Paroles et traduction Şiir! - Çalıntı Gölgen(Outro)

Çalıntı Gölgen(Outro)

Sesin daima benimle
Çocukken ögrendigim şarkılar gibi
Deniz ve martılar gibi
Ameliyat izleri,dogum lekesi
Ölümün soguk nefesi
Yapayalnızlık
Şehrin en yogun gecesi

Neden burdayım?
Hangi ruh ister kendine bitap bi beden bulmayı?
Yaşam bir dengedir ve her cambaz dener kurmayı
Er ya da geç zaman dizlerimizi yener

Ve serçe parmagına çarpar şehir
Ya da tanrı tekmeler altındaki tek sandalyeyi
Bu yüzden almam keyif
Adalet barbar bi vandalın kılıcı diyor tarih
Süslü bi kantar degil

Serin bir akşam,sevincin ahşap
Yenilgi başlar,evim pimajdan
Derin kadehlerinde delirdi kaptan
Ufukta belirdi kafka
Başında delikli şapka
Herif bi büyük devirdi

Yüzümde hayatta kalmak denen bu cambazlıgın utanmazlıgı
Bi sabah yanıbaşımda buldum her ne varsa uzak sandıgım

Gögsüne diker sancagı
Alışkanlıklarınla kurdugun kan bağı
Bi türlü tatmin edemedin toplum ahlakı denen kaltagı
Yine de klitorisinde hep parmagın

Pastanın boyutuna denk gelirken halı altının kapasitesi
Yok artık avuçlarımın daha fazla yalan itesi
Ya banka hesabını yükselt ya da vitesi

Sıkıldım arkasında primatif kazançlar olan süslü dogmalardan
Hüznü torbalarla yutan küskün erdemlilerden ve
Hitabet kabiliyeti güçlü kolpalardan!

Stolen Shadow (Outro)

Your voice is always with me,
Like the songs I learned as a child,
Like the sea and the seagulls,
Like surgery scars, a birthmark,
Death's cold breath,
Utter loneliness,
The city's most crowded night.

Why am I here?
What soul desires to find a worn-out body like this?
Life is a balance, and every acrobat tries to establish it,
Sooner or later, time defeats our knees.

And the city hits your little finger,
Or God kicks the only chair beneath you,
That's why I don't take pleasure.
Justice is a barbarian vandal's sword, says history,
Not a fancy scale.

A cool evening, the wood of joy,
Defeat begins, my home from pajamas,
The captain went mad in his deep glasses,
Kafka appeared on the horizon,
With a hole in his hat,
The man took a big gulp.

On my face, the shamelessness of this acrobatics called survival,
One morning I found everything I thought was far away right beside me.

It stitches the flag to your chest,
The blood bond you formed with your habits,
You could never satisfy the yoke called social morality,
Yet your finger is always on your clitoris.

While the capacity of what's swept under the rug equals the size of the cake,
My palms can no longer push more lies,
Either raise your bank account or the gear.

I'm tired of fancy dogmas with primitive gains behind them,
Of resentful virtuous people who swallow sadness by the bagful, and
Of eloquent charlatans!