Paroles et traduction Łucja Prus i Skaldowie - W Żółtych Płomieniach Liści feat. Skaldowie

W Żółtych Płomieniach Liści feat. Skaldowie

W żółtych płomieniach liści brzoza dopala się ślicznie
Grudzień ucieka za grudniem, styczeń mi stuka za styczniem
Wśród ptaków wielkie poruszenie, ci odlatują, ci zostają
Na łące stoją jak na scenie, czy też przeżyją, czy dotrwają

I ja żegnałam nieraz kogo i powracałam już nie taka
Choć na mej ręce lśniła srogo obrączka srebrna jak u ptaka
I ja żegnałam nieraz kogo, za chmurą, za górą, za drogą
I ja żegnałam nieraz kogo, i ja żegnałam nieraz

Gęsi już wszystkie po wyroku, nie doczekają się kolędy
Ucięte głowy ze łzą w oku zwiędną jak kwiaty, które zwiędły
Dziś jeszcze gęsi kroczą ku mnie w ostatnim sennym kontredansie
Jak tłuste księżne, które dumnie witały przewrót, kiedy stał się

I ja witałam nieraz kogo, chociaż paliły wstydem skronie
I powierzałam Panu Bogu to, co w pamięci jeszcze płonie
I ja witałam nieraz kogo, za chmurą, za górą, za drogą
I ja witałam nieraz kogo i ja witałam nieraz

Ognisko palą na polanie, w nim liszka przez pomyłkę gore
A razem z liszką, drogi Panie, me serce biedne, ciężko chore
Lecz nie rozczulaj się nad sercem, na cóż mi kwiaty, pomarańcze
Ja jeszcze z wiosną się rozkręcę, ja jeszcze z wiosną się roztańczę

I ja żegnałem nieraz kogo i powracałem już nie taki
Choć na mej ręce lśniła srogo obrączka jaką noszą ptaki
I ty żegnałeś nieraz kogo, za chmurą, za górą, za drogą
I ty żegnałeś nieraz kogo i ty żegnałeś nieraz

В Желтых Пламенах Листьев feat. Skaldowie

В желтых пламенах листьев береза догорает так красиво
Декабрь убегает за декабрем, январь мне стучится за январем
Среди птиц большое волнение, одни улетают, другие остаются
На лугу стоят, как на сцене, выживут ли, доживут ли

И я прощалась не раз с кем-то и возвращалась уже не такой
Хоть на моей руке сияло сурово колечко серебряное, как у птицы
И я прощалась не раз с кем-то, за тучей, за горой, за дорогой
И я прощалась не раз, и я прощалась не раз

Гуси уже все по приговору, не дождутся коляды
Отрубленные головы со слезой в глазах завянут, как цветы, которые завяли
Сегодня еще гуси идут ко мне в последнем сонном контрдансе
Как жирные княгини, которые гордо встречали переворот, когда он случился

И я встречала не раз кого-то, хотя горели стыдом виски
И доверяла Господу Богу то, что в памяти еще горит
И я встречала не раз кого-то, за тучей, за горой, за дорогой
И я встречала не раз кого-то, и я встречала не раз

Костер жгут на поляне, в нем лисичка по ошибке горит
А вместе с лисичкой, дорогой мой, мое сердце бедное, тяжело больное
Но не жалей мое сердце, на что мне цветы, апельсины
Я еще с весной раскручусь, я еще с весной разтанцуюсь

И я прощался не раз с кем-то и возвращался уже не таким
Хоть на моей руке сияло сурово колечко, какое носят птицы
И ты прощался не раз с кем-то, за тучей, за горой, за дорогой
И ты прощался не раз с кем-то, и ты прощался не раз