Paroles et traduction Άλκηστις Πρωτοψάλτη - Mistiko Topio

Mistiko Topio

Σαν το παράπονο στη φράση: Εδώ και τώρα
Σαν το σπασμένο φαρμακείο στις δύο η ώρα
Σαν το καμένο το γήπεδο, σαν το αμόκ της μηχανής σου
Μέσα απ' τις βιτρίνας τα θρύψαλα ακούω την ψυχή σου

Κι όπως σ' ένα τοπίο μυστικό, αντικριστά στο κήτος
Έτσι μια ευλογία που αγνοώ, με κρατάει στο δικό σου το μήκος

Μου 'στειλαν μηνύματα οι βιαστικοί σου οι νάνοι
Απ' το παραλήρημα της χώρας σου που αυξάνει
Τρεις και μισή ξημερώματα, σαν διαδήλωση που πήζει
Μαύρο γυαλί δίχως πρόσωπο και ξαφνικά ραγίζει

Και στου σκοτωμένου το σφυγμό, στο φλας του ασθενοφόρου
Καθρεφτίζει κάτι απ' την ηχώ του Θεού στο βυθό του Εωσφόρου

Οι ρυθμοί μου λύσσαξαν μα δεν κρατούν τον ήχο
Της μοναξιάς σου όταν κλαις και χτυπάς τον τοίχο
Μες της αυγής το μισόφωτο σβήνω μίλια γραμμένης ύλης
Να βρεις τη σελίδα κατάλευκη να μπεις και ν' ανατείλεις

Μ' ένα παρανάλωμα παντού, στη Θεϊκή σου αλήθεια
Σαν φωτογραφία ενός παιδιού που μου λέει: Αναγνώστη βοήθεια

Θύρα επτά και Θύρα κάτω απ' τις ερπύστριες
Όλα διαβήκαν απ' τις γλώσσες τις στραγγαλίστριες
Κι όμως εγώ σ' αφουγκράστηκα σαν λεξούλα ενός αγνώστου
Κι όχι σαν μέρος του λόγου τους και του δικού τους πόστου

Για να σ' αγκαλιάσω με καημό και τόσο να σε νιώσω
Όσο είναι τοπίο μυστικό τούτο εδώ που ποθώ ν' αποδώσω

Тайный пейзаж

Как жалоба во фразе: Здесь и сейчас,
Как разгромленная аптека в два часа ночи,
Как сгоревшее поле, как безумие твоей машины,
Сквозь витрины осколки слышу твою душу.

И как в тайном пейзаже, лицом к киту,
Так и благословение, неведомое мне, держит меня на твоей орбите.

Мне слали вести твои торопливые гномы,
Из бреда твоей страны, который все ширится.
Три с половиной часа ночи, словно демонстрация, густеющая тьмой,
Черное стекло без лица, и вдруг трещина.

И в пульсе убитого, в мигании скорой помощи,
Отражается что-то от эха Бога в пучине Люцифера.

Мои ритмы вырвались, но не удержат эхо
Твоего одиночества, когда ты плачешь и бьешься о стену.
В полумраке рассвета стираю мили исписанных страниц,
Чтобы ты нашел страницу белоснежной, вошел и воскрес.

С пожаром повсюду, в твоей Божественной истине,
Как фотография ребенка, говорящая мне: Читатель, помоги.

Врата семь и Врата под гусеницами,
Все прошло через языки-душительницы.
И все же я услышала тебя, как слово неведомого,
А не как часть их речи и их поста.

Чтобы обнять тебя с тоской и так тебя почувствовать,
Как этот тайный пейзаж, который я жажду передать.