Paroles et traduction Şanışer feat. Alef High & Cem Savaş - Bazen

Bazen

İnsan, dağları aşsa da bazen
Yenemiyor kendini bir türlü
Vicdan bıraksa da yakasını bazen
Yediremiyor olanları kendine bir türlü
Anti depresanlara rağmen bedenime hükmeder yas
Cürmüm kayıp bugün ağzımda yarım cümleler var
Ben güçten düşmedim, Antalya'ma küsmeden yaz
Bir çift laf et ve yüzüme gel bir kez daha gül yeter yar
Gerçekten yaşar mıyım alnımda yazılmış?
Denmez mi ki tanrıya yazgımda yanılmışım?
Sen, kadın, haketmesemde bahtımda kalır mısın?
Ben bu ara çok kötüyüm hakkımda hayırlısı
Bitmez bir safsata bu, sen göğsüme yaslanadur
Ben her daim gurbetteyim hasretlerim Allah'a kul
Olmasam da arşa kabul bu mektup biterken
Beni çok sev e mi? Sevgiler
İmza Sarp Palaur
İnsan, dağları aşsa da bazen
Yenemiyor kendini bir türlü
Vicdan bıraksa da yakasını bazen
Yediremiyor olanları kendine bir türlü
Aşk nedir? Aşık nedir? Gitmekteki mantık nedir?
Neden bu karmaşa neden bu gönlüm yangın yeri?
Neden tüm savaşlar neden neden sen yoksun şuan?
Herkes yanımda ama mutlu etmiyor bu artık beni
Bir terslik olmalı sen nasıl olur da gidersin?
Ben yazdığımda dağlar önüme diz çökerken gel kal artık
Onca yıldır yok gözlerim söyle hangi dert azaldı
Pes etmeye dahi mecalim kalmadı hayat sen kazandın
Tanrı'nın hüznüyüm bugün yağmur değil benim yağan
Hâlâ hiç usanmadan seni barındıran her is bahar
Bu çok eski zamanlardan bugüne kısa bir sitem
Tozlu çekmecelerden bir mektup
İmza Deniz Şahan
İnsan, dağları aşsa da bazen
Yenemiyor kendini bir türlü
Vicdan bıraksa da yakasını bazen
Yediremiyor olanları kendine bir türlü
İnsan, dağları aşsa da bazen
Yenemiyor kendini bir türlü
Vicdan bıraksa da yakasını bazen
Yediremiyor olanları kendine bir türlü

Sometimes

Oh human, mountains have been overcome at times
Yet, the self remains an unconquered summit
Even when conscience plagues with relentless fight
The heart refuses to accept the weight of past ills
Though anti-depressants wage war within my frame
My tongue betrays me with words left unspoken
My strength has not waned, my love for Antalya remains
Utter a few words, grace me with your smile once more, my dear
Is my fate etched upon my brow, marking me fated to live?
Could it be that the heavens have erred in their design?
Beloved, undeserving as I may be, will you remain my destiny's guide?
My current state is dire, may fortune smile upon me in your absence
This endless torment, come rest your head upon my chest
I, a perpetual exile, yearn for the divine
Though unworthy of celestial grace, as this letter draws to a close
Love me deeply, my love. Affectionately,
Sarp Palaur
Oh human, mountains have been overcome at times
Yet, the self remains an unconquered summit
Even when conscience plagues with relentless fight
The heart refuses to accept the weight of past ills
What is love? What is a lover? What reason lies in parting?
Why this turmoil, why this heart ablaze with passion?
Why all the battles, why, oh why, are you absent now?
Surrounded by company, yet their presence brings no joy
Something is amiss, how could you possibly leave?
When I pen words, mountains bow at my feet, return to my side
Years have passed, yet my eyes remain heavy with unshed tears
Even surrender eludes me, life has bested me
I am God's sorrow today, my tears a downpour, not mere rain
Still, every spring, you bloom within my heart, an eternal refrain
An ancient lament, a letter from times past
From dusty drawers, a missive unveiled
Deniz Şahan
Oh human, mountains have been overcome at times
Yet, the self remains an unconquered summit
Even when conscience plagues with relentless fight
The heart refuses to accept the weight of past ills
Oh human, mountains have been overcome at times
Yet, the self remains an unconquered summit
Even when conscience plagues with relentless fight
The heart refuses to accept the weight of past ills