That you set your alarm clock every day for five past three
Just so you can marvel in the middle of the night
That you have so much sleep ahead of you. So many hours!
And you, my friend, in a jacket, the epitome of a male in flight
Wear that jacket, even if it looks essentially feminine
And feel free to spit over your shoulder to ward off evil
And walk on the sidewalk the way you like, avoiding the lines
If you don't dance until the bottle bursts open
And don't start a sentence with words starting with "Z"
And consider the proposition of riding an elevator an attack on your dignity
Then I take it all in stride

Because I've seen a lot of quirks in life
And a lot of energy wasted trying to hide these things
It's pointless. Don't hide your phase
I'll understand, man, I listen to beats through a vase
I've seen a lot of quirks in life
And a lot of energy wasted trying to hide these things
It's pointless. Don't hide your phase
I'll understand, man, I listen to beats through a vase