Paroles et traduction Αντώνης Ρέμος - Μη με ρωτάει κανείς

Μη με ρωτάει κανείς

Μες σε τόσα άπιαστα όνειρα να χάνομαι
να 'μαι δω κι απόψε πάλι να μιλάω για κείνη
Κι από τι την θυμίζει σαν παιδί να πιάνομαι
πριν έρθει ο φόβος που σταλιά σταλιά με πίνει
κι η μοναξιά μου να μ' ανακρίνει

R
Μην με ρωτάει κανείς πως είμαι πως περνάω
όταν τις νύχτες σπίτι μόνος μου γυρνάω.
Κι ας τρέχω όταν το τηλέφωνο χτυπάει
ν' ακούσω μήπως είναι αυτή και με ζητάει.
Μην με ρωτάει κανείς πως είμαι πως περνάω
όταν τις νύχτες σπίτι μόνος μου γυρνάω.
Μην με ρωτάει πια κανείς αν το αντέχω
αφού δικό της είναι ότι είχα κι ότι έχω

Γύρω γύρω οι αναμνήσεις μαζευτήκανε
ο ήχος της φωνής της, το άρωμα, το άγγιγμά της.
Ανοιχτή την πόρτα του μυαλού μου βρήκανε
και θα με τιμωρήσουν που είμαι μακριά της
και δεν ξυπνάω στην αγκαλιά της.

Don't ask me anything

In so many unattainable dreams I get lost
I'm here again tonight, still talking about her
And I remember her as a child
before the fear came that drinks me in drop by drop
and my solitude interrogates me

R
Don't ask me how I am, how I'm getting by
when at night I go home alone.
And although I run when the telephone rings
to hear if it's her, asking for me.
Don't ask me how I am, how I'm getting by
when at night I go home alone.
Don't ask me anymore if I can bear it
since anything I had and have belongs to her

All around, memories have gathered
the sound of her voice, the perfume, her touch.
They found the door open in my mind
and will punish me for being far from her
and not waking in her embrace.