Paroles et traduction Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Αυτούς Τους Έχω Βαρεθεί

Αυτούς Τους Έχω Βαρεθεί

Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ′ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ' αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.

Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,
την έχω βαρεθεί.

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,
τους Γερμανούς, τους προφεσόρους,
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,
αν δε γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας νταντάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί.

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ′ όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα 'χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα 'χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.
Σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.

Этих я сыт по горло

Холодных женщин, что меня ласкают,
лжедрузей, что мне льстят,
что храбрятся перед другими,
а сами постоянно пачкают штаны,
в этом городе, расколотом надвое,
я сыт ими по горло.

И скажи мне, дорогая, стоит ли ломаного гроша
вся эта братия бюрократов,
что с особым усердием устраивает
пляску на шее народа,
в толстом двигателе истории,
я сыт ею по горло.

И что бы мы потеряли без всех этих,
немцев, профессоров,
которые знали бы гораздо больше,
если бы не набивали постоянно брюхо,
трусливые клерки, жирные рабы,
я сыт ими по горло.

И учителя молодежи - няньки,
кроят учеников по своим лекалам,
украшают флагштоки каждой партии
идеальными подчиненными,
которые в голове тупые,
но зато очень послушные,
я сыт ими по горло.

И пресловутый средний человечек,
выгоды никакой, но от страданий сытый,
который привыкает к любой грязи,
лишь бы был полон его мешок,
и революции во снах своих ищет,
я сыт им по горло.

И поэты с влажной рукой,
воспевают гибель родины,
с жаром превращают банальности в стишки,
с мудрецами государства ладят,
как скользкие угри продались,
я сыт ими по горло.

И поэты с влажной рукой,
воспевают гибель родины,
с жаром превращают банальности в стишки,
с мудрецами государства ладят,
как скользкие угри продались,
я их ненавижу.
Как скользкие угри продались,
я их ненавижу.